داور بخش رمان بزرگسال نوزدهمین و بیستمین جشنواره ادبی شهید غنی‌پورگفت: سعی می‌کنیم داوری‌مان در مسجد، برای مسجد و با نگاه مسجدی باشد. به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری به نقل از خبرگزاری فارس، محمدعلی قربانی، عضو شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه (ع) و داور بخش رمان بزرگسال نوزدهمین و بیستمین جشنواره ادبی شهید غنی‌پور درباره آثار رسیده و داوری‌ها اظهار داشت: امسال هم مثل دوره‌های گذشته موضوع تهیه کتاب جزء اصلی‌ترین ارکان این جشنواره بود. وی گفت: به نظر من یکی از نقاط قوت ما نسبت به سایر جشنواره‌ها این است که منتظر نمی‌شویم فقط از میان کتاب‌هایی که به جشنواره ما می‌رسد، داوری کنیم، بلکه با مراجعه مستقیم به خانه کتاب، معمولاً از فهرست کتاب‌های منتشر‌ شده در طول یک سال مطلع می‌شویم و طی چند مرحله بررسی و ریزش، کتاب‌های دور نهایی را در گروه‌های مختلف انتخاب می‌کنیم. دسترسی به این حجم از کتاب البته با همراهی چند نهاد میسر می‌شود. به گفته قربانی، خانه کتاب، دفتر گسترش شعر و ادبیات، معاونت سامان‌دهی منابع آموزشی و تربیتی دفتر انتشارات و فناوری آموزشی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و ناشرانی که هر ساله خودشان به فراخوان جشنواره لبیک می‌گویند، برخی از منابع ما در گردآوری آثار هستند. می‌خواهم به ‌جرأت ادعا کنم، کم است تعداد کتاب‌هایی که در مراحل مختلف توسط داوران جشنواره ما دیده نمی‌شوند. در گروه بزرگسال، از میان کتاب‌های رمان چاپ اول در نهایت به تعدادی اثر رسیدیم. ضمن هماهنگی با ناشران این کتاب‌ها و به‌خاطر اعتمادی که همواره بین جشنواره و آنان در میان بوده، ناشران کتاب‌ها را به تعداد داوران به جشنواره اهدا کردند تا بررسی شوند. عضو شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه (ع) در پاسخ به اینکه برداشت خودتان از آثار رسیده و آثار منتخب بخشی که در آن داوری کردید، چه بود، گفت: دوره نوزدهم و بیستم به لحاظ کمّی سال پرباری برای ادبیات در شاخه رمان بود؛ البته کمّی به لحاظ عنوان. چون همان‌طور که همه می‌دانیم، کتاب‌ها در تیراژ حال و روز خوشی ندارند. به لحاظ کیفی وضع، خیلی متفاوت بود. جشنواره شهید غنی‌پور با توجه به اینکه در فضای مسجد شکل گرفته و رشد یافته، به تجانس آثار با ارزش‌های اخلاقی و انسانی اهمیت خاصی قائل است و تأثیرگذاری و تعالی‌بخشی محتوای آن‌ها را ـ که به‌هرحال بازتاب جهان‌بینی نویسنده و نوع نگاه او به هستی و مخلوقات خداوند است ـ از معیارهای کلیدی قضاوت برمی‌شمارد. چون هرچه باشد این جشنواره مزین به نام شهید حبیب غنی‌پور است و یادمان هست که همواره زنده‌یاد امیرحسین فردی توجه ما را به کلیدواژه «آرمان حبیب» معطوف می‌کرد. وی با تأکید بر اینکه در مجموع آثار با دو گونه قالب مواجه بودیم، توضیح داد: آثاری که با دورخیزی اخلاقی و انسانی نگاشته شده‌اند و متأسفانه غالباً در سطح شعار یا تاریخ‌نگاری مانده‌اند و در طرف دیگر رمان‌هایی که پرداخت ادبی خوبی داشتند و عناصر داستان را به‌درستی به خدمت گرفته بودند، اما در بُعد تأثیرگذاری و تعالی‌بخشی، ضعف داشتند. با این حد انتظاری که اشاره کردم، در این دو سال ما کمتر کتابی را دیدیم که هر دوی این ویژگی‌ها را داشته باشد. از این ‌رو به‌سختی توانستیم از میان آثار راه‌یافته به دور نهایی، نامزد انتخاب کنیم. داور بخش رمان بزرگسال نوزدهمین و بیستمین جشنواره ادبی شهید غنی‌پور در پاسخ به اینکه چه موضوعات مهم یا احیاناً ضعف‌هایی در این آثار مشاهده کرده‌اید که توجه به آن‌ها می‌تواند راهگشا و مؤثر باشد، گفت: در این آثار نویسندگان زیادی، به قول هالیوودی‌ها، کار اقتباسی تولید کرده بودند؛ آثاری با پیش‌زمینه‌های تاریخی و اسطوره‌ای. سراغ قهرمان‌هایی رفته بودند که بسیاری از آن‌ها در سال‌های دور مرده بودند. گروه دیگری از نویسندگان تلاش کرده بودند نقدهای اجتماعی را در پس‌زمینه کارهایشان بیاورند که این موضوع خوب بود. البته در کنار آن لازم است به برخی از ناشران، به خاطر رفتار حرفه‌ای در تولید کتاب و سرمایه‌گذاری و حمایت از نویسندگان آتیه‌دار، تبریک گفت. وی در پایان اضافه کرد:‌ لازم می‌دانم دوباره تأکید کنم ما سعی می‌کنیم داوری‌مان در مسجد، برای مسجد و با نگاه مسجدی باشد و از خدا می‌خواهم ما را در این سعی یاری کند. انتهای پیام/