به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، قدمعلی سرامی در این جلسه به معرفی کتاب «پنجه آفتاب» که شامل ۴۳۰ پرسش و پاسخ پیرامون آثار فردوسی، خیام، سعدی، مولوی و حافظ است، پرداخت.
وی در ابتدای این جلسه اظهار کرد: جهان به خیر و شر نیاز دارد تا تکثر و تکرر در عالم شکل گیرد. من بر خلاف سعدی، معتقدم شر بیشتر از خیر نیست بلکه بیشتر از خیر نمود دارد. بود خیر و شر مساوی است به طوریکه اگر به حد ریاضیات آنها را جمع کنیم به صفر میرسیم.
سرامی با اشاره به جایگاه زبان مادری تشریح کرد: یادگیری توسط مادر و از دوران جنینی شکل میگیرد و به همین دلیل هم زبان مادری گفته میشود. تمام زبانهای دنیا شمارش نشده است چون گویشها و لهجهها باید جداگانه حساب شود. از میان ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل و بیش از هزار قومیت حتی صدها زبان وجود دارد که مادری است. وجه اول زبان برقراری ارتباط عاطفی میان دو انسان است که اولین زبان هم میان مادر و فرزندی است.
وی ادامه داد: در همه کشورها فقط یک زبان نیست جز زبان معیار که زبانی است که دولت با آن کار میکند و نامههای رسمی داخلی و خارجی به آن نوشته میشود. اندک اندک زبان معیار در تمام زبان ایالات و اقوام مثل کردی و گیلانی و... نشر و نفوذ میکند اما آنها را به زبان مادری قوم اصلی تبدیل نمیکند.
در بخش بعدی این نشست حکایت دختر حاتم در روزگار پیغمبر (ص) خوانده شد.
دوگانگی در نمود همه پدیدههای عالم است
سرامی در ادامه بیان کرد: دوگانگی در همه پدیدههای عالم وجود دارد. جهان در عین حال که خیر است شر هم است، جمیل است و زشت. دوگانگی در نمود همه پدیدههای عالم است اما بودِ تمام دوگانهها یگانه است یعنی پارادوکسال وجود دارد. تمام متکثرات عالم که صورت مادیشون آشکار است متنوع و متکر هستند اما ماهیت و معنایشان یکی است. اگرچه هجوم واژههای عربی، ترکی و ... به زبان آسیب وارد کرده ولی باعث غنی شدن آن هم شده است و شما عشق، مهر، دوستداشتن و صدها واژه متناظر با آن را دارید ولی آنها در عین حال کمی با هم فرق دارند.
مدرس کلاس سعدیخوانی بیان کرد: ما هر کاری کنیم از شر دوگانگی که بخشی از آن به دلیل خودخواهی ما است، فارغ نخواهیم شد. سعدی در عین حال که مسائل اجتماعی روزگارش را میدانسته از وضعیت روانی آدمها خبردار بوده و میدانسته هیچ کس کاری نمیکند مگر اینکه از دوگانگی تبعیت کند و این دوگانگی ذاتی انسانهاست.
وی تاکید کرد: جهان، جهان وحدت بودها و کثرت نمودهاست و این وحدت و کثرت هم شامل عالم کبیر و هم عالم صغیر است.
سرامی گفت: سعدی، حافظ، مولانا در عین حال که منحصر به فرد هستند در آدمهای دیگر هم نفوذ کردهاند یعنی این آدمها در عین اینکه منحصر به فرد هستند در تمام شاعران روزگاران بعد خود هم نفوذ کردهاند. افراد شاخص یک نوع وحدت فرهنگی در همه ادبیات ما بوجود آوردهاند و اندک اندک ما که دنبالهرو آنها هستیم عدهای را دنبالهرو خودمان خواهیم کرد. به عبارتی دیگر وحدت اندیشگی به تمام اندیشههای ماقبل خود متصل است.
نظر شما