کتاب «یک محسن عزیز» در برنامه روایت مستند زیر ذره بین در حوزه هنری اصفهان نقد و بررسی شد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، این کتاب که نوشته فائضه غفار حدادی است با حضور  محمد قاسمی‌پور مسئول دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری کشور بررسی شد. در غرب از مستندنگاری اقبال زیادی شده است در این جلسه که شب گذشته در سالن سعدی حوزه هنری استان اصفهان با اجرای مجید عمیدی نویسنده و مستندنگار اصفهانی برگزار شد، محمد قاسمی‌پور گفت: ما باید در زمینه نقد و بررسی قالب های نوشتاری فعالیت جدی انجام دهیم و متاسفانه نقد ما فضای آموزشی ندارد و حتی در دانشگاه ها نیز به دانشجویان یاد نمی دهند که نقد چگونه باید باشد. در ادامه قاسمی پور افزود: شما باید در مواجهه با هر اثر دو نکته را مد نظر بگیرید، یک اینکه قالب اثر چیست؟ یعنی سبک نوشتاری اثر زندگینامه، خاطره، داستان و... است که اینها همه اشتراکاتی دارند اما تفاوت‌های زیادی هم دارند. دو آنکه گروه سنی هدف یا مخاطب را مشخص کنید. وی تصریح کرد: متاسفانه ما در حوزه ادبیات دفاع مقدس با در هم ریختگی و ادغام قالب ها مواجهیم و گاهی جلد در آثار نامگذاری متفاوتی نسبت به قالب نوشتاری اثر دارد. وی خاطرنشان کرد: سعی کردیم در حوزه پژوهش و شناختن شهدا، تلاش کنیم تا طرحی نو ایجاد کنیم و مصاحبه ها را با استانداردهای تاریخ شفاهی بگیریم. قالب نوشتاری کتاب یک محسن عزیز نوظهور نیست ولی ما سعی کردیم بین تحقیق و تالیف مرزبندی ایجاد کنیم. این مسیر را باید مومنانه رفت وی در خصوص مستند نگاری در مورد زندگی شهدا گفت: به عنوان نویسنده آماده شوید برای کار ۱۰ و ۱۵ و ۲۰ ساله بر روی مستندنگاری. ده سال از عمر ما در مقابل عزیزانی که عمر خود را فدا کردند برای حفظ مملکت چیزی نیست. قاسمی پور ادامه داد: اگر به دنبال خلق کارهای ماندگار هستید باید بدانید که کارهایی ماندگار شده است که پشت آن صبوری بوده است و آثاری ماندگار هستند که زمان بر آنها تاثیر نمی گذارد و در همه زمان‌ها خواندنی باشند. وی ادامه داد: در این عرصه نیاز به مقاومت و پایداری وجود دارد،  باید به درستی وارد این مسیر شد و  با جان و روح آن را تقویت کرد تا بتوانیم نقد اصولی و درستی داشته باشیم. وی اظهار امیدواری کرد: خانم غفار حدادی که در نوشتن این کتاب به راستی مجاهدت کردند امیدوارم در سال‌های آتی بتوانند ثمره بهتری از پایمردی و مجاهدتشان ببینند. اگر سوژه مهم باشد ما بقی رنجها برایتان نوش است نویسنده کتاب «یک محسن عزیز» هدف از حضور خود در این برنامه را رفع دغدغه‌های دیگر عزیزانی که می خواهند کتاب مستند در مورد شهدا بنویسند خواند و گفت: پیشنهاد نوشتن کتاب زمانی که فرزندم دو سالش بود به من شد و آقای قاسمی پور گفتند شهیدی به نام محسن وزوایی هست که من تاکنون اسمش را نشنیده بودم. وی از اینکه عکس شهید وزوایی در خیابان محل زندگی شان است و در فرودگاه نیز کتابی در مورد ایشان در همان زمان خواندند و نشانه هایی که از شهید برای قبول نوشتن این کتاب داشتند برای مخاطبان سخن گفت. نویسنده‌ی کتاب یک محسن عزیز خاطر نشان کرد: وقتی می خواهید در مورد یک شخصیت و شهیدی که نمی‌شناسید تحقیق کنید و بنویسید باید ببینید این سوژه ارزش دارد که شما می‌خواهید او را بشناسید و به بقیه هم بشناسانید. وی ادامه داد: تا یک زمانی من می خواستم که کتاب خوبی بنویسم ولی از یک جایی به بعد می خواستم که این شهید را بیشتر بشناسم و تحقیقات در مورد این شهید با شماره ای از برادر ایشان (حمیدرضا) آغاز شد و جلسه اول با صحبت با آقای عبدالرضا وزوایی ادامه یافت. غفارحدادی خاطر نشان کرد: اسناد زیادی در تحقیقات من به دست آمد، طبقه بندی این اسناد زمان زیادی برد و من نقاط عطف زندگی شهید مثل لانه جاسوسی، بازی دراز و ... را انتخاب کردم و هر چه سند داشتم را بسته به موضوع (برهه زمانی) که می خواستم بیان کنم تقسیم کردم. وی ادامه داد: من مانند کسی بودم که چیزی را نمی دانست و اکنون در به در گشته بود و آن را پیدا کرده بود و از هر نکته آن لذت برده بود و برای همین دلم می‌خواست مخاطب نیز با این لذت من همراه شود و از ذره ذره وجود محسن و از کارهای او لذت ببرد. محسن یک گنج است متعلق به انقلاب که تاکنون شناخته نشده است وی خاطر نشان کرد: من دوست داشتم کتابی بنویسم که نوجوانانی که نسبت به دفاع مقدس و انقلاب گارد دارند نیز آن را بخوانند و پس از خواندن چند صفحه آن را با خود به خانه ببرند. نویسنده این کتاب افزود: من می‌خواستم یک شخصیت واقعی را به جوانان نشان دهم همانگونه که خودم او را درک کردم. در نوشتن این کتاب گروه سنی ۱۵ تا ۳۰ سال و مخاطبی که با فضای جبهه و جنگ آشنایی ندارد مد نظرم بود. وی در خصوص حضور نویسنده در کتاب گفت: دوست داشتم که خواننده تمام احساساتی که من در آشنایی با این شخصیت را درک کردم درک کند و تعجب هایی را که دیدم با مخاطب به اشتراک بگذارم. غفار حدادی تاکید کرد:صحنه هایی که در کتاب آمده از مستندات گرفته شده است. من هیچ چیز از اصل مکان و زمان و افراد و ماجراها را عوض نکرده ام و تنها در این کتاب به فضاسازی پرداخته ام. وی خاطرنشان کرد: کتاب را پیش از چاپ به ۱۳ نفر از آشنایان و دوستان محسن دادم و گفتم آن را بخوانند و ببینید آیا این محسن است یا نه؟ و همه تایید کردند که این محسن است. نویسنده این کتاب در خصوص حواشی که برای کتاب "یک محسن عزیز" ایجاد شده است گفت: من منکر برخی از ضعف‌های این کتاب نمی شوم ولی هرگز قصد حریف ماجراهای جنگ را نداشته ام و حتی نقطه ضعف های محسن وزوایی را با جزئیات رفتاری او آورده ام. اما در برخی از حواشی که برای این کتاب ایجاد شد باید بگویم من از مستندات واقعی استفاه کرده ام و از سخنان راوی بهره برده ام و عین جملات او را در کتاب آورده‌ام. غفار حدادی خاطرنشان کرد: اگر می خواهید یک زندگی مستند جذاب بنویسید باید حتماً آن را با جزئیات بنویسید و همه چیز را کامل بنویسید. وی تصریح کرد: وقتی در مورد یک شهید می‌نویسید اول باید خودتان را به خانواده او ثابت کنید تا بفهمند شما طرف آنها هستید و شما هم مثل آنها هستید و قصد تان این است که همه چیز را بگویید که شاید در ظاهر به نفع شهید نیست اما در جمع به نفع شهید است و خود او را به مخاطب نشان می دهد. گفتنی است، کارگاه دو روزه روایت مستند زیر ذره بین نیز با حضور محمد قاسمی‌پور مسئول دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری اداره کل امور استان‌ها و مجلس حوزه هنری در روزهای پنج شنبه و جمعه 9 و 10 دی ماه در حوزه هنری استان اصفهان برگزار شد. انتهای پیام/