يوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگر ادبی، در چهاردهمین جلسه از فصل دوم «درس‌گفتارهای شاهنامه » با اشاره به اینکه فردوسی در شاهنامه به ایجاد شالوده‌ای برای باورهای دینی و مذهبی‌اش پرداخته است خاطرنشان کرد: فردوسی جهت بنیان نهادن این شالوده، برای باورهای دینی و مذهبی‌اش، ریشه‌های اساطیری و آئینی پیدا کرده است.
به گزارش دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری، یوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگرادبی، دربخش دیگری از این جلسه، که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری، عصر سه‌شنبه، 18 بهمن 1401 در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری برگزار شد، به فصل زاده شدن رستم پرداخت و اظهارکرد: هر کسی که از راه زهش متولد می‌شود، گرفتار تعلقات دنیوی می‌شود اما از آنجا که رستم از راه زهش به دنیا نیامد و از پهلوی رودابه و رستم متولد شد، آزاد و رها از تعلقات و قیود دست و پاگیر بشری است.میرشکاک در ادامه اظهار کرد: رستم برخلاف پدرش زال، که عاشق و دلباخته رودابه شد، به‌هیچ‌وجه مغلوب تمنای زن و زنانگی نیست ولی به طرز حیرت‌انگیزی نازک‌دل و رقیق‌القلب است. به خاطر همین وجه عاطفی قوی، دغدغه های اجتماعی مثل عدالت طلبی در او خیلی برجسته و عمیق است.این شاعر و پژوهشگر در بخش دیگری از این جلسه به تسلط حیرت انگیز فردوسی به مقوله زبان اشاره کرد و گفت: شاعرانی که خیلی به زبان مسلط هستند از جماعت روستايی‌اند چون در دوران قدیم، روستا و بخصوص کوهستان، به دلیل دوری ازهیاهو‌های شهری، محل و بستری برای روی آوردن به زبان و پرورده شدن آن بوده است. فردوسی هم، که دهقان‌زاده است، برخلاف عطار،که بچه شهر است، گرایش بیشتری به زبان پیدا کرده و میزان تسلطی که به زبان دارد را درهیچ کس دیگری ندیدم. وی درادامه افزود: مولانا و سنايی هم به خاطر روستايی بودن‌شان دراین زمره‌اند و زبانی قوی دارند. سعدی هم که از سرآمدان این عرصه است و زبانش حیرت انگیز است. قابل توجه است، سلسله درس‌گفتارهای شاهنامه، ساعت 17 تا 19 سه‌شنبه‌های هر هفته با ارائه و سخنرانی یوسفعلی میرشکاک، شاعر و پژوهشگر ادبی، در حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، روبروی کوچه پور موسی برگزارمی شود و علاقه‌مندان و پژوهشگران می‌توانند در این جلسات حضور یابند.
نظر شما