به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، صد و هفتاد و سومین نشست تخصصی «دگرخند»، با عنوان «گل‌آقا چگونه طنز می‌نوشت؟ چگونه کاریکاتور می‌کشید؟» روز شنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، در سالن مهر حوزه هنری برگزار شد. در این برنامه که با همکاری دفتر طنز حوزه هنری و معاونت امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برپا شد، رضا رفیع (آخرین سردبیر گل‌آقا)، احمد عربانی (کاریکاتوریست جلدهای گل‌آقا) و رضا ساکی (از آخرین اعضای تحریریه گل‌آقا) حضور داشتند و درباره چگونگی تولید طنز و کاریکاتور و کارتون و ایده‌پردازی، سوژه‌پردازی در مجله گل‌آقا با مروری بر نگاه کیومرث صابری فومنی (گل‌آقا) به طنز و کاریکاتور به گفت‌وگو کردند.
دگرخند ۱۷۳ با پخش کلیپی از گل‌آقا تحت عنوان «گل‌آقا که بود و چه کرد؟» آغاز شد که به زندگی شخصی و حرفه‌ای کیومرث صابری فومنی اختصاص داشت. اجرای این نشست بر عهده مهدی فرج‌الهی بود و او جلسه را با ذکر خاطراتی از مجله گل‌آقا و همچنین اشاره به شعارهای روی جلد گل‌آقا «خنده‌رو هرکه نیست، از ما نیست / اخم در چنته گل‌آقا نیست» و «یک دهان دارم دو تا دندان لق / می‌زنم تا می‌توانم حرف حق»
گل آقا دنبال طنز سالم بود
رضا رفیع با یاد و خاطر مرحوم کیومرث صابری فومنی صحبت‌های خود را آغاز کرد و گفت: مرحوم صابری می‌گفت طنز یعنی بیدار کردن فردی که به خواب رفته است. در نتیجه وقتی می‌توان با یک پر او را بیدار کرد چرا با لگد او را بیدار کنیم؟ وقتی می‌توان با صدای خوش پرنده او را بیدار کرد چرا با صدای فریاد از روی خشم؟ البته که استقلال و آزادی طنزپرداز هم مورد اهمیت است تا بتواند آزادانه نقد خود را مطرح کند و توجه‌ها را به سمت ناکارآمدی‌ها ببرد. رفیع ادامه داد: دکتر حبیبی هم نقش مهمی در پیشبرد طنز گل‌آقایی داشت چراکه با صبر و شکیبایی نقدهای گل‌آقا را می‌خواند و حتی خودش با نام مستعار «بنده خدا» در گل‌آقا می‌خواند. شکیبایی و صبری که شاید در بسیاری از مدیران نباشد.
احمد عربانی با نقل خاطره‌ای از گل‌آقا و اشاره به این موضوع که گل‌آقا دنبال طنز سالم بود، گفت: مرحوم صابری همیشه می‌گفت کاریکاتور مسئولان را زشت نکش چون آن مسئول ممکن است فرزند کودکی داشته باشد و اگر تصویر زشت پدرش را ببیند دلش بشکند. او که کاری با سیاست ندارد. عربانی افزود: اکثر وزرا در دوران گل‌آقا از خریدن و خواندن گل‌آقا لذت می‌بردند و حتی در جلسات هیئت دولت مجله را بین خود توزیع می‌کردند به جز یک وزیر که گفته بود اگر چهره مرا گل‌آقا بکشد حرام است! ما هم در گل‌آقا هروقت هیئت دولت را می‌کشیدیم او را طوری می‌کشیدیم که سرش را روی میزش گذاشته و خوابیده است.
رضا ساکی با «آلو گل‌آقا» و مرحوم پورثانی شروع کرد و بخشی از این ستون معروف مجله گل‌آقا را خواند. ساکی سپس با اشاره به تاثیر گل‌آقا بر روی مناسبات سیاسی و اجتماعی روز خود گفت: نگرانی گل‌آقا به عنوان کسی که به وطن خود علاقه‌مند بود، قابل تحسین است. اینکه کلیدواژه‌های اصلی و پرتکرار مجله در سال‌های انتشار، حول محور ایران و مردم می‌چرخید. کلیدواژه‌های مهمی مانند «خصوصی‌سازی»، «قشر آسیب‌پذیر»، «مسکن» و…
ساکی با خوانش مثال‌های متعدد از ستون‌های مجله گل‌آقا افزود: گل‌آقا و تیم گل‌آقا قبل از آنکه طنزنویس و طنزپرداز باشند، روزنامه‌نگار بودند. به همه موضوعات و سوژه‌ها با دید روزنامه‌نگاری نگاه می‌کردند، در مورد آن تحلیل داشتند و سپس در موردش شوخی می‌کردند. از این رو با برنامه‌های کلان مملکت شوخی می‌کرد.
دفتر طنز حوزه هنری که آموزش طنز و کمدی را یکی از اهداف جدی خود می‌داند در کنار «دگرخند» جلسات دیگری مانند «مکتب‌خانه طنز»، گردهمی شعر طنز «طنزآمیز»، گردهمی نثر طنز «طنزخوانه»، رویداد ملی آموزش طنز «قلمه»، شب شعر «در حلقه رندان»، جلسات نمایشنامه‌خوانی طنز «خنده در صحنه»، نمایش و نقد و بررسی فیلم‌های کمدی «نور، صدا، دوربین، خنده» و… را برگزار می‌کند.
نظر شما