محفل شعر گوهرشاد با ویژه موضوع انقلاب اسلامی با حضور جمعی از بانوان شاعر شهر قم و شهربانو طوسی شاعر شناخته شده به عنوان مجری کارشناس در سالن مهر حوزه هنری قم برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، محفل شعر گوهرشاد با ویژه موضوع انقلاب اسلامی با حضور جمعی از بانوان شاعر شهر قم و شهربانو طوسی شاعر شناخته شده به عنوان مجری کارشناس در سالن مهر حوزه هنری قم برگزار شد.

در ابتدای این محفل که عصر چهارشنبه 24 فروردین ماه 1401 برگزار شد، شهربانو طوسی شعر اعتراض را زمینه‌ساز شعر انقلاب دانست و با اشاره با شاعرانی همچون؛ طاهره صفارزاده، سپیده کاشانی،‌ نیما یوشیج و... گفت: «این شاعران، شاعرانی بودند که اعتراض را همراه اندیشه و تفکر روی کاغذ آوردند.»

وی در ادامه خاطرنشان کرد: «زنان جامعه نباید شخصیت والای انسانی خودشان را در اشعارشان ذلیل کنند و سطح شعر را به التماس و ناله تخفیف دهند.»

طوسی معضل اصلی اشعار شاعران امروز را کم‌رنگ شدن تفکر و اندیشه دانست و گفت: «شاعر باید پشتوانه‌ی علمی و عقلی داشته باشد تا اندیشه در اشعارش نمود پیدا کند و به مخاطب خود علاوه بر حس،‌ اندیشه را هم انتقال دهد.»

شاعر مجموعه شعر «رویش احساس» در پایان سخنانش یادآور شد: « شعر باید برخاسته از دغدغه‌ها و دردهای مردم جامعه باشد و شاعر نباید به شعرش بعنوان ابزاری برای کسب درآمد نگاه کند. چنین نگاهی شاعر را از متن جامعه دور می‌کند.»

در ادامه زهرا نظری،‌ عاطفه جوشقانیان،‌ راضیه مظفری،‌ فاطمه سادات آل مجتبی،‌ طاهره سادات ملکی،‌ فرزانه قربانی، فائزه امجدیان،‌ نرگس سادات موسوی و زهرا اکافان سروده‌هایشان با موضوع انقلاب اسلامی را برای حاضران قرائت کردند.

در پایان این محفل و به انتخاب مهمان کارشناس برنامه اشعار عاطفه جوشقانیان، فاطمه سادات آل مجتبی و طاهره سادات ملکی به عنوان اشعار برگزیده معرفی شدند.

اشعار برگزیده این محفل:

هوای شهر پر از گریه‌ی درختان بود

و قلب باغ ترک خورده و پریشان بود

.

تمام پنجره‌ها بسته بود و با حیرت

سکوت یخ زده‌ای سنگفرش تهران بود

.

و مرگ پرسه زنان بین کوچه‌ها می‌گشت

میان جاری خون رد پای شیطان بود

.

کشید روسری از غنچه‌ها و گل‌ها، باد

زمانه زخمی گستاخی رضا خان بود

.

در آسمان نه ستاره، نه ماه، نه خورشید

زمین وجب به وجب پایمال طوفان بود

.

زمان زمان قیامت، زمین به خود لرزان

و روز‌های پر از التهاب ایران بود

.

یخ سکوت شکست و صدای حنجره‌ها

میان مشت گره خورده‌ی جوانان بود

.

دوباره سایه‌ی خورشید بر زمین افتاد

و دست بیعت مردم به سوی ایوان بود

.

فرار کرد شب از آسمان و این صبحِ

 طلوع مزرعه‌ی آفتابگردان بود

طاهره سادات ملکی

فرو می‌ریزد آخر اقتدار سست آهک‌ها

به دام تورها می‌افتد آری برق پولک‌ها

.

خدایا سکه سکه پر شده جیب جهان از فقر

ببین لبخندها ماسیده بر لب‌های قلک‌ها

.

میان پیچ و خم‌ها گم نباید کرد مقصد را

که گل‌ها رو به خورشیدند حتی بین پیچک‌ها

.

نمی‌ترسیم از تهدید قدرت‌های پوشالی

عقابان را هراسی نیست از اخم مترسک‌ها

.

دلم قرص است و راهم روشن، این ماهی که ما داریم

رهایی می‌دهد ما را از این شب‌ها و این شک‌ها

.

مبارک باد روزی که جهان از شوق می‌گرید

همان روزی که نازل شد به شوق آن تبارک‌ها

عاطفه جوشقانیان

هر مصرع این شعر رای اعتماد است

با انقلاب اوضاع بر وفق مراد است

.

از جان گذشتن کمترین کار است اینجا

بحث سیاست نیست بحث اعتقاد است

.

اندیشه‌ی آگاه می‌خواهد و الا

در جای جای این جهان آدم زیاد است

.

از باکری‌ها تا سلیمانی بیندیش

تقویم این دوران سراسر رویداد است

.

ثابت شده در فتنه‌های مختلف که

فرق میان ما و دشمن اتحاد است

.

این را بدان هرکس در اینجا یا علی گفت

تا آخرین دم پای حرفش ایستاده است

.

نیم پر لیوان همیشه هست معیار

هر چند در بعضی مسائل انتقاد است

فاطمه سادات آل مجتبی