نشست «حمایت از فلسطین، نگاهی دیگر» با هدف تحلیل و بررسی روش‌های حمایتی جمهوری اسلامی ایران از فلسطین، در حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، دفتر هنر و ادبیات بیداری حوزه هنری روز گذشته با حضور دکتر مجتبی رحماندوست نویسنده و شاعر، دکتر حسین رویوران کارشناس مسائل منطقه خاور میانه و دکتر فروز رجایی‌فر، رئیس ستاد پاسداشت شهدای نهضت جهانی اسلام روش‌های حمایتی جمهوری اسلامی ایران از فلسطین را در جلسه‌ای با عنوان «حمایت از فلسطین، نگاهی دیگر» تحلیل و بررسی کرد.
دکتر فروز رجایی‌فر در این جلسه گفت: جمهوری اسلامی ایران کشوری است که بیشترین حمایت را از مردم فلسطین داشته و برای این حمایت هزینه بسیار زیادی را متحمل شده است، یعنی اگر که ما بخواهیم هزینه‌ای را که ایران در حمایت از مردم فلسطین کرده است، برآورد کنیم می‌شود گفت کشور ما در حد حیات و ممات نظام در سنگر حمایت از فلسطین ایستاده است.
رئیس ستاد پاسداشت شهدای نهضت جهانی اسلام بیان کرد: هویت نظام ما مبتنی بر خصومت با اسرائیل و حمایت از فلسطین بنا شده است و می‌شود گفت امنیت، اقتصاد، توسعه و مسائل ملی ما تحت‌الشعاع پروژه حمایت از ملت فلسطین و آزادی قدس شریف قرار گرفته است. به زبان دیگر اگر که ما همین امروز دست از تهدید اسرائیل و خصومت با آن بکشیم بلافاصله به یک عضو معمولی از جامعه جهانی تبدیل می‌شویم و در آن صورت جهان مشکلی با هسته‌ای شدن، مسائل مالی و صادرات ما ندارند، یعنی کلاً مسئله ما با جامعه جهانی به خاطر نفوذ قدرت‌های بزرگ حامی اسرائیل در حقیقت ناشی از تعریف اولیه ما مبنی بر لزوم محو اسرائیل به عنوان یک رژیم غاصب و اشغالگر است.
دکتر رجایی‌فر در ادامه گفت: بعضی از افراد تلاش می‌کنند که حمایت از فلسطین را با چهارچوب منافع ملی توضیح بدهند. این کاملاً اشتباه است، زیرا اگر بگوییم از فلسطین و مقاومت حمایت می‌کنیم چون آنها صف اول رویارویی با اسرائیل هستند و اگر آنها نباشند ما خودمان باید کاری کنیم. در حالی که دشمنی ما با اسرائیل گرچه ذاتی است اما به خاطر مسئله فلسطین این فضای دشمنی ایجاد شده است.
وی مقدمه دومش را چنین شروع کرد: برداشت ایران از این همه هزینه‌کرد در محور تا حدی محدود به حوزه میدان و تا اندازه‌ای محدود به حوزه سیاست است وگرنه در حوزه اجتماعی، ایجاد سرمایه اجتماعی، نفوذ در بدنه مردمی و حتی بهره‌‌وری اقتصادی می‌شود گفت ما دست‌آوردی در حمایت از مقاومت برای ما ایجاد نشده است.
رجایی‌فر گفت: مسائل ملی، قومیتی و مذهبی و تحولات سیاسی 40 سال اخیر که مبتنی بر انقلاب شکوهمند اسلامی هست باعث شده است که یک شکاف بزرگی بین ایران و جهان اسلام ایجاد شود و یک رویارویی اجتماعی، مدنی و مردمی وجود داشته باشد و این موضوع در عملکرد دولت‌ها مشخص است و حتماً روی آن تبلیغ می‌شود ولی نمی‌شود منکر وجود بخش مردمی این تفاوت‌ها و حساسیت‌ها شد. گاهی مواقع از داخل ایران سیگنال‌هایی چون بحث هلال شیعی مطرح می‌شود یا برخی از دوستان نظریه‌پردازی می‌کنند و می‌گویند این شیعه است که توانسته در مقابل اسرائیل و استکبار بایستد و اهل سنت کلاً اهل اینگونه مبارزه نیستند و این عوامل باعث شده‌اند که زمینه واگرایی ایجاد شود.
وی ادامه داد: در واقع همه زمین‌ها، زمین بازی ما نیستند و اینطور نیست که ما با همان روشی که در ایران از فلسطین حمایت می‌کنیم، در استانبول هم بتوانیم با کشورهای حاضر در کنفرانس تعامل داشته باشیم و نتیجه مثبتی از این تعامل بگیریم.
حسین رویوران در ادامه جلسه گفت: ابتدا به ساکن، ترکیه متولی اجلاس بود ولی 5 اجلاس مسئولیتش را به حماس واگذار کرد و این به شرایط ترکیه برمی‌گردد. شرایط ترکیه، یک شرایط شتر مرغی است زیرا این کشور هم با اسرائیل و هم با فلسطین رابطه دارد، لذا ابتدا به ساکن نیاز بود نام فلسطین جزء عناوین ضمیمه ترکیه باشد.
وی گفت: شیعه در ایران یک الگو درست کرد، اما سنی‌ها الگویی ندارند. ترکیه با کمک حماس یک الگو برای سنی‌ها ایجاد کرد تا بتواند سنی‌ها را به خودش جذب کند.
کارشناس مسائل منطقه خاور میانه بیان کرد: ترکیه اجلاس را با عنوان قدس یحملون صیفها برگزار کرد. مخاطبان اصلی کنفرانس اخوانی‌های کل جهان اسلام بودند، البته اخوانی‌های سوریه، یمن و مغرب در این اجلاس حضور نداشتند. جو داخلی اخوان، جوی آشفته بود، زیرا در وهله اول حزب عدم توسعه ترکیه به شاخه‌های متعددی تقسیم شده است. زیرا غرب که زمانی در ترکیه سرمایه‌گذاری می‌کرد، حالا این کار را نمی‌کند و آقای اردوغان برای حفظ جایگاه کشورش در ابتدا اخوان را قربانی کرد. او اخیراً درخواست کرده است که با سیسی ملاقات کند، اما در عین حال می‌خواهد همچنان اخوان را داشته باشد.
رویوران ادامه داد: اخوان یک جریان فرهنگی-دینی است و معتقد به مبارزه مسلحانه نیست. او همچنان دچار بحران هویت است و حماس از آن بیرون آمد تا با انتخاب واژه مقاومت بتواند از سرزمینش دفاع کند.
وی گفت: هدف کنفرانس مذکور گسترش حمایت از حماس و مقاومت در فلسطین بود. در آنجا از همه درخواست می‌شد که از مقاومت حمایت کنند. مقاومت الآن کل معادلات را تغییر داده است و من در پشت تریبون کنفرانس گفتم اگر مقاومت نبود، این اجلاس نبود. نماد مقاومت هم سردار شهید قاسم سلیمانی است و نمی‌شود این را نادیده گرفت.
این کارشناس مسائل منطقه افزود: یک نفر از اخوانی‌ها بلند شد و گفت قاسم سلیمانی علیه ما در سوریه وارد عمل شد. من به او گفتم جای تو در این کنفرانس نیست و بیرون برو. چون اسماعیل هنیه به قاسم سلیمانی لقب شهید القدس را داده است.
دکتر رویوران بیان کرد: واقعیت این است که الآن مقاومت همه مسائل را تحت‌الشعاع قرار داده است، اما چون منتسب به ایران است سایر کشورها نسبت به آن گارد می‌گیرند. این گارد گاهی از فهم یا پذیرش حقیقت مانع می‌شود. اسماعیل هنیه گفت تنها حامی مقاومت ایران است و ما در قبال مقاومت هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنیم.
وی افزود: این نشان می‌دهد که ممکن است فرهنگ وحدت‌گونه امام خمینی (ره) در جهان اسلام نفوذ کرده باشد، اما قطعاً نهادینه نشده است.
محمدمهدی بهرامی عضو امت واحده در بخش دیگری از جلسه «حمایت از فلسطین، نگاهی دیگر» گفت: آیا نگاه جمهوری اسلامی تثبیت شده است یا هنوز جای اصلاح دارد؟ من فقط طرح مسئله کرده‌ام زیرا ما با یک امر واقع مواجهیم. من در اجلاس رباط متوجه شدم که بعضی از شخصیت‌های سیاسی روزی ما را به خاطر ایستادن در مقابل صدام قبول داشتند اما امروز موضوع برعکس شده است. لذا احتمالاً ما در زمان مقابله با صدام مواجهه‌ای داشتیم که اگر امروز همچنان هست نیاز به اصلاح دارد و اگر تغییر کرده است، شاید بد نباشد بعضی جاها به اصولمان برگردیم زیرا شاید از آنها فاصله گرفته باشیم.
وی افزود: دوستی می‌گفت ما اکنون چند پایتخت عربی را می‌گردانیم و این گزاره هیچ نسبتی با انقلاب اسلامی ندارد و یکی از اولین قربانی‌هایش مسئله فلسطین است، زیرا فلسطین بخشی از جهان عرب است.
این عضو امت واحده بیان کرد: مواجهه جمهوری اسلامی با فلسطین 2 سر دارد. یک سر آن جمهوری اسلامی و سر دیگرش فلسطین است. معمولاً در روایت‌هایی که می‌شود خواسته یا ناخواسته فلسطینی‌ها نیستند. در این جلسه هم فلسطینی‌ها نیستند. ما فلسطینی‌هایی در ایران داریم.
وی خاطرنشان کرد: من در کنفرانس رباط تذکر دادم که چرا گوشه‌ای به ذکر نام ایران اختصاص پیدا نکرده است. واقعیت این است اگر فعالیت‌های ما بازتابی در سطح فلسطین نداشته باشد، سطحی از رابطه 2 کشور زمین می‌خورد.
پریسا رضایی عضو امت واحده نیز در این جلسه گفت: ما از 3،4 سال قبل تلاش کردیم نوع نگاه مردم ایران به مسئله فلسطین را بررسی و مردممان را نسبت به این مسئله آگاه کنیم. در همین راستا 2 کارگاه هنری برای تولید محصولات فرهنگی و هنری چون پوستر راه انداختیم تا افراد فعال در زمینه‌های هنری با یکدیگر آشنا شوند و محصولاتی را برای ارائه به جامعه آماده کنند.
وی افزود: بحث فعال کردن ظرفیت رسانه‌های فلسطینی خیلی مهم است. گویا جمهوری اسلامی در رسانه‌های فلسطینی بایکوت می‌شود، البته فلسطینی‌ها در جلسات خصوصی می‌گویند ایرانی‌ها حامی ما هستند و ما از آنها تشکر می‌کنیم ولی رسانه‌هایشان به خاطر ترس از افکار جهان عرب یا مسائل دیگر تلاش لازم را برای رفع انگاره‌های ذهنی منفی جهان عرب و خصوصا فلسطینی‌ها نسبت به ما نمی‌کنند.
رضایی تأکید کرد: اگر ما نگاه مثبتی را از سمت فلسطینی‌ها نگیریم نمی‌توانیم از مردم کشور خودمان انتظار داشته باشیم که حس مثبتی به مسئله فلسطین داشته باشند.
مجتبی رحماندوست نویسنده و شاعر در بخش دیگری از جلسه «حمایت از فلسطین، نگاهی دیگر» هنرمندان، سینماگران و شعرا را مخاطب قرار داد و گفت: ما در اینکه سال‌های سال حتی از قبل از پیروزی انقلاب گفتیم امروز ایران و فردا فلسطین و پای مسئله فلسطین ایستاده‌ایم، شک نداریم. ما در این فضا متولد شدیم و زندگی کردیم. از سوی دیگر در این مدت شعرا، قصه‌نویسان، سینماگران و هنرمندان پای میدان آمده‌اند.
وی افزود: سؤال من از شما این است که آیا ما نسبت به حق بودن دفاع از فلسطین شک داریم؟ خانه‌های مردم را اشغال کرده‌اند و ما حق داریم از مردمی که خانه‌هایشان اشغال شده است دفاع کنیم. راه دفاع از آنها حداقل در این جلسه ادبیات و هنر است.
رحماندوست بیان کرد: ما در کنفرانس‌ها متوجه شده‌ایم که با همه کارهای انجام شده، برخی از کارشناسان سیاسی ما را حامی فلسطین نمی‌دانند. در واکنش به این مسئله برخی از افراد می‌گویند باید نوع مواجهه‌مان با مسئله فلسطین را تغییر دهیم که البته ما هیچ وقت این کار را نمی‌کنیم چون امام خمینی (ره) روز قدس را در قله قرار داده است و ما پای صحبت و فرمایش ایشان هستیم. آیا نوع نگاه جهان عرب به نقش ما در حمایت از فلسطین ما را به سمتی سوق نمی‌دهد که در روش‌هایمان تجدید نظر کنیم؟
این نویسنده گفت: برداشت من این است که الآن دفاع از فلسطین دفاع از مواضع ایران، دفاع از حضرت امام (ره)، دفاع از رهبر و دفاع از شهدایی چون قاسم سلیمانی باید از زبان غیر ایرانی باشد یعنی باید قلم به دست نویسندگان پاکستانی، عراقی، سوریه‌ای و کارگردانان غیر ایرانی همسو با ما داده شود، البته این به آن معنا نیست که تولیدات ایرانی‌ها در کشورهای دیگر ترجمه شود.
افروز رجایی‌فر در بخش دیگری از این جلسه دو حاشیه کوچک به صحبت‌های رویوران داشت و گفت: به نظر من نوع حمایت الجزایر از فلسطین یک خطر برای اسلام سیاسی در جهان اسلام به حساب می‌آید.
وی افزود: پیشنهاد آقای رحماندوست درباره تولیدات فرهنگی و هنری بسیار به جا است.
رجایی فر بیان کرد: در اینجا من به بحث خودم برمی‌گردم و نتایج حاصل از مقدماتم را ارائه می‌دهم. امروز ما باید با دیدن نگاه جهان عرب به خودمان به وحدت توجه کنیم، زیرا یک فعال فلسطین نمی‌تواند فعال وحدت نباشد و قضیه فلسطین را مصادره کند.
وی تأکید کرد: این وحدت برای حمایت از فلسطین باید از داخل کشورمان آغاز شود و من این را یک تغییر رویکرد برای حمایت از فلسطین می‌دانم. ما باید به تشکل‌های مردمی موفقی چون امت واحده توجه کنیم.
رجایی‌فر گفت: به هر صورت شرط لازم برای نفوذ در بدنه جهان اسلام همدلی، برادری دینی و تواضع است. شرط دومش هم این است که یک ابزار و رویکرد تبلیغاتی با توجه به ذهنیت مخاطب پیدا کنیم.
حسین رویوران نیز گفت: مسئله ما مشکل فهم است. انقلاب اسلامی ایران از نظر فکری و ایدئولوژی تحول بزرگی بود. ما نتوانستیم رویکرد امام را در داخل و خارج تبیین کنیم.
وی افزود: دنیا گرفتار الگوی غربی یعنی دولت ملی است و جمهوری اسلامی ایران اولین کشور جهان است که براساس دو پایه ملت و امت استوار شده است.
دکتر حیدر برزنتی از نهاد ریاست جمهوری عراق در بخش دیگری از جلسه گفت: ما در عراق وقتی موضوعی را در رابطه با فلسطین مطرح می‌کنیم، مورد نقد مستقیم و سخت قرار می‌گیریم. صدام ملعون در زمان خودش برای اینکه از قافله حمایت از قدس عقب نیفتد و با امام خمینی (ره) موازی‌کاری کند، می‌خواست ارتش، ساختار و ساز و کاری را برای حمایت از قدس تشکیل دهد و با این کار یک بُعد قومی به موضوع قدس و مسئله فلسطین بدهد و نتیجه این اقدام اخیراً در چند کشور دیده شده است.
انتهای پیام/
نظر شما