سومین نشست تخصصی گروه مطالعات بینارشته ای اندیشکده ادبیات پایداری با موضوع «هم اندیشی درباره نوشتار مشارکتی؛ بازشناسی مسئله‌ها» 29 شهریورماه در حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، این نشست با حضور اساتید، نخبگان، متخصصان این حوزه و سخنرانی آقایان احمد شاکری، محمدمهدی شاکری، نصرت الله صمدزاده، محمد قاسمی پور، مرتضی قاضی و محمدرضا وحیدزاده و دبیری خانم فرانک جمشیدی عصر روز سه شنبه ۲۹ شهریور، میزبان علاقه‌مندان به این موضوع بود.
فرانک جمشیدی به عنوان دبیر این نشست با ارائه توضیحاتی در مورد اهداف برپایی چنین برنامه‌هایی از احمد شاکری دعوت کرد تا نخستین سخنران باشد.
شاکری در این نشست با اشاره به اینکه محدودیت زمانی کوتاه برای ارائه مانع از توصیحات و شرح مطالب می‌شود به بیان نکاتی در مورد نوشتار مشارکتی پرداخت و گفت: یکی از نکات قابل توجهی که باید از سوی نویسندگان در نظر گرفته شود تسهیل میان خاطره و داستان تسهیلگر مرحله گذار است و نقش اهمیت بسیاری دارد.
وی در ادامه پس از پرداختن به علل صیرورت خاطره به داستان بر اهمیت نگاه نویسنده تأکید کرد و گفت: انعکاس گذار در ارکان خاطره نگاری نیازمند بررسی و تحلیل بیشتری است که در حوزه نوشتار مشارکتی کاربرد دارد.
شاکری با بیان دو شیوه گذار از خاطره در ارکان سه گانه گفت: ساحتهای ورودی «دیگری» به «خود» در ارکان سه گانه خاطره نویسی مهم و سازنده است که باید از آنها به درستی استفاده شود.
وی در پایان به بررسی سطوح مشارکت در نوشتار و مراحل صیرورت خاطره به داستان پرداخت و گفت: کارکردهای سازنده نوشتار مشارکتی برای طرفین مشارکت اهمیت دارد و به بررسی دقیقتری نیاز دارد.
محمد قاسمی پور هم در ادامه این نشست با موضوع عوامل موثر در نوشتار مشارکتی به سخنرانی پرداخت و با انتقاد از اینکه دانشگاه‌ها چندان اهتمامی به خودسازی نکرده‌اند،گفت: نمی‌توان از نقش و اهمیت سازنده دانشگاه‌ها در خودسازی جامعه ادبی کشور غافل شد و آن را نادیده گرفت چرا که این دانشگاه‌ها هستند که علاقه‌مندان به رشته‌هایی ادبی را پرورش می‌دهند.
وی در ادامه با بیان اینکه در آرای نظری در خصوص نوشتار، آفرینندگی در میان است، گفت: در حوزه ادبیات و در بحث خلق و آفرینندگی، خلق مشارکتی چندان تجربه موفقی نبوده است.
وی افزود: پیوندهای عمیق و معنوی در موضوعات ادبیات پایداری ما و مؤلفه‌های جدید در نوشتارهای مشارکتی دخیل بودند.
نصرت الله صمدزاده مسئول كتابخانه تخصصی جنگ حوزه هنری هم با حضور در این نشست به آسیب شناسی شکل‌گیری اصطلاحات از منظر سازماندهی در راستای « نوشتار مشارکتی» پرداخت و گفت: سازماندهی دانش و نوشتار مشارکتی به معنای تولید داده ها و محتوای ساختار یافته به صورت کمی، کیفی و کاربردی از محمل‌های اطلاعاتی است.
صمدزاده با تأکید بر اینکه سه گونه داده داریم که ابتدا داده درست و سپس داده نادرست است و در نهایت داده نامعلوم که هر سه مورد به توجه و دقت نظر در نوشتار نیاز دارند.
وی در همین راستا افزود: اگر در کشوری دانش درست شکل نگرفته باشد، نشانه انباشته‌های نامعلوم در آن است. همچنین پایه گیری دانش با شکل گیری اصطلاحات انجام می‌شود.
صمدزاده با طرح این سؤال که خاستگاه شکل‌گیری اصطلاح نوشتار مشارکتی کجاست، گفت: خاستگاه شکل گیری اصطلاح نوشتار مشارکتی جایی است که مخاطب اهمیت پیدا می‌کند.
وی در ادامه سؤال دیگری را طرح کرد و گفت: چرا در مقابل اصطلاحات جدید ناتوان برخورد می‌کنیم؟ زیرا از معنای اولیه واژه نمی‌توانیم رها شویم. همچنین عوام زدگی متخصصان، تسلط نداشتن نخبگان در وضع اصطلاح معادل‌های خارجی، نبود نگاه نقادانه و اصلاحگرایانه در قبال اصطلاحات معیوب و بی توجهی به مبدا زبانی اصطلاحات جاری ما را در مواجهه با اصطلاحات جدید ناتوان می‌کند.
صمدزاده با بیان اینکه اساس نوشتار مشارکتی تشکیل تیم برای نوشتن است، گفت: ما نقش‌ها را به عنوان شکلی از مشارکت قبول کردیم و از این رو گویی این اصطلاح را پذیرفته‌ایم.
مسئول كتابخانه تخصصی جنگ حوزه هنری در پایان گفت: نوشتار مشارکتی بیانگر نویسنده ای در سایه است که در همه جا به رسمیت شناخته شده و کسی به آن اعتراض نمی‌کند مشروط بر اینکه پیام مد نظر به درستی انتقال یافته باشد.
محمدمهدی شاکری هم در این نشست با موضوع ترجمه به مثابه شکلی از مشارکت به سخنرانی پرداخت و با تأکید بر اینکه نقطه مرکزی در بحث وجود دارد، به تعریف نوشتار مشارکتی و بیان تجربه زیسته در حوزه ترجمه آثار ادبیات دفاع مقدس پرداخت و گفت: مشارکت آنجایی افزایش دارد که یک بحران با دلایل تخصصی بوجود آمده باشد.
وی در ادامه با بیان اینکه ما با دو نوع مشارکت ممدوح و مذموم مواجه هستیم، گفت: در حالت اخیر و در نگاه نئولیبرال‌ها، مشارکت نشانه بحران تلقی می‌شود. همچنین با باید دقت داشته باشیم که هیچ پروژه دایره‌المعارفی، جزو پروژه‌های مشارکتی تلقی نمی‌شود.
شاکری در تعریف نوشتار مشارکتی گفت: نوشتار مشارکتی عبارت است از مشارکت یا کار همزمان دو یا چند نفر بر روی متن واحد در تولید محتوا از ایده تا محصول نهایی.
وی در ادامه با اشاره به حمایتهای مالی از ایده تا محصول نهایی بر این موضوع که حمایتهای مالی از پروژه‌ای به معنای پروژه مشارکتی نیست تأکید کرد.
شاکری در پایان با طرح این سوال که آیا کار ترجمه مشارکتی ممکن است و به چه صورت امکان پذیر است، گفت: کتاب روایت جنگ در دل جنگ نمونه‌ای از کار ترجمه مشارکتی است و این موضوع می‌تواند به معنای بازنویسی اثر با مشارکت نویسنده باشد.
مرتضی قاضی نیز در این نشست به سهم راوی و نویسنده در تولید متن کتاب خاطره نگاری در نوشتارهای مشارکتی پرداخت و گفت: باید با بررسی اینکه ما چه بهره‌ای از اصطلاحی به نام نوشتار مشارکتی می‌بریم و چه ارزش افزوده‌ای برای ما دارد، به سهم راوی و نویسنده در تولید متن کتاب خاطره نگاری در نوشتارهای مشارکتی بپردازیم.
قاضی با تأکید بر اینکه باید بهترین تحقیق و تدوین در کتاب‌های خاطره ای با هم دیده شود، گفت: در کار حرفه ای لازم است هرکس در جایگاهی که هست دیده شود.
وی در ادامه با پرداخت به خودزندگی‌نامه مشارکتی بر اساس کتاب ادبیات من گفت: ما برای تعریف نوشتار مشارکتی بیش از هر چیز به تعریف مشخصی از نوشتار نیاز داریم.
قاضی با اشاره به کتاب «دا» به عنوان یک اثر خاطره نگاری و نوشتار مشارکتی گفت: تاریخ شفاهی روش است اما موضوع محور است ولی خاطره در خدمت خاطره نگار برای بروز و ظهور بیشتر صاحب خاطره است.
وی در پایان گفت: ضرورت پرداختن به شکلی از نوشتار مشارکتی در آثار گلعلی بابایی و سهم آقای بهزاد در تولید و خلق آن آثار از دیگر نمونه‌های نوشتار مشارکتی است.
محمدرضا وحیدزاده هم در این نشست با موضوع تشابهات و تمایزات در آثار مشارکتی به ارائه نکاتی پرداخت و گفت: انواع مشارکت در آثار خلاقه و علمی و پژوهشی وجود دارد که با چند عنوان نویسنده روبرو هستیم.
وحیدزاده ادامه داد: مقاله جمع‌گرایی در هنر انقلاب اسلامی نمونه یک اثری است که فردیت چند نفر در کار اشتراکی حل و یگانه می‌شود.
وی در مورد مشارکت مورد نظر در نوشتار با طرح این سوال که مشارکت به چه صورت است و چند نوع مشارکت داریم، گفت: مشارکت مکانیکی یکی از انواع آن است که شامل تهیه مواد خام، صورت بندی بویژه در کارهای علمی و هنری است که در آن، اثر ما حاصل ایده دو یا چند نفر است.
وی در پایان و در اشاره به نمونه های نوشتار مشارکتی گفت: کتاب دا اثری نیمه هنری و مشارکت بینابینی است.
دکتر محمد رضا سنگری نیز در پایان این نشست به جمع بندی سخنرانی های کارشناسان حاضر پرداخت.
گفتنی است، دیگر کارشناسان این نشست هم به صورت برخط حضور داشتند و نکاتی را عنوان کردند.
انتهای پیام/
نظر شما