به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، شب ۲۲ بهمن است. اکرانهای فیلمها در کاخ جشنواره فجر تقریبا تمام شده، اسامی نامزدهای سیمرغ اعلام شده و تماشای این سه- چهار فیلم آخر از رمق افتاده. برنامه اکرانهای حوزه هنری اما کمی متفاوت است. امشب یکی از شلوغترین شبهای سینما است. شاید به خاطر حاشیهای مهمتر از متن که امشب رقم میخورد؛ جشن پیروزی انقلاب.
بعد از تماشای فیلم اول و دوم، اندکی مانده به ساعت ۹ شب، همه در حیاط حوزه هنری و زیر سایه پرچم زیبای ایران، جمع شدیم. نور دوید به آسمان رسید و آن را روشن کرد. غریو الله اکبر مانند تیرِ آرشِ کمانگیر از چله رها شد و به سقف آسمان رسید. ما در حوزه هنری دور هم جمع شده بودیم تا تولد ۴۶ سالگی انقلاب اسلامی را جشن بگیریم.
در دهمین شب اکران فیلمهای راه یافته به بخش مسابقه جشنواره فجر، حوزه هنری میزبان سه فیلم «خاتی»، «چشم بادومی» و «اسفند» بود.
- خاتی، تجربهای جدید برای به تصویر کشیدن رابطه انسان و حیوان
احمد رفیعزاده در این فیلمنامه به دنبال روایت یک قصه بدیع و غیر معمول، در دل رشته کوههای زاگرس و میان عشایر آن رفته است. سفری که اگرچه در آغاز مخاطب را مشتاق میکند اما کمی بعد، پرداخت ناقص فیلمنامه، بازی های ناهماهنگ بازیگران، گرهها و ابهامهای حل نشده توی ذوق میزند. پیرنگ اصلی فیلم درباره رابطه انسان و حیوانات است، موضوعی که کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده است و میتواند جایگزین خیلی داستانهای شهری و فیلمهای آپارتمانی شود به همین دلیل خاتی تجربه جدیدی در زیستبوم سینمای ایران محسوب میشود که مسیری طولانی برای رسیدن به حد مطلوب پیشرو دارد.
-چشم بادومی، ایدهای بهروز و خلاقانه به کام نسلz
این فیلم اولین ساخته ابراهیم امینی، فیلمنامهنویس جوان و مشهور سینمای ایران است. فیلمی که به پرداختن به حلقههای هواداری کیپاپ و دراماتیزه کردن آن، به دنبال ساخت یک فیلم امروزی و نوجوان پسند است. بازی خوب ستایش دهقان و مهدی هاشمی فیلم را چند پلهای ارتقا میدهد اما فیلم به خصوص در حوزههای تکنیکی و فنی چندان خوب عمل نکرده است و جای کار بیشتری داشت.
-اسفند، روایت یک قرارگاه سری
فیلمی درباره شهید علی هاشمی است و به نقش اساسی او در پیش عملیات و طراحی عملیات خیبر میپردازد. عملیاتی که از جهات مختلف یک عملیات مهم و استراتژیک در ۸سال دفاعمقدس محسوب میشود. فیلم با بازی خوب رضا مسعودی، بازی و لهجههای خوب بازیگران عرب زبان و شخصیت پردازی چند وجهی مخاطب را غافلگیر میکند. فیلمنامه از یک مسیر آرام و تدریجی برای تکمیل داستانش استفاده میکند. اسفند آغاز راهی است که دیگر فیلمسازان را به سراغ اتاقهای جنگ و حرفهای ناگفته جنگ تحمیلی میفرستد.
نظر شما