۱۴۰۳.۰۴.۰۵

میلاد عرفان‌پور می‌گوید شرط لازم شعر گفتن برای غدیر اُنس با مفهوم ولایت، حضرت امیر (ع)، سیره آن بزرگوار و اُنس با رسول اکرم (ص) است.

میلاد عرفان پور شاعر و مدیر مرکز آفرینش‌های حوزه هنری درباره چگونگی بیان وقایع مهم دینی و شعائر عقیدتی در آئینه شعر گفت: در گذشته ما و حتی قرونی که پشت سر گذاشته ایم، از اوایل اسلام شعر مهم‌ترین رسانه بوده است. وقایع و شعائر مهم اسلامی و به خصوص موضع گیری های حق در مقابل باطل در آئینه شعر خود را نشان دادند. طبیعتا برای ماندگاری واقعه بزرگ غدیر و امثال آن نیاز به شاعران حق طلبی داریم که با بیان شیوا برای به یادماندن این واقعه تلاش کنند، در طول تاریخ شاعران بزرگی همواره این مسئولیت را به دوش کشیدند برای مثال «الغدیر» علامه امینی است که بسیاری از اسناد ایشان شعرهایی است که از صدر اسلام تاکنون درباره واقعه غدیر سروده شده است.

وی در پاسخ به سوالی درباره نقش انقلاب اسلامی در توجه شاعران به مفاهیم ارزشمندی مانند غدیر افزود: البته ما در قرون گذشته و همه دوران اسلامی شاهد این بودیم که شعرای برجسته ای در جهان عرب و پارسی شعر برای حضرت امیر (ع) و به خصوص برای واقعه غدیر سرودند. می‌توانیم بگوییم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی گستره شاعرانی که در این موضوعات شعر گفتند بسیار افزایش یافته و همچنین می‌توانیم بگوییم توجه بیشتری به این گونه شعر شده و حمایت صورت گرفته است. ملت ما نیز که عاشق و شیفته امیرالمومنین اند نقش خود را در گسترش فرهنگ غدیر به زبان شعر ایفا کردند.

این‌شاعر آئینی در ادامه گفت: ما اگر بخواهیم به نحو احسن در موضوعاتی مانند غدیر تولیدات ادبی داشته باشیم؛ باید شاعران را متوجه این معنا کنیم که شرط لازم شعر گفتن برای غدیر اُنس با مفهوم ولایت، حضرت امیر (ع)، سیره آن بزرگوار و اُنس با رسول اکرم (ص) است. ما از طریق مطالعه تاریخ، خلوت و تفکر می‌توانیم ذوق خود را پرورش دهیم و فهم خود را در ساحتی قرار دهیم که شایستگی دریافت مفاهیم بلند غدیر را پیدا کنیم و توان بیان آن را پیدا کنیم طبعاً توانمندی فنی هم در کنار کسب معارف نیاز است تا یک شاعر بتواند شعر شایسته ای در مورد غدیر و حضرت امیر بسراید.

مدیر مرکز آفرینش‌های هنری حوزه هنری گفت: پرداختن به غدیر در طول تاریخ شیعه و سنی نمی‌شناسد و بسیاری از شاعران حق طلب اهل تسنن عاشقان امیرالمومنین (ع) بودند و شعر بالابلندی در مورد ایشان سرودند که شاید کسی با مطالعه این شعرها گمان نکند که شاعر اهل سنت سراینده این اثر است، این نشان دهنده شیفتگی همه حق طلبان جهان در این باره است کما اینکه از ادیان دیگر هم کسانی که دلبسته امیرالمومنین (ع) هستند شعر سرودند. برای مثال در «الغدیر» علامه امینی شعرهای متعددی از اهل سنت ذکر شده که به غدیر و حضرت امیر پرداختند.

وی ادامه داد: شاعران جوان ما بسیار شعر برای حضرت امیر گفتند، البته به طور خاص درباره واقعه غدیر شعر کمتر گفته شده که جا دارد شاعران ما به این مسئله توجه کنند، راه این کار هم همان اُنس و اُلفت با مفاهیم مرتبط با ولایت، سیره اهل بیت و شخصیت آن بزرگوار است و شاعر با مطالعه و ممارست جدی و در کنارش با طی مراحل ادبی و کسب فضائل فنی در عالم شعر می‌تواند شاعر خوبی برای آستان اهل بیت و واقعه غدیر باشد. من به عنوان جامعه کوچکی از جامعه شعرا احساس نیاز می‌کنم در این مسیر پیش بروم و توانمندی پیدا کنم که شعر شایسته ای بگویم.

عرفان پور در پایان درباره نقش جشنواره‌ها و محافل حوزه‌های شعر در موضوع غدیر گفت: ما شاهد این بودیم که در طول دوران گذشته با موضوع غدیر برگزار شده جشنواره‌ها و مسابقه‌های ادبی مزایای و معایبی دارند. مزایای آن این است که به شاعران انگیزه می‌دهند به موضوعاتی که بعضاً مغفول مانده است بپردازند، همچنین شعرهای برجسته را معرفی می‌کنند و از استعدادهای این حوزه تقدیر می‌شود اما معایب این جشنواره این است که بدون مقدمه سازی و فراهم کردن زیرساخت ذهنی برای شاعر فراخوانی را منتشر می‌کنند در حالی که شاعر باید با موضوع اُنس پیدا کند و جوشش باید به صورت طبیعی رخ دهد. معمولاً از این جهت است که خروجی جشنواره‌ها و شعرهای برگزیده را می‌بینیم که شعرهای موفقی در جامعه و در تعامل با مخاطب نیستند و آن شعرهایی موفق تر هستند که با اُنس و الفت با موضوع سروده شده باشند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha