محمدرضا سنگری، پژوهشگر شعر فارسی معتقد است: عمده لغاتی که در شعر قبل از انقلاب دیده می‌شود، عبارت‌هایی نظیر شب، بن‌بست، تاریک، زمستان و... است، اما وقوع انقلاب اسلامی امید را به فضای شعر برگرداند.
به گزارش روابط همومی حوزه هنری، محمدرضا سنگری نویسنده و پژوهشگر و رئیس اندیشکده ادبیات پایداری حوزه هنری، درباره مهم‌ترین ویژگی جریان شعری پس از انقلاب اسلامی گفت: اشعار انقلابی به واسطه جو حاکم بر دوران اوایل انقلاب اسلامی به مؤلفه اصلی جریان شعر پس از انقلاب بدل شد و در شرایطی که ناامیدی بر فضای ادبیات قبل از انقلاب حاکم شده بود، جریان شعری انقلاب با سرودن اشعار حماسی و مردمی، جان تازه‌ای به شعر و ادبیات فارسی بخشید و فصل جدیدی از ادبیات فارسی در تاریخ کشور را رقم زد.
محمدرضا سنگری گفت: همان‌طور که زادگاه اصلی انقلاب اسلامی، فطرت کمال‌جوی انسان است، خاستگاه اصلی شعر و ادبیات فارسی، فطرت انسان است و بر اساس همین گزاره باید گفت نقطه مشترک شعر فارسی و انقلاب اسلامی به فطرت انسان بازمی‌گردد. از سوی دیگر انقلاب اسلامی با خلق فصل جدیدی از ادبیات فارسی توانسته ژانرهایی از شعر فارسی را پدید آورد که در سابقه ادبی ایران زمین بی‌سابقه بوده است.
این پژوهشگر و شاعر آیینی در ادامه خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که قبل از انقلاب بیشتر به چشم می‌آید، یأسی است که حاکم شده است، البته بخشی از آن رهاورد ترجمه کتاب‌هایی است که انجام می‌شد. بعضاً کتاب‌هایی ترجمه می‌شد که «نهیلیست» را در جامعه ما ترویج می‌کرد. شکست جریان‌های سیاسی و مبارزاتی هم به این موضوع کمک می‌کرد. عمده لغاتی که در شعر قبل از انقلاب دیده می‌شود، عبارت‌هایی نظیر شب، بن‌بست، تاریک، زمستان و... است، اما وقوع انقلاب اسلامی امید را به فضای شعر برگرداند. برای مثال به عنوان آثاری که خلق شده است، توجه کنید؛ نام‌ها اینگونه‌اند: «در کوچه آفتاب»، «تنفس صبح»، «از آسمان سبز»، «سرود سپیده»، «بر مدار صبح»، و... اینها نام کتاب‌هایی است که در دوره پس از انقلاب خلق شده است که همگی فضای امیدواری دارد.
سنگری در ادامه درباره شعر انقلاب گفت: همان‌طور که تاکنون چندین بار به این مسئله اشاره کرده‌ام، برای بررسی دقیق حوزه شعر انقلاب باید این حوزه را به ۲ بخش اصلی تقسیم کرد؛ نخست شاعرانی که آثارشان ریشه در ادبیات کهن ایران دارد و البته این عده نیز خودشان به ۲ دسته متفاوت تقسیم می‌شوند؛ دسته نخست شاعرانی که به هر دلیلی با مبانی متعالی انقلاب پیوند پیدا نکردند و دسته دوم شاعرانی که از باورمندان انقلاب اسلامی محسوب می‌شدند که با مبانی انقلاب اسلامی همراهی بسیاری داشته‌اند.
وی گفت: بخش دوم شاعران پس از انقلاب، کسانی هستند که پدیده‌های جدیدی را در ادبیات فارسی رقم زدند که این پدیده‌ها همسو و تحت تأثیر تحولات سیاسی کشور بوده است.
سنگری درباره مهم‌ترین ویژگی شعر فارسی در چند وقت اخیر گفت: به‌واقع شعر امروز، امیدوارکننده و حتی آرمان‌گرا است؛ مسئله‌ای که جامعه ایرانی به آن نیاز دارد. این در حالی است که در دوران قدیم ناامیدی در اشعار موج می‌زد و بیراه نیست اگر بگوییم شعر انقلاب تحت تأثیر گفتمان تفکر ظهور و انتظار شیعه است.
منبع: روزنامه وطن امروز
انتهای پیام/
نظر شما