حوزه هنری مازندران، کارگاه آموزشی تعزیه را با حضور هوشنگ جاوید پژوهشگر فرهنگ مناطق و اقوام برگزار کرد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، دفتر تعزیه حوزه هنری مازندران، روز سه‌شنبه 20 مهرماه با دعوت از هوشنگ جاوید محقق فرهنگ و موسیقی مناطق، نشستی را با موضوع تعزیه برگزار کرد. در این برنامه که تنی چند از پژوهشگران و تعزیه‌گردانان استان حضور داشتند، هوشنگ جاوید پژوهشگر آیین، فرهنگ عامه و موسیقی نواحی، با اشاره به اینکه شبیه‌خوانی برآمده از فرهنگ عامه است، درباره مؤلفه‌هایی همچون تاریخ شبیه‌خوانی، کارکرد شبیه‌خوانی، نقش تعزیه در جامعه، شبیه و باور و بازی، حضور موسیقی در شبیه‌خوانی (آواز، طبل و شیپور)، تفاوت‌های اجرایی و خوانش در اقوام و نواحی مختلف (فارس‌ها، کردها، لرها، ترک‌ها، هندی‌ها و ...)، انواع موضوعی شبیه‌خوانی، انواع بدعت‌ها در ادوار مختلف، سیر دگرگونی‌ها و شکل اجرا در دوران صفوی تا قاجار نکاتی را مطرح ساخت. جاوید در اشاره به عناوین شبیه‌خوانی و بازی گفت: نقش پوش ضمن ارتباط با نقشی که ایفا می‌کند، به مسئله مظلومیت قهرمان واقعه می‌اندیشد (این مسئله چیزی است که وی از قبل آن را باور دارد و از کودکی آن را می‌داند) و در لحظه اجرا این درک درونی از واقعه است که فاصله حسرت و تأسف ونقش را برایش پدید می‌آورد و می‌فهمد که باید شمایلی از آن واقعه را به اجرا در بیاورد، نه آنکه در نقش واقعه‌ساز بازی کند. وی همچنین با اشاره به اینکه از ابتدای نسخه‌نویسی پدیدآورندگان می‌دانستند که باید زبان حال را بیان کنند، افزود: به همین خاطر در حین لباس‌پوشی شبیه‌خوان با کلامی آهنگین یادآور می‌شود که او شبیه‌خوان است، واقعه‌ساز نیست و فقط رهرو است. این پژوهشگر فرهنگ و آیین همچنین گفت: غرض از چنین بیانی تکرار حماسه در ذهن جامعه است و اینجاست که هنر ارتباط‌جویی از شاعران نسخه‌نویس آغاز شده و تا شبیه‌خوانان ادامه و گسترش می‌یابد و مدام گوشزد می‌شود. شایان ذکر است که نشست یاد شده با برنامه‌ریزی دفتر تعزیه واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری مازندران صورت پذیرفت. انتهای پیام/