به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، دکترقدمعلی سَرّامی، استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگر ایرانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی، در چهارمین جلسه از سلسله جلسه‌های سعدی خوانی که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری برگزار شد، گفت: خود سعدی می‌داند که منظورش از صورت ظاهر آن نیست که این کلمات به مخاطب القا می‌کنند؛ بلکه منظورش این است که ظواهر امور اصل نیستند و بواطن امورند که مهم‌اند. وی ادامه داد: دردی که بشریت از دوره سعدی هم به آن مبتلا شده، همین ظاهرپرستی است که با رواج جهان صنعتی این درد گسترده‌تر شده است.

وی دراین‌باره خاطرنشان کرد: ظاهرپرستی البته خوب است، اما نه تا آنجا که بواطن را فراموش کنید. اما دنیای جدید در این دو سه قرن اخیر، دارد این درد را آشکارا به ما نشان می‌دهد و همه گرفتار ظواهر امور می‌شوند. این درد بزرگ بشریت است و برای تخفیف آن باید به تأمل کردن در کائنات بپردازیم.

 این استاد دانشگاه به تأمل سعدی در هستی پرداخت و گفت: سعدی چنان در درخت‌ها دقت و تأمل می‌کند که حتی عیالش را در خانه به گل تشبیه می‌کند و می‌گوید:

یکی درخت گل اندرمیان خانه‌ی ماست

 که سروهای چمن،  پیش قامتش پستند.

این استاد دانشگاه دراین‌باره ادامه داد: با تأمل در پدیده‌هاست که متوجه جوهره عالم می‌شویم و این تأمل همچون ابزاری است که عالم بی‌انتها و پدیده‌های بی‌شمار آن را تبدیل به یک پیوستار می‌کند و سعدی هم با این تأمل است که به این شعر دست پیدا می‌کند و می‌گوید:

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند

تا تو نانی به کف آریّ و به غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار

شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری.

دکتر سرّامی در بخش دیگری از این جلسه به رندی سعدی پرداخت و گفت: انتخاب تخلص سعدی، به علاقه او به «سعد بن زنگی» پادشاه و همین‌طور نوه او «اتابک مظفرالدین ابوبکر بن سعد بن زنگی» برمی‌گردد. البته بین سعدی شناسان بر سر اینکه سعدی تخلص خود را از روی علاقه به کدام‌یک از آنها انتخاب کرده اختلاف است. اما نظر من این است سعدی از رندی در آثارش هیچ کم نگذاشته و تمام زندگی‌اش را دو پهلو جلو برده است. درعین‌حال که درباری بوده،  مردم‌دوست هم بوده و مردم هم او را دوست داشته‌اند. درعین‌حالی که جدی‌ترین ابیات جهان متعلق به اوست، هزلیات هم دارد که متعلق به خودش است.

لازم به ذکر است، این نشست‌ها، هر دو هفته یک‌بار، شنبه‌ها از ساعت ۱۶ تا ۱۸ به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و با ارائه دکترقدمعلی سَرّامی در سالن سلمان هراتی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، روبروی کوچه پورموسی برگزار می‌شود و عموم علاقه‌مندان و پژوهشگران  می‌توانند در آن حضور یابند.