منصوره مصطفیزاده- نویسنده؛ باید اعتراف کنم در تمام روزهای بعد از نمایشگاه به همین جملات فکر کردم. به این که چقدر تصویر ما از فلسطین، بیانسان و کلان است. ما از انسان فلسطینی قصهای نداریم، نمیشناسیمش، اسمش را نمیدانیم، آرزوهایش را نشنیدهایم، خانهاش را ندیدهایم. اینها دقیقا همان چیزهایی هستند که در نمایشگاه روی دیوار آویخته شده بود.