به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، محفل ادبی «طوبی» با همکاری مجمع شاعران اهل بیت و مرکز آفرینش‌های ادبی روزهای یکشنبه و یک‌هفته درمیان، با حضور جمعی از بانوان شاعر برگزار می‌شود. در این محفل شاعران با ارائه اشعار خود، فرصتی برای بیان دغدغه‌ها و عواطف شخصی و اجتماعی خود می‌یابند. فریبا یوسفی ادارهٔ این جلسات را به عهده دارد و به نقد و تحلیل اشعار می‌پردازد.
در آغاز این محفل سمیه فضلعلی شاعر و دبیر حلقهٔ ادبی طوبی با ارائهٔ نکاتی پژوهشی دربارهٔ تفاوت‌های علمی شعر زنان و مردان به اختصار سرفصل‌هایی از این تفاوت‌ها را بیان کرد.
امیری مقدم یکی از شاعران این محفل، در شعری با الهام از قالی‌بافی مادربزرگش، تصویری زیبا و ملموس از زحمت و هنر قالی‌بافی به تصویر کشید و توضیح داد که این اثر برگرفته از آموخته‌های شخصی و خاطراتش از قالی‌بافی است.
در ادامه این حلقه، یکی از شاعران حاضر در جلسه به نام تیموری شعری عاشقانه خواند:
لحن زبان صحبتت دارایی‌ام را برد
محو تماشایت شدن بینایی‌ام را برد
قلبم حریف دام پهن مردمت هرگز
چشمت تمام منطق حاشایی‌ام را برد
معروف بودم عاقلم پیش از شما اما
دستان پر ابهتت دانایی‌ام را برد
لختی نگاهت کردم و لختی گرفتم چشم
امواج آرامت دل دریایی‌ام را برد
مجذوب قد و قامتت ای سرو بالا سر
ان سایه بالا سرت تنهایی‌ام را برد
این‌ها که گفتم باز هم از منطق و عقل است
ری که گفته‌است عشق تو دانایی‌ام را برد
فریبا یوسفی در خصوص این شعر توضیحات مبسوطی دربارهٔ شعر عاشقانه مطرح کرد و با توجه به تحول شعر به‌ویژه غزل در عصر حاضر و رویکردهای تازه در شعر امروز از جمله عینیت‌گرایی و توجه به جزییات، شعر عاشقانهٔ امروز را به‌خصوص وقتی سرایندهٔ آن زنان باشند، آمیزه‌ای از جسارت‌ها و خلاقیت‌ها در عین حال لطیف و عفیف توصیف کرد.
وی در نقد این شعر، به اهمیت ایجاد تعادل بین فضای خصوصی و عمومی در شعر عاشقانه اشاره کرد.
معصومه رسایی که یکی دیگر از بانوان شاعر در این محفل بود نیز این شعر را خواند:
با دقت و صبر و حوصله هم سفرم
از کوه بزرگ غصه‌ها می‌گذرم
انگار که ذره‌بین به دستم دادند
دارم همه را عمیق‌تر می‌نگرم
فریبا یوسفی در نقد این ریاعی بیان کرد: شعر نباید به حداقل‌های تکنیکی مانند وزن و قافیه اکتفا کند و هنر واقعی در شکستن چهارچوب‌ها و خلق شگفتی‌های تازه است.
وی بیان کرد: نگاه شاعر باید به منظره‌های معمول زندگی، نگاهی نو و عمیق باشد.
یکی دیگر از شاعران حاضر در این محفل به نام سمانه خلف‌زاده نیز شعری معنوی و احساسی درباره اربعین حسینی خواند:
نشد این اربعین همراه سیل کاروان باشم
نشد یک قطره از دریای عشق بی‌کران باشم
پرستوها همه در کوچ بودند و من
اما منزمینی بودم از اول نشد در آسمان باشم
نشد تا در مسیرش پابرهنه، سینه زن، مشتاق
شبی با دسته‌های اشک چشمم نوحه خوان باشم
خداراشکر چون آهوی خسته ضامنی دارم
خداراشکر قسمت شد که مشهد میهمان باشم
خداراشکر قسمت شد در بی‌مهری دنیا
دوباره در پناه آن امام مهربان باشم
رضا حان دوستت دارم رضا جان دوستت تارم
بگو از من چه می‌خواهی کمک کن تا همان باشم
علاوه بر این، محفل ادبی «طوبی» اقدام به برگزاری اردوهای فرهنگی از جمله بازدید و شعرخوانی در خانه پروین اعتصامی کرده است که فرصتی برای تعمیق ارتباط شاعران و افزایش سطح نقد و بررسی فراهم کرده است.
در مجموع، محفل طوبی با هدف ارتقاء سطح شعر بانوان و فراهم آوردن فضایی برای نقد سازنده و تبادل نظر، نقش مهمی در حمایت از شعر و ادبیات بانوان ایفا می‌کند و هر جلسه با حضور فعال و صمیمانه شاعران و نقدهای کارشناسانه همراه است.
بیشتر بخوانید:
نظر شما