به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، بهمن که به دوازده می‌رسد، جز ورود تاریخی امام خمینی(ره) به کشور که جزو لاینفک این تاریخ به سنه ۱۳۵۷ شمسی محسوب می‌شود، رویداد هنری-فرهنگی جشنواره فیلم فجر سبقه‌ایی چهل و سه ساله دارد و به طور خاص با این تاریخ گره خورده است.
در این میان حوزه هنری انقلاب اسلامی نیز سال‌هاست با فراهم کردن بستری برای اکران فیلم‌های جشنواره فجر به صورت ویژه برای اهالی فرهنگ و هنر، به نوبه خود سهمش را ادا می‌کند و امسال نیز با «سینما سوره» این اقدام را ادامه داده است.
«سینما سوره»ایی که از جمعه کلید خورده و هر روز به مدت ۱۱ شب در سه سانس ۱۶:۳۰، ۱۹ و ۲۱:۳۰ فیلم‌ها را در دو سالن اندیشه و سوره نمایش می‌دهد، و امشب ۱۳ بهمن ماه در دومین روز این رویداد با سه فیلم «دست تنها»، «شوهر ستاره» و «سنسوز» کلید خورد.
این خیابان‌گردها در «دست تنها»
سانس اول این برنامه، با نمایش فیلم سینمایی «دست تنها» آغاز شد، فیلمی اجتماعی از معضلاتی که دو خیابانگرد بی‌خانمان با آن دست به گریبانند و در عین ناتوانی برای اداره زندگی خویش، در طلب کمک به یک انسان دیگر قدم برمی‌دارند. فیلمی به کارگردانی امیرحسین ثقفی که به نظر می‌رسد راه آثار دیگرش از «مرگ کسب و کار من است» و «همه چیز برای فروش» تا «روسی» و «کوچه ژاپنی‌ها» را در این اثر دنبال کرده است.
فارغ از خشونت آشکار منعکس شده در روایت این اثر که ممکن است مخاطب را در تماشای کامل فیلم مردد کند، گریم‌های فیلم قابل توجه است، به ویژه گریم مجید مظفری و شکیب شجره.
«شوهر ستاره» نه، خود ستاره!
سانس دوم «سینما سوره» با نمایش فیلم «شوهر ستاره» به کارگردانی ابراهیم ایرج‌زاد همراه بود، ملودرامی با درونمایه اجتماعی که بیشتر از شوهر ستاره، در مورد خود ستاره بود! ستاره‌ایی که تنها روشنایی زندگی خویش بود و مشکلات یکی پس از دیگری بر او هجوم می‌آورد. فیلمی که فریبا نادری و حامد بهداد، بازیگران اصلی آن بودند.
اینجا نیز گریم فریبا نادری، تامل برانگیز و بسیار جالب است و به نظر می‌رسد اهالی فرهنگ و هنر از تماشای این فیلم حظ برده‌اند و نه تنها تا انتها به تماشای آن نشسته‌اند، بلکه در حین نوشیدن چای آتشی؛ پذیرایی ویژه این شب‌های سینمایی به گفت‌وگو در مورد آن می‌پرداختند و این گفت‌وگو تا سانس بعدی ادامه داشت.
«سُنسوز» و این زنان اجاق کور!
«سُنسوز» آخرین فیلم اکران شده در این شب بود. همان طور که از اسمش پیداست روایت مردمانی آذری زبان است. مردمان یک روستا که مردان به دلیل نازایی زنان، آن‌ها را طلاق داده، اما با ازدواج مجدد هم بچه‌ایی دامن آن‌ها راسبز نکرده است اما همین زنان به زعم شوهران قبلی‌شان نازا، به شهر رفته، ازدواج کرده‌اند و بچه‌دار شده‌اند.
حال کاظم، یکی از اهالی روستا که بیست سال پیش در این باره فیلم ساخته و زنان روستا همه فیلم‌هایش را نابود کردند، متوجه می‌شود که مردان، مقصر این ماجرا هستند و دوباره فیلمسازی‌اش را شروع می‌کند و این، ماجراهای فیلم که رگه‌هایی از کمدی دارد را رقم می‌زد.
در اینجا نیز رضا جمالی، این فیلم را با نماهایی زیبا از روستایی صعب العبور، موسیقی متن قابل توجه و به گویش آذری و زیرنویس فارسی ساخته و به همین دلیل مخاطبان آذری زبان و مخاطبان فیلم زیرنویس بین، خیلی با آن ارتباط برقرار کردند و این فیلم تبدیل به حسن ختامی جالب برای دومین شب سینمایی در حوزه هنری شد.
سمیه دهقان زاده- خبرنگار
نظر شما