۱۴۰۴.۰۷.۰۶

فاطمه قربانی- خبرنگار، در بستر تاریخ معاصر مقاومت لبنان، شهادت سید حسن نصرالله لحظه‌ای سرنوشت‌ساز و بی‌بدیل بود؛ رویدادی که نه تنها از دست دادن یک رهبر سیاسی و معنوی را رقم زد، بلکه هویتی تازه به گفتمان مقاومت افزود.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، خبر شهادت سید حسن نصرالله، فقدانی عمیق بر جان میلیون‌ها انسان گذاشت؛ کسانی که سال‌ها او را نه فقط به‌عنوان یک فرمانده، بلکه به‌عنوان نماد پایداری، ایستادگی و وفاداری به راه آزادی می‌شناختند. اما این حادثه، نه پایان مقاومت، بلکه آغاز فصل تازه‌ای از تاریخ مقاومت بود؛ روایتی که با خون و ایثار نوشته شد.

به مناسبت سالروز شهادت سید حسن نصرالله، اثر تازه‌ای از سید علی میرفتاح با عنوانی که در قامت یک بیانیه هنری عمل می‌کند، توجه مخاطب را به خود جلب کرده است.

«اگرچه رهروان رفتند اما راه می‌ماند / قسم بر وعده قرآن که نصرالله می‌ماند»

اثر حاضر تابلویی است از سید علی میر فتاح که در سال ۱۴۰۴ به مناسبت بزرگداشت سید حسن نصرالله خلق شده است. این اثر در ابعاد ۲۰۰ در ۱۲۰ سانتی‌متر و با تکنیک اکرلیک روی بوم اجرا شده و به‌گونه‌ای طراحی شده که فضای یادمانی و آیینی آن به‌خوبی در مخاطب تداعی می‌شود.

در این تابلو، چهره سید حسن نصرالله از زاویه نیم‌رخ و در فضایی تاریک و مینیمال بازنمایی شده است. انتخاب این زاویه و پس‌زمینه تیره، نوعی حالت وقار و سکوت به اثر می‌بخشد و بر جنبه‌ی یادبودی آن تأکید می‌کند. تضاد میان تاریکی پس‌زمینه و درخشش روشن محاسن و خطوط چهره، نه فقط تداعی‌گر فروغی است که از زندگی و اندیشه او باقی مانده، بلکه مخاطب را به تأملی در پیوند میان مرگ و میراث مقاومت فرامی‌خواند. میرفتاح با پرهیز از جزئیات و شلوغی تصویر، تمام بار معنایی اثر را بر سادگی فرم و ایجاز تصویری نهاده است. این انتخاب آگاهانه، پرتره را از یک تصویر صرف به مرثیه‌ای بصری بدل می‌سازد؛ اثری که بیش از روایت چهره، روایت‌گر غیاب است.

علی میرفتاح (متولد ۱۳۴۶) علاوه بر جایگاهش به‌عنوان نویسنده و روزنامه‌نگار شناخته‌شده، در عرصه هنرهای تجسمی نیز دستی توانا دارد. او سال‌ها در مطبوعات فرهنگی و هنری فعالیت کرده و آثارش در حوزه نقاشی، اغلب با مضامین اجتماعی و تاریخی پیوند خورده‌اند. در این تابلو نیز نگاه هنرمندانه او به رویدادی تاریخی و تأثیرگذار، با بیانی استعاری و شاعرانه همراه شده است.

این اثر، بیشتر از یک تصویر ساده، یک بیانیه هنری است. مینیمالیسم و تاریکی تابلو، همچون زبان بصری سوگواری، مخاطب را به سکوت و تأمل وامی‌دارد. انتخاب شعری از محمد رسولی به عنوان نام اثر، باعث می‌شود نقاشی نه فقط یک تصویر بلکه بدل به یک متن معنایی شود؛ متنی که از شهادت عبور می‌کند و به ابدیت راه و پیام می‌رسد. این اثر ترکیبی از حزن و استقامت است؛ سوگواری برای رفتگان و ایمان به ادامه مسیر. تابلوی یادشده، در حوزه هنری انقلاب اسلامی به نمایش گذاشته شده و همچون پل ارتباطی میان هنر و تاریخ، فرصتی فراهم کرده تا مخاطبان با تأملی عمیق‌تر نسبت به مفهوم مقاومت و شهادت، این تجربه تاریخی را بازخوانی کنند. این اثر، نه فقط تصویری از یک چهره، بلکه روایت یک راه و ماندگاری آن در تاریخ است.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha