به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، تیمور آقامحمدی دبیر اجرایی «باغ رمان ایرانی» در افتتاحیه «باغ رمان ایرانی» اعلام کرد: از میان ۲۱ هنرجویی که وارد فاز اجرایی در پروژه «باغ رمان ایرانی» شده‌اند، ۲۰ هنرجو از استان‌های مختلف کشور و یک هنرجو از استان تهران است و همین امر نشان از ظرفیت خوب استان‌ها است که به واسطه این طرح، شناسایی شده‌اند تا در جریان داستان‌نویسی کشور بدرخشند و ثمربخش باشند.

در ادامه بهزاد دانشگر مدیر دفتر ادبیات داستانی نیز اردوی «باغ رمان ایرانی» را بهانه‌ای برای شکل‌گیری ارتباطات دانست و از همه هنرجویان خواست که این فرصت را غنیمت بشمارند و به واسطه ارتباط، مشورت و گفتگو با اساتید از تجربیات داستان‌نویسان بهره ببرند.

وی در ادامه به شرکت‌کنندگان در اردوی «باغ رمان ایرانی» یادآور شد: هر یک از اساتید از زاویه جدیدی به رمان نگاه می‌کنند بنابراین ممکن است هر استاد زاویه‌ نگاهی به هنرجویان دهد که چالش‌های داستانی هنرجویان را رفع کند؛ اگرچه نظرات راهبر اصلی محوری‌تر است.

توجه به محتوا و سرگرمی

مدیر دفتر ادبیات داستان خطاب به هنرجویان اظهار کرد: در اردوی آموزشی «باغ رمان ایرانی» درباره چگونه نوشتن صحبت خواهد شد و من پیشنهاد می‌دهم که با خودتان فکر کنید که در قالب داستان چه چیزی را با مخاطب خود در میان می‌گذارید. نویسنده در طول زندگی خود بین ۱۰ تا ۲۰ داستان خلق می‌کند و این موضوع به معنای ۱۰ حرفی است که از او در این عالم می‌ماند. توجه کنید که این ۱۰ حرف چیست و شما چقدر حرف جدی برای گفتن دارید. به حرف‌ها و نکات و ماجراهایی که می‌خواهید با مخاطب مطرح کنید فکر کنید ولی از وجه سرگرمی داستان هم غافل نشوید.

وی با تاکید بر اینکه داستان باید با مخاطب ارتباط برقرار کند بیان کرد: مخاطب امروز وقتی حوصله منبر، درس خواندن و نصیحت شنیدن ندارد به سراغ داستان می‌رود بنابراین او می‌آید تا ماجرایی را بشنود که از دل آن احساس و تجربه‌ای باقی می‌ماند و این کاری است که نویسنده انجام می‌دهد.

دانشگر با اشاره به اینکه دفتر ادبیات داستان با برگزاری اردوی «باغ رمان ایرانی» تلاش دارد تا بستری برای بهتر شدن سیر داستان‌نویسی و تجربه نویسندگی را برای هنرجویان فراهم کند از محمدرضا شرفی‌خبوشان مدیر پیشین مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، تیمور آقامحمدی و علیرضا ارسنجانی که در اجرای این طرح نقش کلیدی و تاثیرگذاری داشتند، تشکر کرد.

رمان موقف اندیشه است

تیمور آقامحمدی نیز رمان را موقف اندیشه دانست و گفت: من می‌نویسم تا در ابتدا دغدغه و چالشی که من را در طول زندگی رنج می‌دهد در ساحت رمان اندیشیده شود و من به اندیشه خود سر و سامان دهم و زمینه مواجهه مخاطب را با اثرم روشن کنم.

در بخش بعدی این جلسه خدیجه خانی، مبینا خلی‌ زاده مقدم، زهرا جعفری زاده، زهره طالبی‌علی، الهه حسینی، زهرا شنبه‌زاده، مریم بهرنگ‌فر، شهرزاد قره‌داغی، معصومه قیطاسی، ژاله معینی، لیلا بهرامی، مطهره شیرانی، طیبه رفیع‌منزلت، زهرا بیک‌محمدی، ساجده تقی‌زاده، رقیه خلیلی، طیبه فرید، مریم فرجی، روح‌الله شریفی که از هنرجویان شرکت‌کننده در اردوی «باغ رمان ایرانی» بودند به معرفی طرح‌های در حال نگارش خود پرداختند.

تیمور آقامحمدی دبیر اجرایی «باغ رمان ایرانی»، یکی از ویژگی‌های «باغ رمان ایرانی» را انتقال تجربیاتی دانست که نویسندگان می‌توانند در اختیار هنرجویان قرار دهند.

وی با اشاره به اینکه هر نویسنده سبک مختص به خود در نویسندگی دارد گفت: اساتید با توجه به شیوه شخصی به یک مهارت و توانمندی در ساخت و بنای یک اثر داستانی رسیده‌اند و وقتی به زندگی نویسندگان بزرگ نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که هر کدام شیوه‌ای داشته‌اند و یا تجربه زیسته یا مطالعه کتابخانه‌ای را اولویت قرار داده‌اند و مسیر را پیش رفته‌اند.

یافتن وجه فردیت در داستان‌نویسی

آقامحمدی افزود: هر کدام مدرسان «باغ رمان ایرانی» هم صاحب تجربیاتی هستند و فضاهایی را دیده‌اند و هنرجویان زیادی زیر نظرشان داستان نوشته‌اند بنابراین ارتباط صمیمی و بهره‌مندی از تجارب و آموختن مهارت‌های نویسندگی و فراگیری اینکه به چه شیوه‌ای به موفقیت رسیده‌اند نه به معنای تقلید از شیوه یک نویسنده بلکه از منظر آموزشی برای رسیده به توانمندی و دست‌یابی به سبک خود، نقش کمک‌کننده‌ای دارد.

وی با تاکید بر اینکه هر نویسنده باید شیوه شخصی و مختص به خود در نویسندگی را پیدا کند، گفت: اینکه کسی کم می‌نویسد، نویسنده‌ای سریع می‌نویسد یا به موضوع خاصی می‌پردازد یا اسطوره خود را در داستان‌ها دنبال می‌کند مبحثی متفاوت در میان افراد است و پیداکردن وجه فردیت داستان‌نویسی گمشده‌ای است که در پروژه «باغ رمان ایرانی» می‌توان به آن رسید. اینکه دغدغه توانمندی من به عنوان نویسنده کجاست و به چه شیوه می‌توانم موفق باشم هسته اصلی پروژه «باغ رمان ایرانی» است. همچنین اینکه من به عنوان نویسنده خود را پیدا کنم اما کپی مدرس خود نباشم و این جستجو و در مسیر جستجو بودن دستاوردی است که باید در «باغ رمان ایرانی» دنبال آن بگردیم.