این روزها که باز هم تن دنیا از تب جنگ گُر گرفته، آن هم جنگ نابرابر صهیونیست‌ها با زنان و کودکان فلسطینی، بیایید از مسجدالاقصی؛ یکی از مقدس‌ترین، کلیدی‌ترین و پرکشمکش‌ترین نقاط دنیا در طول تاریخ بیشتر بدانیم.
می‌دانید مسجدالاقصی کجاست؟ همان مسجد با گنبد سبز رنگ است که سال‌هاست به اشتباه نامش را به مسجد «قبه صخره» یا همان که گنبد طلایی دارد، نسبت داده‌اند.
همان قبله اول مسلمانان، نقطه اتصال آسمان و زمین در شب معراج پیامبر (ص)، مسجدی که از ابتدا تا به حالا خار چشم خیلی‌ها بوده و تغییری نبوده که به چشم ندیده باشد، همان که چند بار زلزله تلاش کرد که از پا دربیاوردش، اما دوباره بنا شد، همان که اشغال و غارت، به آتش کشیدن و حتی بستن درهایش به روی مسلمانان باعث نشده خدشه‌ای به هویت مذهبی و تقدسش وارد شود و آن، همچنان در جنوب حرم شریف زنده است.
و این ماجرای مسجدالاقصی است، مسجدی که سال‌هاست به نماد مقاومت تبدیل شده، نمادی که این روزها در آثار هنرمندانی از سراسر دنیا در «همچنان طوفان» نمایشگاه بین المللی دایر در حوزه هنری، می‌توان از آن به زبان هنر دید و شنید، خط توامان برد.
اولین اثر از این نماد، یک تصویرسازی گرافیکی است که در آن مسیر پیاده روی اربعین از نجف تا کربلا و زائران با پای پیاده در آن دیده می‌شود. عمود ۳۱۳ با تابلویی از «اسماعیل هنیه» در یک سوم سمت چپ تصویر قابل توجه است. مسیر پیاده روی از حرم حضرت ابوالفضل(ع) به سمت امام حسین(ع) امتداد دارد و بعد به قدس شریف منتهی می‌شود.
در نهایت با عبارت «کربلاء طریق الاقصی» نقش بسته در سمت راست تصویر آن هم با فونت درشت و رنگ سفید، مفهوم «راه قدس از کربلا می‌گذرد» بیش از پیش برای مخاطب تجلی می‌یابد.
در اثر تصویرسازی گرافیکی بعدی، طریق العلما، مسیر خاص پیاده‌روی اربعین تصویر شده است، در انعکاس رودخانه جاری در این مسیر، «قبه صخره» نماد فعلی مسجدالاقصی و قدس شریف دیده می‌شود در حالی که عده‌ای زائر سیاه‌پوش با پرچم‌هایی بر دست ایمان به این گزاره که «راه قدس از کربلا می‌گذرد» را فریاد می‌زنند و در پس زمینه آن خیل زائران با پرچم‌هایی بر دوش در دور دسترس در حال حرکت هستند که از ادامه داشتن این مسیر خبر می‌دهد.
اثر بعدی، یک تصویرسازی گرافیکی نزدیک به پوستر است که در نزدیک‌ترین نمای تصویر به مخاطب، خوج (سر در گنبد) قبه صخره دیده می‌شود که در میانه حلقه آن شیر و خورشید خوج گنبد حرم امام علی (ع) به تصویر کشیده شده است و در بالا و در آسمان آبی شعر «علی لشکرش را فراخوانده است/ و تا قدس یک کربلا مانده است» نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند.
در یک سوم پایینی قاب در میان همه پرچم‌های که اسامی امامان معصوم علیهم السلام بر آن نقش بسته، پرچم فلسطین در کنج پایینی و سمت راست اثر قابل تأمل است.
در نقاشی بعدی ماجرای اشغال قدس شریف و جنایات صهیونیست به ماجرای کربلا گره خورده در سمت راست قاب، لشکر اشقیای مدرن تا بن دندان مسلح دیده می‌شود و در مقابل شمایل امام حسین(ع) سوار بر ذوالجناح دیده می‌شود که به کنار مبارزان فلسطینی آمده و در میانه میدان است، تصویری که با سوال «اگر حسین بن علی بود چه می‌کرد؟» مخاطب را مورد پرسش قرار می‌دهد.
این در حالی است که نشانه‌ای از مجمعی بین المللی در کنار شهدای کفن‌پوش در بک‌گراند و به صورت محو دیده می‌شود.
اثر بعدی یک تصویرسازی گرافیکی، شسته و رفته است که حریم قدس شریف، کوه‌های پشت آن، پرندگان در پرواز و از همه مهم‌تر دختران و پسرانی نوجوان نماینده نسل آینده‌ساز که آزادی بخش فلسطین هستند در انحنایی بیضی شکل و با رنگ‌هایی با تم آبی و آجری دیده می‌شود و همه اجزای هندسی و چیدمان آن نوعی آرامش، صلح و آزادی را در آینده نوید می‌دهد.
بیت‌المقدسی که از لاله‌های روییده در خون شهدای محور مقاومت برآمده، تصویر پوستر بعدی این نمایشگاه است که نماد مقاومت در قدس شریف را با طرحی ساده، پس زمینه مشکی، سرخی لاله‌ها و طلایی گنبد قبه صخره به تصویر می‌کشد.
اما در تصویرسازی گرافیکی بعدی، بیت المقدس با نشانه مسجد الاقصی و قبه صخره در آسمان‌ها و به صورت تراکم ابرهای روشن دیده می‌شود. مبارزی با چتری به رنگ و شکل پرچم فلسطین در حال فرود آمدن است و این در حالی است که پرچم رژیم صهیونیستی نابود شده و جز تکه پاره‌ای ازآن باقی نمانده است.
در اثر بعدی، یک نقاشی با حاشیه‌ها و پایین قاب سراسر سیاه را می‌بینیم و در میانه آن گنبد طلایی «قبه صخره» شهاب باران می‌شود آن طور که باید دقیق شویم که ستاره و ماه باعث روشنایی گنبد شده‌اند یا این گنبد و مسجد است که به ماه و ستاره‌ها و آسمان آن هم در دل سیاهی و ظلمت روشنایی و امید می‌بخشد. اثری که با نگاه دقیق هنرمند به تابلوی شب پرستاره «وینسنت ونگوگ»، تصویر شده است.
در اثر پایانی اما، نقاشی بیت المقدس با نمایی سیاه و سفید در محاصره انبوهی از کاکتوس‌ها؛ بخوانید سربازان و ماموران پیدا و پنهان رژیم اشغالگر قدس است. در میانه کاکتوس‌ها پسر بچه‌ای از نسل مبارزان فلسطینی با تیر و کمانی دستی دیده می‌شود که در حالی که از خارها زخمی است،کودکانه اما پرابهت به روبه رو نگاه می‌کند و قصد پرتاب سنگی از چله کمانش را دارد. سنگی که یادآور آغاز قیام و مبارزه برای بازپس گیری قدس شریف است.
نظر شما