برنامه «قصه ظهر جمعه» با موضوع نگاهی به مسأله اعتراضات اخیر از دریچه نگاه مادر، کودک و خانواده‌ها برگزار شد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، برنامه «قصه ظهر جمعه»  با حضور حجت الاسلام محمدرضا جوان آراسته، حمید کثیری، معصومه امیرزاده، پرستو عسگرنژاد، منصوره مصطفی زاده و به همت حوزه هنری کودک و نوجوان، در حوزه هنری برگزار شد. آراسته به عنوان اولین سخنران این نشست با بیان خاطره‌ای گفت: کودکی که تازه به دوران نوجوانی رسیده جهان را به تازگی بزرگ‌تر از خانواده درک می‌کند، این شخص خبری را دریافت می کند یا تصویری می‌بیند و یا گفت‌وگوی دونفر را می‌شنود و با تخیلی قدرتمند از آن شنیده‌ها و دیده‌ها یک کوه بزرگ می‌سازد. حجت الاسلام محمدرضا جوان آراسته افزود: کوهی که خودش زیر آوارش دفن می‌شود که ما نمی‌دانیم پایان آن کجاست. این ماجرا تبعاتی برای کودک و نوجوان دارد که ما متوجه آن نیستیم. وی در ادامه گفت: ما در جهان بزرگسالان، تحلیل داریم داده‌های دقیق داریم از کنارهم چیدن به نظریه می‌رسیم ولی نوجوانان و کودکان اینگونه نیستند و با ابتداییات نتیجه‌گیری و حکم کلی صادر می‌کنند. تمام این موجی که بعد از این اتفاق در وجود او شکل می‎گیرد روزی به سمت ما برمی‌گردد. آراسته ادامه داد: یک کودک با چند لایه محافظت درون یک خانواده است تا هر فیلمی را نبیند هر حرفی را نشنود با هر شخصی دوست نشود و این لایه‌ها در مدرسه و دانشگاه به مرور کمتر می‌شود. آن کودک که در عمق لایه‌های محافظتی خانواده است در این مواقع که خود ما هم کمی پریشان باشیم و تحلیل دقیق نداشته باشیم در تیررس آسیب‌ها قرارش می‌دهیم. وی در پایان با تأکید بر اینکه در این روزها باید سطح عاطفی خود را با کودکانمان بالاتر ببریم، گفت: باید با گفتگوی بیشتر به آنها نزدیک شویم. راه حلی برای این مسأله دارم که با شوخی کردن با این اتفاقات به جای انکار آنها دست‌مایه شیطنت قرارشان بدهیم که اینگونه بچه ها را از حجم نگرانی به آرامش می‌رساند و خیلی از مسائل را حل می‌کند. جامعه‌ بی‌ادبیات دستاویزی برای وحدت ندارد معصومه امیرزاده، فعال حوزه خانواده و دانش آموخته رشته ادبیات هم در این نشست گفت: مادر یا خانواده‌ای که مأنوس با ادبیات می‌شود قطعاً جور دیگری به جامعه نگاه می‌کند. حال سوال اینجاست که با توجه به شرایط و این پدیده اجتماعی پیش آمده یک مادر با ظرفیت ادبیات چطور می‌تواند کودکش را از این شرایط اعتراضی نجات بدهد و یک ساحل امنی ایجاد کند. امیرزاده در ادامه گفت: من شرایط را آنقدر ملتهب نمی‌بینم. شاید به واسطه اینکه کسی محل زندگی‌اش و یا محل مدرسه کودکش در بعضی مناطق خاص واقع شده مشاهداتی داشته است. اما به نظر من خانواده خیلی باید بی دقت باشد که اجازه بدهد این مواجهه مستقیم اتفاق بیفتد. نگاه من به عنوان یک دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی که مادر هم هستم و سه پسر دارم این است که پسرها هیجانات را خیلی دوست دارند و علاقه دارند تا مشارکت اجتماعی داشته باشند. وی افزود: مادری که با کتاب خصوصاً با داستان که پیچیدگی‌های خودش را دارد موانست داشته، متوجه می‌شود که ماجرا آنگونه که فکر می‌کند نیست. وقتی مادری با ادبیات مأنوس است و این پیچیدگی را درک می‌کند عموماً در مواجهه با پدیده‌های اجتماعی و عموم پدیده‌های اطرافش یک رفتار با طمأنینه دارد. رفتار او با ثبات هیجانی و خود کنترلی همراه هست چرا که او در جهان ادبیات رشد کرده و درمان شده است. امیرزاده در ادامه با تأکید بر اینکه ادبیات یک جامعه را از توحش معنوی نجات می‌دهد، گفت: جامعه‌ای که ادبیات ندارد یعنی نقطه و دستاویزی برای وحدت ندارد. امیرزاده در پایان گفت: تکنولوژی و علم نمی‌تواند وحدت آفرین باشد چرا که فضای محدود کنندگی و جزئی نگری دارد و هرکدام زبان مخصوص خودش را به کار می‌گیرد. ولی زبان و ادبیات فارسی و اساساً ادبیات نقطه آرامش بخش و وحدت آفرین ما خواهد بود. کتاب‌های خوبی برای تشویق کودکان به کتابخوانی تولید نمی‌شود منصوره مصطفی ‎زاده هم در این نشست با نگاهی به بازار کتاب کودک و نقش آن در رشد و نمو این گروه سنی در جامعه کشور گفت: بازار کتاب کودک و بازار نهادهای تربیتی ما به جز آموزش پرورش به شدت دست افراد ضد اسلام است. مصطفی ‎زاده افزود: تسهیل‌گر فیکی را می‌شناسم که به نظر او ارادت به خاندان اهل بیت عقاید فاشیستی و نژاد پرستانه است. نویسنده‌ای می‌شناسم که به نظر او هشت سال جنگیدن برای اسلام حماقت بوده است. وقتی ما در چنین فضایی هستیم در نتیجه فضای رسانه‌های کودک ما هم دست آنهاست. مصطفی زاده در پایان با اشاره یه این نکته که هیچ کتابی در حوزه  ایران دوستی چاپ نمی‌شود، گفت: نمی‌توانیم کودکان را به کتابخوانی تشویق کنیم در حالی که کتاب‌های خوبی تولید نمی‌شود. تعقل، درنگ و طمانینه همزمان در ذات کتاب وجود دارد پرستو عسگرنژاد هم در این نشست با اشاره به تأثیرات کرونا و گسترش فضای مجازی ناشی از آن گفت: در عصر رسانه با توجه به دوران کرونا ارتباط نوجوانان با فضای مجازی ارتباط نزدیکی شد و با توجه به اعتراضاتی که اتفاق افتاده است مصرف فایل‌های فرهنگی چگونه می‌تواند با این اعتراضات ارتباط برقرار کند و چطور می‌تواند به شرایط امروز کمک کند. عسگرنژاد با تأکید بر اینکه عمل با طمأنینه به معنای تعقل و درنگ است، گفت: ذات کتاب به عنوان یک رسانه مکتوب، تعقل، درنگ و طمأنینه را با هم دارد. بر خلاف دیگر رسانه ها که با هیجان همراهند. عسگرنژاد در ادامه گفت: آدمی که با کتاب مأنوس است در هر دور خوانش هر کتاب؛ حتی هری پاتر که ذات هیجانی و چالش برانگیختگی دارد، فکر و پیش بینی کند در حالی که ممکن است ماجرا آن جوری که فکر می‌کند نباشد. وی در پایان گفت: وقتی رسانه مکتوب خوب را از مخاطب می‌گیریم و در مقابل او را وارد زمینی می‌کنیم که اساس و بسترش هیجان است نمی‌توانیم از آن انتظار داشته باشیم معقول رفتار کند. جامعه امروز نیاز به شنیده شدن دارد حمید کثیری فعال در حوزه تربیت کودک نیز در این نشست با تأکید براینکه با توجه به شرایط پیش آمده یکی از موضوع‌های مورد بحث حوزه کودک و نوجوان امنیت روانی هست، گفت: جامعه ما امروز بیشتر از هر زمانی نیاز به شنیده شدن دارد. کثیری با بیان اینکه امنیت بالاتر از نعمت است، گفت: هرنوع نگاهی داشته باشید دنبال حقوق زنان باشید دنبال حقوق دموکراسی باشید در نبود امنیت نمی‌توانید پیشبردی داشته باشید. وی افزود: در کشوری زندگی می‌کنیم که در دل بحرانات اجتماعی است. دور تا دور ما جنگ است و ما در این شرایط توانسته‌ایم امنیت کشور خود را حفظ کنیم و این نکته مهمی است. اگر امنیت نباشد ما نسبت به سایر نیازهای خود نمی‌توانیم آگاهی پیدا کنیم. کثیری ادامه داد: رسانه در حال پمپاژ ترس در جامعه است. قطعاً در این برهه گذرا ما به امنیت خواهیم رسید و حتی شاید بیشتر از آن امنیت داشته باشیم، ولی رسانه کاری با ما می‌کند که آن صحنه‌ها را هرگز فراموش نمی‌کنیم. وی در پایان گفت: رسانه‌ها آنقدر اثرگذار هستند که مردم را ترغیب می‌کند تا پلیسی که حامی و ایجاد کننده امنیت ما هست را بزنند و چادر را از سر خانم چادری بکشند و نمونه‌های دیگر آن را انجام دهند. انتهای پیام/