به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، در ابتدای این برنامه، سَرّامی گفت: یکی از امور مهم هستی حرف زدن است و شگفت‌ترین پدیده هستی نیز زبان است که در کره استخوانی صورت قرار گرفته است. 

وی در ادامه عنوان کرد:  در وجود همه ما، خیام، مولانا، حافظ و همه افراد تاثیرگذار در زبان مادری‌مان، وجود دارند.

این نویسنده، با بیان اینکه تکنیک نیرنگ بازی مختص خرگوش و حیوانات کوچک و بزرگ نیست، اظهار کرد: ما انسان‌ها از همه موجودات نیرنگ‌بازتر هستیم و بدهای‌هایمان را پنهان می‌کنیم، همه ما آدم‌ها، به همان اندازه‌ای که در وجودمان قدرشناسی است، قدرناسپاسی نیز وجود دارد.

سرامی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: هاجر خادم در کتاب «از خاک به خاک»  نمود این امر را در اشعار خیام به ما یادآور می‌شود که ما انسان‌ها هم از انگیزه اروس و هم از انگیزه تاناتوس برخوردار هستیم.

وی در ادامه اظهار کرد: تمایل به ساختن اسطوره روی ساختمان مغزی ما اثر می‌گذارد، ساختمان مغزی بعد از گذشت چند هزار سال تغییر کرده، باعث ایجاد سامانه جدید زندگی‌مان شده و ابرازسازی را فراهم می‌کند و در کنار این امر، گفتار و زبان‌ورزی نیز قرار دارد که هر دو این امور باعث اسطوره‌سازی می‌شود. 

این پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی ادامه داد: خیام می‌گوید چون دانش متناهی است پس هر چه بدانیم، از میزان جهل ما کمتر است و تازه بعد از بسیار دانستن در نوع چهارم از حالت انسان یعنی؛ آن کس که نداند و نداند که نداند، قرار می‌گیریم و در جهل مرکب ابدالدهر می‌مانیم.  

سرامی در بخش دیگری از سخنانش گفت: یکی دیگر از چیزهایی  که از رباعیات خیام می‌فهمیم دوگانگی خیر و شر، کفر و ایمان، دانایی و نادایی است. 

خیام می‌گوید «می خوردن و شاد بودن، آیین منست.»

این شاعر در ادامه بیان کرد: اعظم دانش ما، دانش ندانستن است و اینکه بدانیم که نمی‌دانیم. لقب خیام حجت‌الحق بوده و او را دانشمندترین مرد زمان خود می‌دانستند، اما خود اعتراف می‌کند که هیچ نمی‌داند. همان طور که در این ابیاتی از این رباعی می‌گوید:

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند

در واقع، خیام با کمک زبان تمام اسرار هستی را با ما در میان گذاشته است.

وی در بخش پایانی سخنانش اظهار کرد: زبان به صورت اصوات؛ گفتاری شنیداری و تصاویر؛ خوانداری و نوشتاری است که هر دو گونه از حقایقی با ما سخن می‌گوید که هر کاری هم انجام دهیم نمی‌توانیم به کنه آن‌ها برسیم و اگر کسی روی شناخت زبان تمرکز کند آنچه لازمه خداشناسی است به دست خواهد آورد.

گزارش از سمیه دهقان زاده- خبرنگار

بیشتر بدانید:

جهان، جهان وحدت بودها و کثرت نمودهاست