به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، احمد خلیلی فرد متولد ۱۳۳۹ تحصیل کرده مقطع کارشناسی در دانشکده هنرهای زیبا و کارشناسی ارشد در دانشگاه تربیت مدرس بود. او به واسطه برپایی کارگاههایی در کشورهای روسیه، لبنان ، ایتالیا، آفریقا، چین و همچنین حضور در دو دوره ترینال داکا مرکز بنگلادش به چهره و مدرسی شناختهشده در سطح بینالمللی تبدیل شد. ورکشاپش در دانشگاه شولوخوف روسیه که با ارائه یک اثر که برگرفته از عروج سلطان محمد بود به قدری از سوی هنرجویان خارجی مورد توجه قرار گرفت که اعجاب همگان را برانگیخت.
از نظر این هنرمند و استاد دانشگاه سوره، نقاشی، یعنی نقش کردن پیرامون، یا آنچه در ذهن است. وی بر این باور بود که نقاشی برای این همیشه جذاب است که یک نقاش با رنگ، روغن و بوم بتواند هر آن چیزی را که وجود ندارد، به وجود بیاورد.
خلیلی فرد نقاشی بود که ردی از احساس و نوستالژی در آثارش مشهود بود و شاید به همین دلیل هم بود که تابلوهایش در بیینالها مخاطبان زیادی داشت و ردی از آثارش بر سینه دیوارهای تهران ماندگار شد. او اعتقاد به فیگوراتیو و موضوع در نقاشی داشت و با رجوع به خاطرات گذشته به حال فکر میکرد و نتیجه را در آینده میدید و بر همین اساس هم گذشته و حال و آینده با هم در آثارش متجلی میشد.
پسزمینه کارهای وی کاملا آبستره و به نوعی بیزمانی و بیمکانی را ترسیم میکرد؛ به طوریکه گویی خلیلیفرد در پی ارائه حقیقت با زبان نقاشی، سعی در دورشدن از واقعیت داشت.
او نقاشیهای خود را نشأت گرفته از نگارگری ایرانی و مکتب آرت نوو معرفی میکرد و توانسته بود سال 2002 در برج لدوفنس پاریس مدال برنز و دو دیپلم افتخار را به خاطر پرداخت هنریاش به موضوعات فرازمینی کسب کند. وی همچنین نشان درجه یک هنری را نیز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و توانست در سال ۱۳۸۷ جایزه و دیپلم افتخار هنر مقاومت را از آن خود کند.
خلیلیفرد که از جمله هنرمندان متعهد و انقلابی حوزه هنرهای تجسمی بود با خلق آثاری چون «معراج» و «ظهر عاشورا»، ارادت خود به حضرت سیدالشهدا (ع) را با زبان هنر اثبات کرد و همواره بر این نکته تاکید داشت که ما ایرانیها، مسلمانها، کردها و... دارای ویژگیهای فرهنگی هستیم که نباید نسبت به آن بیتوجه باشیم.
او در گفتگو یی رسانه ای درباره هنرمند انقلابی گفته بود: « قبل از انقلاب یک نوع نگرشی در هنرهای تجسمی بوده که بعد از انقلاب تغییر پیدا کرده است. با تشکیل حوزه هنری و مکتب نقاشان، هنرمندانی که درباره موضوع دفاع از مرزها و سربازان وطن فعالیت میکنند و حتی برای لمس این مساله در جبهه حاضر میشوند. مانند آن دوست نقاشی که با حضور در خرمشهر دیوارنگارههایی در مسجد جامع خرمشهر نقش میکند. این مکتبی که از حوزه به وجود آمد خیلی تأثیرگذار بود و هنوز هم نفس میکشد و رشد و بالندگی دارد. این بخشی از هنر انقلابی است. قبل از انقلاب چنین فضایی ایجاد نشدهبود. هنر انقلابی میتواند تأثیر مقطعی داشتهباشد و هنرمندان را تهییج کند، به روحیه مبارزان کمک کند و در اطلاعرسانی وقایع انقلاب مؤثر باشد. درعینحال هنرمند انقلابی میتواند رمانتیک هم باشد، هنرمند رمانتیک هم میتواند انقلابی باشد. چون این موضوع بستگی به زمان دارد. زمانی که کشور شما مورد تهاجم چند کشور قرار میگیرد، شما نمیتوانید وارد فاز رمانتیک بشوید. در هر حال جنگ بر شما تأثیر میگذارد.»
موضوعات آثار خلیلی فرد عارفانه، حماسی، عاشقانه و تغزلی است و در میان آثار انبوهی که خلق کرد، به مقاومت مردم کوبانی در مقابل نیروی تروریستی داعش نیز اشاره کرده است که تابلوی زنی با پرنده سفید در یک دست و تفنگی در دست دیگر یکی از همین دست نقاشیهاست.
این نقاش سنندجی و مدرس دانشگاه، عضو هیئت علمی دانشگاه، عضو انجمن هنرمندان نقاش ایران، عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی، مدرس دانشگاه سوره، علم و فرهنگ و هنر و معماری یزد، و داور رویدادهای هنری چون چهارمین جشنواره هنرهای تجسمی(هنر جوان) و جشنواره هنرهای تجسمی (پرتو حُسن حوزه هنری) نیز بوده است.
بر اساس این گزارش احمد خلیلیفرد ـ هنرمند نقاش ـ که مدتی در بستر بیماری بود، صبح پنجشنبه، ۱۴ اردیبهشت ماه از دنیا رفت. پیکر این هنرمند فقید شنبه ـ ۱۶ اردیبهشت ماه ـ با حضور اهالی هنر از مقابل دانشگاه سوره تشییع شد و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا آرام گرفت.
انتهای پیام/
نظر شما