احمد دهقان، داستان نویس معاصر ایرانی دغدغه مند بودن و زیست هنرمندانه را از ویژگی های رمان نویس های بزرگ دانست.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، احمد دهقان در نشست «از ایده تا طرح رمان» که به همت کانون بانوی فرهنگ در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری برگزار شد، با بیان اینکه لازمه رمان نویسی دغدغه داشتن است، گفت: میتوان رمانی در خصوص شهر یا روستا نوشت در صورتی که در آن دغدغه وجود داشته باشد.
دهقان با بیان اینکه هر رمان نویس مطرح ای دغدغه دارد،گفت: کافکا برای رمان نویس شدن دغدغه داشت، دغدغه سبب هدفمند شدن رمان می شود.
وی با اشاره به این که اگر فردی دغدغه نداشته باشد رماننویس خوبی نمیشود، گفت: نوشتن یک رمان کار سختی است، ممکن است طرح و ایده آن سالها در ذهن نویسنده باشد و یکسال روند نگارش آن و یک سال دیگر زمان برای چاپ طول بکشد و در انتها چیز کمی نصیب نویسنده می شود. رمان نویسی سخت ترین هنر دوران مدرن است.
نویسنده کتاب «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» با بیان اینکه برای رمان نویس شدن ۵ درصد استعداد و ۹۵ درصد تلاش لازم است، گفت: دو عنصر استعداد و تلاش باید در کنار یکدیگر باشند و هر کدام به بدون دیگری امکان رمان نویس شدن وجود ندارد. بعد از نگارش رمان خود فرد و دیگران می توانند تشخیص دهد که آیا فرد می تواند یک رماننویس خوب شود یا خیر.
وی در ادامه به بیان تفاوت های بین رمان و داستان کوتاه پرداخت و گفت: فضای ذهنی رماننویس و فردی که داستان کوتاه می نویسد با یکدیگر متفاوت است. همواره استثناهایی وجود دارد ولی معمولاً برخی از افراد متخصص رمان میشوند و برخی دیگر در حوزه داستان نویسی متبحر می شوند.
منتخب جشنواره ادبیات داستانی گفت: نویسندگان معدودی میتوانند رمان و داستان کوتاه را جذاب بنویسند. به عنوانمثال همینگوی و دولت آبادی از جمله این افراد هستند که در داستان کوتاه و رمان بی نظیر بوده اند.
وی در ادامه با اشاره به آثار تولستوی گفت: تولستوی در جنگ و صلح و آناکارنینا آثار بی نظیر خلق کرده است. تولستوی درآنا کارنینا از یک قصه زرد، داستانی بی نظیر خلق کرد که نشان از سترگ بودن نویسنده دارد.
وی زیست هنرمندانه، نظم آهنین و دغدغه مند بودن را از ویژگیهای نویسندگان بزرگ دانست و گفت: برای رمان نویس شدن باید هر مطلبی را نخواند و هر آشغالی را ندید.
نویسنده کتاب جشن جنگ، مشکل اصلی رماننویسان زن ایرانی را استفاده از موضوعات دمدستی در رمان هایشان دانست و گفت: باید یاد بگیریم دنیا و دور اطراف مان را خوب ببینیم؛ شخصیتپردازی اصلی ترین کار در رمان است. باید کمی با کنجکاوی و اطلاعات بیشتر و نگاه مردم شناسی به نگارش رمان پرداخته شود. مهمترین کار یک رماننویس ابتدا کشف خودش است.
نویسنده کتاب پرسه در خاک غریبه از علاقمندان رمان نویسی خواست بیش از هر چیز رمان های مطرح را بخوانند و از خواندن کتاب های تئوری رمان نویسی دوری کنند.
وی افزود: اگر می خواهید رماننویس قابلی شوید، صبح تا شب رمان بخوانید.
انتهای پیام/
نظر شما