به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، در ابتدای نشست سید مهدی فاطمی، دبیر نشست، به توضیح سلسله جلسات و ایده «سنجه» پرداخت و در این رابطه گفت: اگر بخواهیم مروری بر تجربه «سنجه» داشته باشیم، باید یادآور شویم که ما از ابتدا به دنبال یک عقل فرهنگی می‌گشتیم؛ دنبالِ انسان‌ها، نهادها، خروجی‌ها و کارهایی که رنگ و طعم متفاتی دارد و از ابتدا تا انتها می‌توانیم بگوییم یک عقل فراگیری بر این‌ها حاکم بوده است. اگر امروز از جبهه و صحنه فرهنگی نام می‌بریم حتماً در این جرگه بعضی افراد متمایز بوده‌اند. کسانی که توانستند ایده اولیه خود را به یک بلوغ و پختگی برسانند. ما با یک روند تاریخی از دهه شصت شروع کردیم و امروز در ششمین برنامه «سنجه» خدمت حسین یکتا هستیم.
حسین یکتا فرمانده سابق قرارگاه «خاتم‌الاوصیاء»، در مورد شکل‌گیری «راهیان نور» گفت: انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی است و یک حرکت قومی و قبیله‌ای نیست. از زمان جنگ، مادران و پدران شهدا به جبهه و محل شهادت فرزندان خود سر می‌زدند. اقشار مختلف برای کمک مادی به جبهه می‌آمدند. بعد جنگ هم رزمندگان به صورت مختصر به جبهه سر می‌زدند. یک بخش تفحص راه افتاد، وقتی تفحص صورت گرفت شهید می‌آوردند و سوال پیش می‌آمد از کجا، مثلا طلائیه. اسم مناطق مختلف جبهه و جنگ در جامعه پیچید. بعد این مسئله پیش آمد که دارند شهید پیدا می‌کنند، برویم ببینیم شهدا کجا هستند. این یک سیر تاریخی.
وی ادامه داد: یک روند تاریخی دیگر هم مربوط به فضای سیاسی است. زمان اصلاحات بحث‌هایی راه افتاد که اصلا برای چه و چرا جنگیدیم. این‌جا چالش شروع شد. این دو روند تاریخی است. اگر از من سؤال کنید که این داستان چگونه آغاز شد می‌گویم آن روزی که آقا فرمودند شبیخون، تهاجم، ناتو و قتل‌عام فرهنگی شروع شده و هرکسی هر کاری می‌تواند انجام دهد. ایشان در سال ۷۸ به شلمچه آمد. آن‌جا آقا به نظر من تصرفی کردند و شهدا را دعوت کردند برای اینکه مسیر را به جوانان نشان دهند. به اعتقاد بنده این جمله امام (ره) که می‌فرماید: «همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت، مزار عاشقان و عارفان و دل سوختگان و دارالشفای آزادگان خواهد بود.» در راهیان محقق می‌شود.
وی اظهار کرد: «راهیان نور» به محلی برای خودسازی افراد مختلف تبدیل شد. «راهیان نور» ابعاد مختلفی دارد؛ از بعد معنوی و الهی گرفته تا بعد سازمانی. «راهیان نورـ اولین سازمان رسمی در دل نیروهای مسلح است که مردمی شکل گرفت و مردمی اداره شد. اما آن‌قدر پیش رفت که نهادهای مختلف وارد میدان شدند و کمک کردند. «راهیان نور» رفته رفته تبدیل به دانشگاه شد. یک تربیت میدانی شکل گرفت. «راهیان نور» به نظام تربیتی و کادرسازی تبدیل شد.
پیشگام «راهیان نور» در ادامه با اشاره به این سخن مقام معظم رهبری که «راهیان نور یک فناوری است»، گفت: فناوری راهیان چیست؟ این‌جا یک دنیا حرف است. آیا «راهیان نور» الان راهیانِ فناوری است؟ خیر؛ خیلی جای کار دارد. در حوزه «راهیان نور» خیلی جای کار داریم تا به کمال مطلوبی که در ذهن مقام معظّم رهبری وجود دارد، برسیم.
حسین یکتا همچنین افزود: بنده ستاد مرکزی «راهیان نور» بودم. زمان فتنه ۸۸ بود. به دوستان گفتم راهیان و رفتن و آمدن یک طرف اما به واسطه اتفاقاتی که در کف خیابان می‌افتد باید کارهای دیگری هم انجام بدهیم. اگر اشتباه نکنم «خاتم‌الاوصیاء» فکرِ علی یکتا بود و باقی دوستان هم همراه شدند و کار به نتیجه رسید. بنده در طی تجاربی که داشتم، متوجه این سخن خداوند در قرآن شدم که می‌فرماید: «قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَة أَنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثْنی وَ فُرادی ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا». مشکل ما الان این است که هیچ‌کس قیام نمی‌کند. می‌گوید برای چه قیام کنم؟ چه زمانی قیام کنم؟ چگونه قیام کنم؟ نکند قیام کنم فلان جور شود، دیدی با فلانی چه کار کردند و ... . مشکل ما حرکت است. حرکت اگر خالص باشد برکت را به همراه دارد. هر چقدر جلو می‌رویم عالم توحیدی‌تر می‌شود.
باید نیروی عملیاتی باشیم
وی عنوان کرد: ما نبرد توحیدی را در جنوب لبنان، غزه و جاهای دیگر می‌بینیم. موضوع با نگاه توحیدی حل می‌شود. ما باید نیروی عملیاتی باشیم. اگر حتی در نقطه راهبردی هم نشستیم باید عملیاتی باشیم. مهم این است که قیام کنیم. ما باید متناسب با زمان، قیام کنیم. اگر مدل دشمنی‌ها در جبهه مقابل، تغییر کرد ما باید در نسبت با این تغییرات کارهای متفاوتی انجام دهیم. وقتی برای شکل‌گیری «خاتم‌الاوصیاء» خدمت حضرت آقا رسیدیم، ایشان فرمودند من سال‌ها چشم انتظار شما بودم. آقا در آن جلسه فرمودند که شما جمعی را بگذارید که تلائم فکری داشته باشند.
یکتا ادامه داد: ما ده سال در دهه شصت در مسجد خوابیدیم. مگر می‌شود انسان انقلابی این جنگ فرهنگی را ببیند و خیلی راحت ساعت ۲ با سرویس به خانه برود. ما باید اراده کنیم برای خدا قیام کنیم و در این صورت او همه کارها را جلو می‌برد. باید زیرِبارِ کارهایی رفت که دیگران فکر می‌کنند این‌گونه کارها شدنی نیست و حضرت آقا می‌خواهد بشود. غرغرکردن ممنوع است. به اعتقاد بنده بزرگترین عملیاتی که انجام دادیم این بود که کشور را گشتیم، بچه‌ها را شناسایی کردیم، به هم شناساندیم، تا حدی توانمند کردیم و از دل آن ساختارهایی چون «سراج»، «اوج» و... درآمد. من معتقدم هیچ‌کدام از ساختارها موضوعیت ندارند. آدم‌ها هستند که موضوعیت دارند. آدم‌ها تحول و حرکت را ایجاد می‌کنند و ساختارها را به هم می‌ریزند.
مؤسس بنیاد «خاتم‌الاوصیاء» گفت: ما با فرهنگ کشور شوخی می‌کنیم. همه این ساختارهای فرهنگی که در چند سال گذشته به وجود آمده‌اند، کلا چقدر هزینه کرده‌اند؟ اصلا پولی نیست. ما می‌بینیم جبهه انقلاب در فلان جا نیازمند پنج میلیون است. البته این وضعیت بود تا اینکه ۴ یا ۵ سال پیش پولی آزاد شد و به بچه‌ها تزریق شد. من ناراحت پول‌هایی که از سپاه گرفتیم و به بچه‌ها دادیم، نیستم. من روز قیامت جواب همه این‌ها را می‌دهم. بنده جواب پول‌هایی که نتوانستم بگیرم را باید دهم. به نسبت موجودی پول‌ها و هزینه‌هایی که می‌شود ما پولی در فرهنگ خرج نکرده‌ایم.
نهاد باید مردمی باشد
وی بیان کرد: قرارگاه «خاتم‌الاوصیاء»، امتثال امر حضرت آقا از یک طرف و پای کار بودن بچه‌ها بدون هیچگونه چشم‌داشتی بود و از طرفی آقای عزیز و آبرومند و... ایستادند و ما را کمک کردند. ما هنوز بلد نیستیم کاری را که جهادی، امتی، عمومی و بسیجی راه انداختیم، جهادی حفظ کنیم. به همین خاطر من بعد از «خاتم‌الوصیاء» و «بنیاد کرامت» نتیجه گرفتم که تشکیلات باید مردمی باشد. حمایت سپاه و نهادهای دیگر کارساز است اما نهاد باید مردمی باشد. نهاد نباید درگیر نوسانات مدیریتی و جابه‌جایی قرار بگیرد. خیلی کار دارد که ما رشد عبودیتی کنیم. رشدکردن و ارتقاءیافتن زمان می‌خواهد. ما در دانشگاه همه با هم درس نخواندیم اما باهم در میدان عمل رشد می‌کنیم.
مدیر فعلی «جمعیت امام رضایی‌ها»، در پایان گفت: حضرت آقا فرمودند «بروید به کار فرهنگی خود پیوست اجتماعی دهید». یکی از مشکلات ما این است که دغدغه مردم دغدغه ما نیست. این‌جا چون کار سخت است بچه حزب‌اللهی‌ها خیلی دوست ندارند، وارد شوند. خیلی از بزرگان ما در گذشته غم و غصه مردم را می‌خوردند و مشکلات آن‌ها را حل می‌کردند. افرادی مثل آیت‌الله صدوقی و آیت‌الله دستغیب از این دست افراد بودند. ما درگیر مسائل مردم نیستیم. در گذشته طلبه‌ها در مسجد می‌نشستند و به مشکلات مردم می‌پرداختند. ما مطالعاتی انجام دادیم که در جاهای مختلف دنیا در این زمینه چه کارهایی انجام شده است. همچنین نهادهای قدیمی در ایران مثل کمیته امداد را هم مطالعه کرده‌ایم و بعد از همه این‌ها «جمعیت امام رضایی‌ها» را تأسیس کردیم.
بیشتر بخوانید:
نظر شما