مرتضی سرهنگی که سالها خاطرات اسرای جنگ را جمع‌آوری کرده درباره تجاوز رژیم صهیونیستی به وطن و ضرورت توجه به ادبیات جنگ گفت: گفته می‌شود ملت‌هایی که می‌توانند ادبیات جنگ را حفظ کنند، حدود و ثغور مملکتشان را هم می‌توانند حفظ کنند و این به نظر من نکته‌ای کلیدی است چراکه ما ادبیات جنگ هشت ساله را را حفظ کردیم و به واسطه آن مدافعان حرم توانستند در دورتر از مرزها به دفاع بپردازند.

وی ادامه داد: اینکه به ما گفته می‌شد چرا مدافعان در خارج از مرزها جنگ می‌کنند، دلیلش امروز مشخص می‌شود چراکه لازم بود در خارج از مرز جنگ کنیم تا دشمن به داخل کشور وارد نشود.

نویسنده «خاطرات اسرای عراقی» تاکید کرد: برای این جنگ ۱۲ روزه که هنوز عنوان خوبی هم برایش انتخاب نکرده‌ایم، باید یک روایت صحیح با عناصری مثل ادب و هنر داشته باشیم.

وی یادآور شد: اسرائیلی‌ها کاریکاتوریست و طراحی مثل ناجی العلی را که «حنظله» را دارد؛ ترورمی‌کنند چون این هنرمند با قلمش به اندازه یک لشگر برای فلسطین در جهان کار می‌کرد. فلسطین با «حنظله» معروف است و اسرائیلی‌ها این را تاب نیاوردند. ما هم باید ثبت و بیان وقایع و خاطرات جنگ را به طرف هنر و ادبیات بیاوریم.

سرهنگی اظهار کرد: به نظرم یکسری کارها وجود دارد که امروز می‌توان آن را انجام داد برای مثال خاطرات سردارانی مثل غلامعلی رشید و محمد باقری در مرکز اسناد سپاه وجود دارد و می‌توان روی آنها کار کرد. می‌توان با افراد در پدافند و دانشمندان موشکی صحبت کرد که شهدای ما چه کردند. ما باید روایت سالم به زبان هنر، ادبیات و ترجمه داشته باشیم تا بتوانیم آنچه رخ داد را به دنیا بگوییم.

وی ادامه داد: ما اگر بخواهیم جنگی اتفاق نیفتد، باید قوی باشیم. ما تجربه جنگ با عراق را داشته‌ایم. جغرافیای ایران نزدیک ۴ برابر عراق با جمعیت ۳ برابری است و برتری طبیعی ما تقریبا ۷ برابر بیشتر از عراق است که چیزی معال ۳۲ کشور است. ما اجازه ندادیم عراق با همه پشتوانه‌اش به اهدافش در خاک ایران برسد در جنگ با اسرائیل هم اجازه نمی‌دهیم دشمن وارد سرزمین ما شود.

وی در اشاره به خاطره‌ای درباره جنگ ایران و عراق یادآور شد: با افسر عراقی درباره جنگ صحبت می‌کردم که به من میگفت در یک عملیات که ما شما را عقب می‌زدیم و هیاهو می‌کردیم و مارش می‌زدیم سیل هدایا بود که از کشورهای عربی به ما می‌دادند. این افسر می‌گفت که ماشین لباسشویی و یخچال خانه‌ام از همین هدایاست. عراقی‌ها در مصرف سلاح هم اصلا محدودیت نداشتند درحالیکه ما با همه مشکلات، شکستشان دادیم.

سرهنگی تاکید کرد: ما در جنگ با اسرائیل لطمه خوردیم، هزینه دادیم، فرماندهان ما به شهادت رسیدند اما ما تمام این خسران و آسیب‌ها را جبران خواهیم کرد. در جنگ با عراق هم همینگونه بود.

وی درباره اهمیت ثبت خاطرات تشریح کرد: خاطره مثل شیر می‌ماند و شیر باید باشد تا بشود مشتقات آن را بدست آورد بنابراین در گام نخست باید روایت سالم باشد تا بعد بر مبنای آن بتوان کار کرد. نزدیک‌ترین روایت به جنگ هم خاطرات است. خاطرات شاهدان عینی از پدافند و امدادگران تا خائنان که در سطح نخست درگیری بودند، را باید جمع‌آوری کرد. باید تاکید کنم که بحث خائنان بسیار مهم است و نشان می‌دهد حفره‌ای وجود دارد که باید روی آن تحقیق و بررسی کرد.

وی با اشاره به اهمیت ادبیات جنگ در کشورهای غربی پس از گذشت زمان صد ساله بیان کرد: در دیگر کشورها ادبیات جنگ را دارایی ملی خود می‌دانند و با آن قیمت تمام شده جنگ را بدست می‌آورند اما در ایران ما این قیمت را بدست نیاورده‌ایم به همین دلیل هم ما با کشورمان بد رفتار هستیم و دست به اختلاس و کم‌کاری می‌زنیم، البته افرادی هم هستند که با تمام سختی شبانه‌روز کار می‌کنند. ادبیات و هنر می‌تواند قیمت جنگ را تعریف کند.

بیشتر بخوانید:

روایت جنگ و انقلاب، سلاحی در جنگ روایت‌ها