به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، محمداسماعیل حاجی‌علیان که نویسندگی را با داستان کوتاه شروع کرده و بعد به نوشتن نمایشنامه و فیلمنامه و رمان روی آورده تاکنون کتاب‌هایی چون «سی و یک روز و پنج انگشت»، «آتون‌نامه»، «ساعت دنگی» و «ایوار» را توسط انتشارات سوره مهر به چاپ رسانده است.
او در نشست انتشارات سوره مهر در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با اشاره به این که این روزها مشغول کارهای نهایی کتاب جدیدش است گفت: ما نویسندگان، زندگی‌مان با خواندن و نوشتن می‌چرخد. اگر ننویسیم حیات نداریم. معنی نویسنده همین است که نویسا باشد و خدا را شکر در این سال‌ها توفیق داشتم که نویسا باشم.
ماجرای آزادسازی اصفهان
حاجی علیان ادامه داد: در حال نگارش کتاب جدیدی به نام «بی‌سردار» هستم که در بستر تاریخ به روایت فعالیت سه زن مشروطه‌خواه در اصفهان می‌پردازد. در واقع «بی سردار» ماجرای آزادسازی اصفهان است که دستمایه قصه قرار گرفته است. یکی از این زن‌ها یک هموطن کلیمی است. یکی از دغدغه‌های من همین است که از اقلیت‌ها بنویسم. بنابراین «بی سردار»، کتاب کلیمی‌ها است. من تلاش کردم که لذت و دانش و سرگرمی کنار یکدیگر باشد. ما نیاز داریم همه صداهای سرزمین‌مان شنیده شود.
تلاش کردم صدای کسانی باشم که در اقلیت‌اند
این نویسنده با بیان این که ما نیاز داریم همه صداهای سرزمین‌مان شنیده شود اذعان کرد: من تلاش کردم صدای کسانی باشم که در اقلیت‌اند و صدایی ندارند. اینطور نیست که جنسیتی نگاه کنم اما باید بدانیم که زن فرهنگ‌ساز است. اگر زن با تدبیر و بادانش باشد فرهنگ جامعه متحول می‌شود و اساس زایایی فرهنگ هم به این قشر از جامعه برمی‌گردد.
دیالوگی بین اقلیت‌ها و اکثریت‌ها
وی ادامه داد: درمورد اقلیت‌های دینی هم باید بگویم از دسته افرادی هستند که صدایی ندارند. البته روایت‌های من یک دیالوگ مابین اقلیت‌ها و اکثریت‌ها است. من به دنبال چند صدایی هستم. به دنبال احیای عدالت اجتماعی هستم.
حاجی‌علیان درمورد بازخوردهای اقلیت‌های مذهبی بیان کرد: بازخوردهای مثبتی از جانب آن‌ها دریافت کرده‌ام. ببینید جامعه از ترکیب آدم‌ها تشکیل می‌شود و من به دنبال احیای عدالت اجتماعی هستم. قطعا دغدغه نوشتن از اقلیت، در بین نویسندگان بوده است اما تعداد آن‌ها بسیار محدود است. نوشتن از این وحدت واقعا شیرین است و اساس انقلاب اسلامی هم شکل گرفتن چنین وحدتی است.
۲.۵ سال تلاش برای آشنایی با کلیمیان
وی ادامه داد: من در این زمینه بسیار مطالعه و پژوهش می‌کنم. همین کتاب «بی‌سردار» دو سال و نیم طول کشیده تا با کلیمیان ایران آشنا شوم. تقریبا تمام کتاب‌های آن‌ها را خوانده‌ام. افراد کلیمی که این نوشته را خواندند گمان می‌کردند که من کلیمی هستم. بدین خاطر است که من آن‌ها را از سرچشمه دنبال کرده‌ام و اطلاعات زلال بود. نویسنده کتاب «ساعت دنگی» با تاکید بر اهمیت پژوهش و مطالعه نویسنده بیان کرد: چندسال پیش عباس معروفی گفت که برای این که یک نویسنده یک کتاب بنویسد حداقل باید صد کتاب بخواند. هر ظرفی یک ظرفیتی دارد. تا چیزی وارد ظرف نشود سرریزی نخواهد داشت. نویسنده باید مطالعه و بژوهش داشته باشد. در زمان گذشته کسانی که تجربه زیادی داشتند نویسنده می‌شدند. اکنون با بیشرفت تکنولوژی تجربه‌ها در اختیار ما قرار دارد و کافی است که مطالعه داشته باشیم تا بتوانیم بنویسیم.
نویسنده زرنگ کیست؟
وی اظهار کرد: ذهن انسان همیشه برای این که تنبلی می‌کند از فکر کردن به یک موضوع واحد فرار می‌کند و به سمت فکرهای دیگر می‌رود. زرنگی نویسنده این است که این فکرها را انباشت کند تا در جای مناسب از آن بهره ببرد. من خودم تا زمانی که سوژه‌هایم را خوب نپزم به سمتش نمی‌روم. کمی هم با خودم لجبازی دارم که کمک می‌کند راحت‌طلبی را کنار بگذارم و در نهایت وقتی چیزی خلق می‌کنم لذتش را می‌برم.
داستان ایرانی خوب معرفی نمی‌شود
او در پایان افزود: امیدوارم مردم سرگرمی و دانش را در کنار هم ببینند و کتاب‌های خوب ایرانی را بخوانند. داستان ایرانی خوب معرفی نمی‌شود؛ چراکه اگر اینطور بود قطعا مخاطب خودش را پیدا می‌کرد.
انتهای پیام/