عبدالرضا فریدزاده، هنرمندی که با زیباییشناسی از عمق وجودش، خیابانها را به صحنه نمایش و اشعارش را به آینهای از دردها و زیباییهای جامعه بدل کرد، در سوم اسفندماه ۱۴۰۳ چشم از جهان فرو بست؛ اما میراث هنری و فرهنگیاش همچنان زنده و جاودان باقی خواهد ماند.
