سیزدهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم ۱۰۰، پس از ۴ سال وقفه به دلیل شیوع ویروس کرونا، دهم تا دوازدهم اسفندماه امسال برگزار شد. جشنواره‌ای که بهانه‌ای شد برای همنشینی فیلمسازان هنرمند و مختصرگوی سینمای ایران و جهان که با ساخت آثار ۱۰۰ ثانیه ای، سخنی موجز و دلنشین برای مخاطب آماده کرده بودند. اختتامیه این جشنواره شامگاه جمعه ۱۲ اسفند، با حضور جمعی از هنرمندان، مدیران سینمایی و سینماگران کشور و با معرفی آثار برگزیده، برگزار شد و به همین بهانه با هادی فیروزمندی، مدیر رسانه‌ای این جشنواره به گفت وگو نشستیم. فیروزمندی در این گفت وگو از تقاضای حضور بیش از ۲۴۰۰ اثر از ۱۲۷ کشور جهان در بخش بین الملل جشنواره گفت که نشان می‌دهد جشنواره ۱۰۰ نه در داخل کشور بلکه در فضای کشورهای منطقه و بین الملل هم توانسته جای پای محکمی را باز کند و شناخته شود. سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم ۱۰۰ را از لحاظ کمی و کیفی چگونه ارزیابی می‌کنید؟ جشنواره فیلم ۱۰۰ یک جشنواره با سابقه است که به صورت دوسالانه در حوزه‌هنری انقلاب اسلامی برگزار می‌شد. اما در بحران کرونا وقفه‌ای افتاد و طبیعتا دوره سیزدهم با فاصله‌ای چهارساله از دوره دوازدهم برگزار و در دل سازمان سینمایی سوره تعریف شد و پیش رفت. یکی از شاخص‌های مهم ارزیابی هرجشنواره میزان کمیت آثار متقاضی و کارهای شرکت کننده است، با وجودی که در سال‌های اخیر پس از بحران کرونا و به دلیل اتفاقات اجتماعی اخیر شرایط تولید در سینمای ایران سخت شده بود و طبیعتا جشنواره‌های دیگر هم متاثر از شرایط کنونی و با افت وخیزهایی روبرو بودند؛ یک اتفاق شاخص در سیزدهمین دوره جشنواره ۱۰۰ افتاد آنهم میزان آثار متقاضی برای شرکت در بخش‌های مختلف بود. چیزی که در جشنواره سیزدهم به لحاظ کمی رخ داد نه تنها یک رشد قابل توجه در مقایسه با دوره دوازدهم بود؛ که یک رکوردشکنی از لحاظ آثار متقاضی در تمام ادوار جشنواره فیلم ۱۰۰ بود. ما شاهد تقاضای بیش از ۴ هزار و ۶۰۰ اثر در بخش مسابقه ملی، بین الملل و مخاطب کودک و نوجوان بودیم که بیش از دو برابر رکوردی است که در ادوار جشنواره ۱۰۰ ثبت شده بود. این نشان می‌داد که فیلم‌سازان جوان و مستعد وعلاقه‌مند در سراسر کشور و بین‌الملل با کمترین تاثیر از فضاهای اجتماعی و سینمایی، علاقه‌مند به حضور و دیده شدن و طی کردن مسیر برای سینمای حرفه‌ای هستند. چون اساسا جشنواره فیلم ۱۰۰ جشنواره هویتی با موضوع کشف استعداد فیلمساز جوان تعریف شده است و از این حیث نویدبخش یک دوران تازه است. از حیث کیفی نیز یکی از شاخصه‌های ارزیابی جشنواره از نگاه مخاطب و فیلم‌ساز آثار رسیده است و نظر خود فیلم‌سازان و رقبا و مخاطبینی که شرکت کرده‌اند. البته هیات انتخاب و داوران هنرمندان شاخص بودند و در فضای جشنواره حضور داشتند و ارزیابی کردند. آقای کمال تبریزی در مراسم اختتامیه جشنواره درباره همین موضوع ارزیابی خودشان را بیان کردند که ما شاهدیک رشد کیفی در خود جشنواره و البته علاقه‌مندان شرکت در جشنواره هستیم که نوید بخش یک فضای ساده است. بیش از ۵۰ درصد آثار متقاضی از فرا تهران و استان‌ها و شهرستانهای خارج از تهران بوده است؛ به همین دلیل یکی از مؤلفه‌هایی که نشان می‌دهد هم از لحاظ کیفی و هم از لحاظ کمی جشنواره را خوب ارزیابی می‌کنیم این است که سهم قابل توجهی از شرکت کنندگان را شهرستانی‌ها تشکیل می‌دادند. این نشان می‌دهد که فضای رشد و زمینه استعداد در شهرستان‌ها داریم و نباید ازش غافل شد. با توجه به شرایط پیش آمده، استقبال کشورهای دیگر از این جشنواره چگونه بود؟ ما در بخش بین الملل بیش از ۲۴۰۰ آثار متقاضی داشتیم و از ۱۲۷ کشور جهان اثر فرستاده بودند و این نشان می‌دهد جشنواره ۱۰۰ نه در داخل کشور بلکه در فضای کشورهای منطقه و بین الملل توانسته جای پای محکمی را باز کند و شناخته شود. ما در این حوزه شعار و محور سینمای اخلاق را هم که یکی از محورهای اصلی جشنواره ۱۰۰ و هویت آن بود را حفظ کردیم و می‌بینیم علاقه مندان سینمای خیلی کوتاه درجهان، جشنواره فیلم ۱۰۰ را می‌شناسند و دوست دارند در آن شرکت کنند. ما ۲ داور بین‌المللی در بخش بین الملل جشنواره داشتیم و تفاهم نامه خواهرخواندگی با جشنواره فیلم آزیل اسلواکی امضا کردیم و در فضای بین الملل به دنبال توسعه ارتباطات هستیم تا بتوانیم سینمای کوتاه خودمان و آثار فیلمسازان ۱۰۰ را به بازار منطقه و بین الملل عرضه کنیم. بخشی از این آثار اساسا مشتری بین المللی دارند. تولیدات کوتاه حامل پیام‌هایی از جنس مسئولیت اجتماعی اخلاقی هستند که مشتری و زبان بین المللی خودشان دارند. جشنواره سیزدهم نسبت به ادوار گذشته چه تغییری کرده بود؟ ما در فراخوان این دوره دو تغییر مهم داشتیم؛ در کنار بخش ملی وبین المللی، بخشی ویژه جنبی باعنوان مخاطب کودک و نوجوان تعریف کردیم؛ با این رویکرد که برویم به سمت تولید آثاری مخصوص مشتری کودک و نوجوان، نه اینکه فیلم درباره کودک و نوجوان باشد، بلکه مخاطب و برای مخاطب کودک ونوجوان باشد. دراین بخش قالب را آزاد در نظر گرفتیم علاقه‌مندان می‌توانستند در هر قالبی برای این بخش اثر ارسال کنند و شانس‌شان را در عین اینکه در بخش‌های دیگر رقابت می‌کنند در این بخش هم امتحان کنند. ما یک تفاهم‌نامه با شبکه پویا، امید ونهال امضا کردیم که بتوانیم این آثار را به مرحله پخش برسانیم. البته در این بخش شاهد ۵۰۰ اثر و متقاضی بودیم که بخش نوپایی است و امیدوارم در سال‌های بعد جدی‌تر بتوانیم به آن بپردازیم. یک اتفاق دیگر که در بخش جشنواره تعریف کردیم و تغییر مهمی محسوب می‌شود، اینکه ما بخش ایده طرح فیلمنامه را از بخش فراخوان جشنواره حذف کردیم و برای کسانی که علاقه‌مند بودند با طرح، ایده و فیلمنامه‌های خودشان قبل از ساخت، زمینه و شرایط ساخت فیلم را فراهم کنند، بخش ویژه پیچینگ یا پرتاب فیلم کوتاه را راه اندازی کردیم. پیچینگ بخشی است که کارش اتصال فیلم‌سازان مستعد که دارای طرح و ایده‌های شاخصی هستند، به حامیان و سرمایه گذاران فرهنگی و نهادهای مرتبط به این حوزه است. ما در کنار حامیان مختلفی که در شبکه‌های تلویزیونی و انجمن سینمای جوانان ایران و بخش‌های خصوصی داشتیم فراخوان پرتاب فیلم را صادر کردیم و کسانی که علاقه‌مند بودند در این بخش شرکت کنند، در کنار جشنواره در رویداد پرتاب فیلم ۱۰۰طرح‌هایشان ارزیابی، مطرح و داوری شد و شبکه‌های مختلف تلویزیونی این امکان را داشتند تا از این طرح‌ها در قالب تفاهم‌نامه‌های مختلفی که با جشنواره فیلم ۱۰۰ بستند حمایت کنند. جشنواره ۱۰۰ که تغییر اساسی نسبت به دوره‌های گذشته داشته، رویکردش این است که بتوانیم جشنواره ۱۰۰ را به عنوان یک‌رویداد محوری و رویداد محفلی در طول سال ادامه بدهیم؛ به این معنا که به ۳ روز برگزاری جشنواره بسنده نکنیم و در ایام فراخوان و طول سال زمینه کشف استعدادهای جوان و همراهی آن‌ها تا سینمای حرفه‌ای را در قالب کارگاه‌ها و نشست‌ها در استان‌های مختلف دنبال کنیم. ما ۱۲ نشست تخصصی فیلمسازی از ایده تا فیلمسازی با بخش‌های مختلف توسط اساتید حرفه‌ای سینما در استان‌های مختلف داشتیم و قرار است آن را ادامه دهیم. پیتینگ فیلم کوتاه در همین زمینه تعریف می‌شود؛ به این معنا که طرح‌های برگزیده توسط حامیان مالی برای ساخت اثر از فیلمساز حمایت شود و فیلمساز بعد از جشنواره فیلم ۱۰۰ بتواند شرایطش را برای ساخت اثر بعدی فراهم ببیند. بخشی از جوایز بخش اصلی ما نیز از همین جنس بود و حامیان مالی وفرهنگی که در کنار جشنواره بودند با تفاهم نامه‌هایی که با جشنواره فیلم ۱۰۰بستند، جوایزی می‌دادند از جنس اعتبار نامه ساخت فیلم بعدی فیلم‌سازان که این شانس فراهم شود که بتوانند گام بعدی را در سینمای حرفه‌ای بردارند. برگزاری این قبیل جشنواره‌ها در روند فیلمسازی جوانان چه تاثیری دارد؟ جشنواره فیلم ۱۰۰ جشنواره‌ای است که نگاه نو و فیلمساز نو را به همدیگر پیوند می‌دهد. محدودیت‌های فرمی و قالب‌های ژانری که در جشنواره فیلم ۱۰۰ برای فیلمساز تعریف می‌شود، فیلمساز را وادار می‌کند که موجز، خلاقانه و با ابتکارعمل به جامعه پیرامونش نگاه کند و این تلاش و کوشش زمینه رشد و ایجاد نگاه و ایده نو و زاویه درست وخلاقانه به موضوعات را پرورش می‌دهد که یکی از پارامترهای مهم روایت و قصه گویی در سینمای ایران است؛ در کنار اینکه هنرمند باید از ابزارهای خلاقانه و فرمی و دستاوردهای هنری برای انتقال درست پیامش بهره ببرد. البته این به این معنا نیست که الزاما ورود فیلمساز به سینمای بلند و کوتاه از دل جشنواره ۱۰۰ باشد اما جشنواره فیلم ۱۰۰ قطعا محل کشف استعداد و محل مهمی برای ورود فیلمساز به فضای سینمایی حرفه‌ای از حیث دیده شدن و فرصتی برای معرفی شدن وهم نشینی با سینماگران حرفه‌ای و آشناشدن با فضای سینمای حرفه‌ای است. آن چیزی که در ساخت فیلم ۱۰۰ مهم است خلاقیت و ایده داشتن است و فیلمساز می‌تواند با کمترین هزینه حتی با موبایل خودش فیلم بسازد و اثر بفرستد و اینطوری در معرض دیده شدن فیلم‌سازان مطرح قرار بگیرد. از این نظر این امکان را فراهم می‌کنیم که فیلم‌سازان بتوانند وارد فضای حرفه‌ای شوند. نمونه‌های موفق زیادی هم در سال‌های اخیر داشتیم؛ در جشنواره‌های گذشته هومن سیدی، نرگس آبیار، سعید روستایی و محمدرضا خردمندان فیلم‌سازان مطرحی بودند که درقالب فیلم‌های ۱۰۰ ثانیه‌ای شرکت کردند. چالش ساخت فیلم ۱۰۰ ثانبه‌ای ممکن است برای هرفیلمساز بلندی هم جذاب باشد و یک چالش سختی است. انتهای پیام/