معاون سازمان حفظ آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس گفت: آثار فرهنگی و هنری تولید شده با موضوع حضور زنان در دفاع مقدس، سهم اندکی از این حضور و مشارکت را روایت کرده است.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، ویژهبرنامه «زنان قصه ما» با موضوع «مادر جبههها؛ اکران مستند زندگی مرحوم زهرا محمودی، اولین زنی که پس از فتح خرمشهر وارد این شهر شد» ساخته شهرام میراباقدم، عصر روز گذشته، دوم خردادماه به همت مجموعه توازن و با همکاری حوزه هنری و شهرداری منطقه سه اصفهان در عمارت تاریخی سعدی برگزار شد.
شهناز اشکیان، معاون سازمان حفظ آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس در این برنامه، اظهار کرد: موضوع مشارکت بانوان در دفاع مقدس بسیار مهم است، بهگونهای که رهبر معظم انقلاب با وقوف به این نکته، تأکید کردند که این شجاعتها و ایثارگریها باید ثبت شود تا در تاریخ کشور ماندگار باشد.
وی افزود: از همان روزهای اول حمله صدام به ایران، زنان شجاع و صبور با ازخودگذشتگی فراوان مشوق شوهران، فرزندان و برادران خود برای اعزام آنها به جبهه بودند و همه ایرانیان، خود را مدیون رزمندگان میدانستند و کمک به آنها را وظیفه خود قلمداد میکردند. مثلاً در خانواده ما، پدر و سه برادرم بهعنوان رزمنده در جنگ حضور داشتند و خودم بهعنوان امدادگر به جبهه اعزام شدم. مادرم نیز در مسجد از صبح تا غروب به تهیه اقلام مورد نیاز جبهه میپرداخت.
معاون سازمان حفظ آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس تصریح کرد: به نظر میرسد با گذشت زمان، این روحیه گذشت و ایثار را از دست دادهایم، شاید از نظر علمی بسیار پیشرفت کرده باشیم، ولی از نظر فرهنگی عقب رفتهایم و باید تلاش کنیم تا به این روحیه و فرهنگ بازگردیم و آن را احیا کنیم.
وی با بیان اینکه خانوادهها در گذشته احساس مسئولیت زیادی در قبال جامعه داشتند، گفت: در همین استان اصفهان، مادر شهیدان جعفریان را داریم که چهار فرزندش در جریان پیروزی انقلاب اسلامی و دو فرزند دیگرش در دفاع مقدس به شهادت رسیدند. خاطرات پسر و عروس ایشان در کتاب «۷۰۰ کیلومتر اسارت» ثبت شده است و توصیه میکنم حتماً این کتاب را مطالعه کنید. این افراد بدون هیچ چشمداشتی به فعالیت پرداختند و حتی همین حالا نیز کسی آنها را نمیشناسد. در استان هرمزگان نیز خانم نیکدل را داریم که مادر ۹ شهید است، ولی کسی ایشان را نمیشناسد.
اشکیان با بیان اینکه متأسفانه در طول این سالها بخشی از این زنان فداکار را از دست دادیم، تأکید کرد: امیدوارم دیگر این فرصتها را از دست ندهیم و از گنجهای خود استفاده کنیم. باید دید این خانوادهها چگونه این فرزندان و همسران را تربیت کردند و چگونه حاضر شدند از آنها دل کنده و عزیزان خود را به جبهه بفرستند. این خاطرات و تجربیات باید در تاریخ ثبت شود تا بتوانیم در برابر هجمههای فرهنگ غرب مقاومت کنیم و به تربیت نسل جدید بپردازیم.
وی به آثار فرهنگی و هنری تولید شده در سالهای اخیر با موضوع حضور زنان در دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: این آثار، سهم اندکی از حضور زنان در دفاع مقدس را روایت میکند و دلیل آن این است که بعد از جنگ، اولویتها تا اندازهای عوض شد و به مسائل کماهمیت پرداختیم. همچنین بعد از جنگ، درگیر سیاست شدیم و از وظیفه اصلیمان دور ماندیم. ما باید بهعنوان بازماندگان آن پدران و مادران و حماسههای آنها، صدایشان را به جهانیان برسانیم. هر جا که قدم میگذاریم، جای پای بانوان را در دفاع مقدس میبینیم. در بیمارستانهای صحرایی پشت جبهه، تعداد زیادی از بانوان ایثارگر از شهرهای مختلف ایران حضور داشتند و با جان و دل به درمان مجروحین میپرداختند، یا مثلاً در آشپزخانه شهید چمران، چهار هزار خانم کار میکردند. امسال نیز رهبر معظم انقلاب دستور دادند در مکانهایی از جنگ که زنان نقش زیادی داشتند، یادمانهایی ساخته شود.
معاون سازمان حفظ آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس بیان کرد: متأسفانه زمانی که به دنبال جمعآوری اسناد حضور زنان در دفاع مقدس بودیم، متوجه شدیم بخشی از این اسناد از بین رفته است، ولی خوشبختانه از سال ۸۰ به بعد در ستاد کل نیروهای مسلح، بحث جمعآوری اسناد دفاع مقدس مطرح شد. این ستاد، ۵۶ پروژه برای این اسناد تعریف کرد که یکی از آنها مربوط به نقش زنان بود و به همین واسطه در طول سه سال، این اسناد از تمام شهرها جمعآوری شد. همچنین قرار است در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، بخشی با عنوان نقش زنان در پیروزی انقلاب از سال ۴۲ تا ۵۷ و نقش آنها در دفاع مقدس از سال ۵۹ تا ۶۷ اختصاص پیدا کند که با تکمیل اسناد و اطلاعات در آینده افتتاح میشود.
وی اظهار کرد: از سال ۸۲ به بعد، بحث تاریخ شفاهی و ثبت خاطرات بانوان رزمنده و ایثارگر در جبههها با سرعت بیشتری پیش رفت. میتوان گفت، تقریباً با تمام افرادی که بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم در جبههها حضور داشتند، مصاحبه و خاطرات آنها ثبت شده است. بنیاد حفظ آثار وظیفه دارد سالانه به تکمیل این مصاحبهها بپردازد و با تولید مستند و انتشار کتاب، این خاطرات را به جامعه منتقل کند. خوشبختانه در طول این سالها، کارهای بسیار خوبی انجام شده است که در آینده منتشر خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما