به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، برنامه «عصر شعر جمهوری گل سرخ» با مشارکت مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری انقلاب اسلامی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران برنامه‌ریزی شد و با حضور شاعرانی از شهرهای چون تبریز، اصفهان، تهران، قم برگزار شد.
در این عصر شعر شاعرانی چون علیرضا قزوه، علی‌محمد مودب، الهام صفالو، ماهرخ درستی، مهدی جهان‌دار، علی داوودی، فریبا یوسفی، محمود حبیبی کسبی، رضا یزدانی، میلاد عرفان‌پور، هادی جان‌فدا، محمد رسولی، احمد شهریار، ابراهیم قبله آرباطان، امیرحسین هدایتی، علی ذوالقدر، ناصر فیض در رثای ساده زیستی، صفای باطن، همت عالی، خدمات جهادی و صادقانه و روحیه خستگی‌ناپذیر رئیس جمهور محبوب و مردمی شعرخوانی کردند؛ رئیس جمهوری که بنابر بر توصیف رهبری خستگی نمی‌شناخت، خدمتگزار صمیمی، مخلص و باارزشی که برایش صلاح و رضایت مردم بر همه چیز ترجیح داشت.
گرامیداشت یاد و خاطره شهدای راه خدمت مملو از احساسات شاعرانه‌ای بود که با زبان شعر شهادت را تنها اجر و پاداش اخروی شهدای خدمت توصیف می‌کرد. یادبود شهدای خدمت با حال و هوای معنوی همراه بود و نگاه اهل معرفت را به حاضران در مراسم یادآوری کرد.
ابراهیم قبله آرباطان شاعر اهل آذربایجان یکی از شاعرانی بود که در این عصر شعر به شعرخوانی پرداخت. وی درباره سروده خود و چگونگی سروده شدن آن گفت: بعد از حادثه بالگرد رئیس جمهور در غم عجیبی بودیم که همسرم خطاب به شهید رئیسی گفت آخر ای مرد اینجا چه می‌کنی که همین جمله جرقه شعر من شد.
متن این شعر به شرح زیر است:
ای مرد، در میانه میدان چه می‌کنی؟!
در لابه‌لای جنگل و باران چه می‌کنی؟!
میز ریاست تو چه کم داشت از رفاه
در ورزقان و در مه و بوران چه می‌کنی؟!
دل کنده از اوامر و دستور و پایتخت
در نقطه‌های مرزی ایران چه می‌کنی؟!
ای هفت‌روز هفته، به فکر ضعیف‌ها
همشانه فقیر و ضعیفان چه می‌کنی؟!
تهران اگر که شهر و مقرّ ریاست است
پس در میان ایل و دهستان چه می‌کنی؟!
نظر شما