به گزارش روابط عمومی حوزه هنری؛ در ابتدای این نشست علی داودی، مدیر دفتر شعر مرکز آفرینش‌های ادبی ضمن تسلیت ایام عزاداری سید الشهدا و همچنین شهادت حضرت امام سجاد (ع) گفت: شعر عاشورایی یک گونه پر کاربرد و روزافزونی است که روز به روز و ساعت به ساعت در این حوزه و با این موضوع تولید می شود.

مخاطب در شعرهای عاشورایی به دنبال معناست

وی افزود: می‌توان گفت بی تردید آنچه که به عنوان شعر آیینی در روزگار ما مصطلح است، بدون جانبداری، واقعا شعر آیینی است که یکی از مهمترین گونه‌های ادبی عصر ماست. به ویژه در بخش رسانه که ما بیش از هر چیزی از معارف اهل بیت در قالب شعر می‌شنویم و می‌بینیم. می‌توان گفت این نشان دهنده این موضوع است که شعر زبان ملی ما ایرانیان است.

وی اظهار داشت: اساسا در بحث شعرهای عاشورایی، انسان به دنبال معناست. آن چیزی که وجه تمایز و ماندگاری این گونه از اشعار می‌شود، این است که شاعر از آن روایت تاریخی جدا شده و خود را در عرصه آزمون بزرگ کربلا و عاشورا حس می کند. به طور مثال شعر ابوالقاسم حسینجانی نمونه بارز آن است.

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم    کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

می توان گفت این شعر بدان معناست که در عزاداری کربلا کسی گریه نمی کند.  به بیان ساده تر موضوع  شعر این است که  این اتفاق در حال رخ دادن است و من و تو در این ماجرا هستیم. به عقیده من این وجه تمایز خاص و معناداری در شعر است که در طول تاریخ ماندگار شده است. در اشعار محتشم کاشانی نیز این وجه تمایز دیده می شود.

مقام والای محتشم  کاشانی در مرثیه سرایی

در ادامه این نشست، ناصر فیض، مدیر دفتر پاسداشت زبان فارسی گفت: از ویژگی های اشعار محتشم  کاشانی که در زمینه شعرهای آیینی  شناخته شده است،  زبان سهل و ممتنع آن است. محتشم با سرودن دوازده بند در مرثیه شهدای کربلا که بند اول ترکیب بند شعر وی با بیت «باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟/باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟» آغاز می‌شود، مقام والایی در مرثیه سرایی کسب کرد.

وی عنوان کرد: در این شعر، شاعر انگار از یک روایتی صحبت می کند که مخاطب نسبت به آن یک زمینه فکری دارد و برای او آشنا است. می توان گفت زبان روان شعر باعث می شود هر کسی با هر توانایی و دریافت شعر، با لایه اولیه آن رابطه برقرار کند. شما مصرعی در ترکیب‌بند اشعار محتشم نمی‌بینید که درک معنایش برای مخاطب سخت و دشوار باشد. می توان گفت در تمام دوازده بند آن، زبان فارسی در اوج لطافت و ظرافتش رعایت شده است.

انتهای پیام/