فرماندهی در جوانی
پیشنهاد ساخت سردیس شهید محسن وزوایی (از فاتحان خرمشهر) از سوی سیدمسعود شجاعی طباطبایی که سال گذشته مدیریت مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری را برعهده داشت، مطرح شد. وی در آغاز چند عکس از این شهید را برایم ارسال کرد و من هم تحقیقاتی برای بدست آوردن کلیتی از شخصیت این قهرمان ملی را آغاز کردم. از آنجا که در ساخت سردیس کسب اطلاعات از شخصیت مورد نظر اهمیت زیادی دارد و داشتن رزومه‌ای از شخصیت و اطلاعاتی مثل اینکه کودکی فرد مورد نظر چگونه بوده، در چه موقعیتی رشد کرده و چه فعالیت‌هایی در زندگی خود داشته مهم است، تحقیقات زیادی درباره شهید محسن وزوایی انجام دادم و در نهایت فهمیدم که وی از جمله جوانانی بوده که در عملیات‌های متعدد جنگ تحمیلی حضور داشته و خیلی زود به فرماندهی لشکر رسیده و در سن ۲۲ سالگی هم به مقام شهادت نائل آمده است.
محدودیت‌های کار
گروسیان که برای ساخت سردیس شهید محسن وزوایی عکس زیادی از وی در دست نداشته می‌گوید: بسیاری از عکس‌های این قهرمان جوان مربوط به دوره نوجوانی وی است که تفاوت‌های زیادی هم با یکدیگر دارند. بنابراین در حوزه عکس دچار محدودیت‌هایی بودم و حتی تصویری از نیمرخ چهره این شهید نداشتم و به همین دلیل هم مجبور شدم خیلی چیزها را حدس بزنم.
سردیسی از فایبرگلاس
برای ساخت این سردیس از متریال فایبرگلاس با روکش برنزی استفاده کردم و آن را در ابعاد ۸۰ تا ۸۵ سانتی متری ساختم که این کار به صورت فشرده، طی بازه زمانی یک ماهه انجام شد.
شهید وزوایی
محسن وزوایی ۵ مرداد ماه سال ۱۳۳۹ در محله نظام آباد تهران، متولد شد. او در سال ۱۳۵۵ به دانشگاه راه یافت و در رشته شیمی دانشگاه صنعتی شریف مشغول به تحصیل شد. پس از ورود به دانشگاه، به جریان مکتبی انجمن‌های اسلامی دانشجویان این دانشگاه پیوست و هم زمان با شرکت در فعالیت‌های سیاسی و جلسات عقیدتی، از سال ۱۳۵۶ مسئولیت هدایت و جهت دهی به مبارزات دانشجویی ضد دیکتاتوری را در سطح دانشگاه شریف عهده دار شد.
وی از نخستین دانشجویان پیرو خط امام بود که در جریان راهپیمایی ضد سیاست‌های مداخله‌گرایانه آمریکا در ایران، در سالروز کشتار دانش‌آموزان به دست رژیم پهلوی و سالگرد تبعید امام خمینی (ره) عهده‌دار حرکتی شد که رهبر انقلاب، از آن با تعبیر بدیع «انقلابی بزرگ‌تر از انقلاب اول» یاد فرمودند.
محسن وزوایی در سال ۱۳۵۸ همزمان با کار تبلیغاتی در جمع دانشجویان پیرو خط امام، بلافاصله با تشکیل سپاه پاسداران، به این ارگان پیوست و در دوره‌ای فشرده، آموزش‌های چریکی را در سپاه آموخت. او مدتی در سپاه به عنوان فرمانده مخابرات انجام وظیفه کرد، سپس سرپرستی واحد اطلاعات عملیات را به عهده گرفت.
به دنبال تجاوز عراق به ایران، محسن وزوایی داوطلبانه راهی جبهه شد و با ورود او، تحولی پدید آمد؛ به گونه‌ای که در عملیات سرنوشت ساز پارتیزانی به عنوان فرمانده گردان، مسئولیت محور تنگ کورک تا حد فاصل تنگ حاجیان را برعهده گرفت و ضمن حمله‌ای پارتیزانی به مواضع و استحکامات دشمن، به کمک هم‌رزمان خود، ارتفاعات حساس و سوق‌الجیشی تنگ کورک را از تصرف قوای اشغالگر بعث خارج ساخت.
در عملیات جدیدی که از سوی رزمندگان اسلام در اردیبهشت ماه ۱۳۶۰ طرح‌ریزی شده بود، محسن وزوایی فرمانده گردان شد. در این عملیات، او با آن که مجروح شده بود، ولی با گامی استوار و خستگی ناپذیر و روحی امیدوار به نبرد ادامه می‌داد. در حین عملیات، بیشتر رزمندگان شهید یا مجروح شده و تنها محسن و چند رزمنده دیگر زنده بودند؛ و شگفت آن که همین چند نفر، توانستند ۳۵۰ تن نیروهای کماندوی بعث عراق را به اسارت بگیرند.
او در طول جنگ تحمیلی، در عملیات‌های متعدد با مسئولیت‌های گوناگون حضور داشت. در ۲۰ آذر ۱۳۶۰، در عملیات «مطلع الفجر» فرمانده بود. در اسفند سال ۱۳۶۰ فرمانده گردان حبیب بن مظاهر و تیپ تازه تأسیس محمد رسول اللّه (ص) شد که در عملیات «فتح المبین»، این گردان نوک عملیات بود. با تأسیس «تیپ ۱۰ سیدالشهدا»، فرمانده این تیپ شد. همین تیپ، در ۲۳ فروردین ماه ۱۳۶۱ وارد عملیات «بیت المقدس» شد و برای اجرای بهتر عملیات، با تیپ حضرت رسول صلی الله علیه و آله ادغام شد و محسن وزوایی نیز فرماندهی محور اصلی را عهده‌دار شد. وی پس از ماه‌ها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و حماسه آفرینی در عملیات‌های متعدد و به ویژه «بیت المقدس»، سرانجام در دهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۱، در ۲۲ سالگی هنگام هدایت نیروهای تحت امر خود، بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت رسید.

انتهای پیام/