کتاب «قندیل» روایتی میدانی از کیانوش گلزار راغب است؛ شاهدی که ۱۴ ماه اسارت در کومله و سالها پژوهش درباره گروههای مسلح کردی، او را به یکی از معدود روایتگران واقعی مناسبات پنهان این تشکیلاتها بدل کرده است. او در داستان بهار—دختری که هشت سال در ساختار پژاک اسیر بوده—نشان میدهد چگونه شعار «آزادی زن» در عمل به مهندسی ذهن، قطع رابطه عاطفی و تهیسازی کامل انسان از هویت تبدیل میشود؛ فرآیندی که فروپاشی روانی، خودکشی و خاموشی امید در آن نه استثناء، بلکه نتیجه طبیعی یک سیستم است.»
