مهمان ویژه عصر شعر اربعینی سقانفار به جای خالی نگاه تبیین گرا در سروده های شعرای آئینی اشاره کرد و گفت: شعر عاشورایی زمانی موفق است كه شاعر به تمام جوانب عاشورا بنگرد و رسالت شاعر آئینی امروز این است كه مراثی خاندان نبوت را در كنار معارف خاندان عصمت و طهارت(ع) بگنجاند و جلوه دهد.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، سعید بیابانکی عصر روز ۲۰شهریور در حاشیه عصر شعر «سقانفار» که به همت حوزه هنری مازندران و با همکاری اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران، شهرداری و شورای اسلامی شهر بابل و انجمن شعر بهارنارنج بابل برگزار شد، با بیان اینکه در طول تاریخ اولین کسی که در وصف و منتقبت حادثه عاشورا شعر سروده به هزار سال پیش برمی گردد، اظهار کرد: ابتدایی ترین اشعار در وصف قیام عاشورا از آن «ابوالحسن کسایی مروزی» بوده که به سال 341 ه ق به دنیا آمد. او ابتدا مدح شاهان می‌کرد اما از این کار پشیمان گشته و پس از آن به سرایش اشعار مذهبی مشغول شد.کسایی در سال 391 ه ق دیده از جهان فروبست.
شاعر نام آشنا و منتقد ادبی با بیان اینکه هزار سال است که برای امام حسین(ع) و نهضت عاشورا شعر داریم اما به تعبیر نیما یوشیج «آنکه غربال را به دست دارد از عقب کاروان می‌آید»، گفت: بنیاد دعبل خزایی کتاب «اربعین مرثیه» را روانه بازار نشر کرده است که می طلبد شاعران امروزی این کتاب را مطالعه کنند.
وی با بیان اینکه شعر سرودن برای امام حسین(ع) کار بسیار سختی است و یک شعر خوب قرن ها در حافظه ها به یادگار خواهد ماند، افزود: نگاه شاعران در طول این هزار سال به واقعه عاشورا همراه با خلاقیتی در مضمون بوده است. همانند غزل حافظ «این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت/ و آهنگ بازگشت به راه حجاز کرد» که با بیان یک مضمون خواننده را به برداشت عاشورایی سوق می دهد.
بیابانکی با بیان اینکه نگاه شاعران در دوره سلطنت طهماسب صفوی که با محتشم کاشانی همزمان بود، مرثیه ای بوده است،گفت: شاه طهماسب از محتشم خواست که ذوق خود را برای شهدای کربلا مصروف دارد و این یک تلنگر برای محتشم بود و شعر عاشورایی محتشم کاشانی یک ابر شعر شد. و این شعر نزدیک ۳۵۰سال است که برکتیبه ها نوشته می شود.
بیابانکی با بیان اینکه نگاه مرثیه در میان آثار شعرای معاصر کاملا مشهود است، ادامه داد: نگاه تبیین گر پیش نیاز سرودن در وصف نهضت عاشورا است. فریاد امام حسین(ع) لابه لای اشعار نادیده گرفته می شود.
بیابانگی با بیان اینکه بعد از انقلاب اسلامی برخی شعرا با نگاه مقتلی و تبیینی شعر گفته اند،افزود: اشعاری نظیر «بزرگ فلسفه قتل شاه دين اين است/كه مرگ سرخ به از زندگى ننگين است/نه ظلم كن به كسى نى به زير ظلم برو/كه اين مرام حسين است و منطق دين است» از گذشتگان وجود دارد یعنی نگاه تببین گرا در شعرا شروع شده بود اما تا قبل از انقلاب رهاشده بود و اکنون در سال های بعد از انقلاب جان گرفته است.
وی بیان کرد: تاریخ در کتاب «اربعین مرثیه» ۴۰ شعر از قرن چهارم تا به امروز را در حافظه خود نگه داشته و ۲۸شعر به قبل از انقلاب و ۱۲شعر به بعد از پیروزی انقلاب برمی گردد این بیانگر این که شعر عاشورایی بعد از انقلاب به لحاظ کمی و کیفی رشد داشته است.
بیابانکی به شعری از سیدعلی موسوی گرمارودی به نام خط خون اشاره کرد و گفت: امام حسین(ع) علاوه بر اینکه به انسان آبرو داده به ادبیات و هنر نیز آبرو داده است.
وی با بیان اینکه عاشورا هرسال تکرار می شود اما تکراری نمی شود و این معجزه امام حسین(ع) است،افزود: شعر محتشم کاشانی با گذشت این سال ها همچنان یک روضه کامل است.
بیابانکی به کلید واژه تبیین در منویات سال های اخیر مقام معظم رهبری اشاره و تاکید کرد: تبیین در حوزه شعر عاشورا باید باشد و نباید توصیف قالب باشد.
شایان ذکر است که حوزه هنری مازندران، محفل شعر سقا نفار را با همکاری اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران، شهرداری و شورای اسلامی شهر بابل و انجمن شعر بهارنارنج بابل برگزار کرد.
انتهای پیام/
نظر شما