یک نویسنده و پژوهشگر ادبیات معتقد است که نسل جوان ما که انقلاب را ندیده و تجربه نکرده است، تحت تأثیر رسانههای بیگانه و داخلی که فقط یک سری فیلمها از دوره انقلاب به نمایش میگذارند و هیچ گونه نگاه عمیقی ارائه نمیدهند، دچار سردرگمی میشود که باید با آثار هنری درست از این سرگشتگی خارج شود.
به گزارش ستاد خبری هفته هنر انقلاب، کامران پارسینژاد نویسنده و پژوهشگر ادبیات نگاه تاریخی به انقلاب اسلامی را نادرست دانست و گفت: هنر انقلاب صرفاً نباید روایتگر تاریخ شکلگیری انقلاب باشد. متأسفانه در ایران، نویسندگان و هنرمندان به صورت خیلی عمیق نتوانستهاند علت و عوامل سیاسی اجتماعی شکلگیری انقلاب را رصد کنند. همچنین هنرمندان به عوامل اصلی شکلگیری انقلاب اشراف کامل ندارد به این دلایل نمیتوانند کار هنری خودشان را درست انجام دهند و به نوعی دستشان خالی است.
پارسینژاد ادامه داد: پرداختن به برخی رویدادهای تاریخی کافی نیست و نمیتواند رسالت انقلاب را ترسیم کند. برای نشان دادن هدف انقلاب، عناصر و عوامل تأثیرگذار آن نیازمند اشراف هنرمندان انقلابی به رشته علوم انسانی است و یکی از مواردی که در خلق آثار هنری در ارتباط با هنر انقلاب مهم است، خالق آثار باید در رشتههای علوم انسانی اشرافیت داشته باشد.
این روزنامهنگار و پژوهشگر ادبیات تأکید کرد: اگر هنر را با توجه به زیر گروههای بزرگ به عنوان یک ژانر در نظر بگیریم، هنر انقلاب میتواند جزء آن باشد مانند مقوله جنگ و ادبیات انقلاب، که مختصات و عناصر تشکیلدهنده خودش را دارد.
پارسینژاد تصریح کرد: در این حوزه کم کاری بسیار بوده است هنرمندان و نویسندگان، کار خود را انجام دادهاند زمانی که در جهان اتفاقی مثل انقلاب رخ میدهد غربیها علاقهمند هستند در این باره اطلاعاتی به دست بیاورند که یکی از راههای به دست آوردن اطلاعات انقلاب، هنر و ادبیات است.
پارسینژاد افزود: در غرب فقط سیاستمدارها در حال رصد انقلاب نیستند، ممکن است نویسندگان و هنرمندان کشورهای غربی هم با توجه به نقطه نظرهای خود مشتاق انقلاب و هنر انقلاب باشند که راه رسیدن به آن، هنر ادبیات غنی است، یعنی آنها خودشان مشتاق باشند که آثار را ترجمه و ارزیابی کنند که این اتفاق تاکنون رخ نداده، مسئله اینجاست که ما چقدر میتوانیم هنر انقلاب را به جهان غرب معرفی کنیم که در این زمینه هم کم کاری شده است.
پارسینژاد در ارتباط با انقلاب اسلامی و ادبیات متعهد گفت: مهمترین مسئله که مغفول مانده فلسفه است که به صورت ریشهای و عمیق باید به آن بپردازیم. صاحبنظران، بر این باورند زمانی که انقلاب اتفاق میافتد مدت زیادی باید طول بکشد تا بازتاب آن قابل بررسی باشد.
این روزنامهنگار ادامه داد: با توجه به اینکه ۴۰ سال از انقلاب اسلامی گذشته است زمان آن فرا رسیده تا تحلیل کافی در این حوزه انجام و مطرح شود. همچنین تنها به رویدادهای تاریخی مانند فعالیت شکنجهگرانه ساواک کافی نیست و باید آثار هنری درباره انقلاب با دید عمیقتری پرداخته شود.
پارسینژاد با اشاره به اینکه در حوزههای مختلف هنری بعد از انقلاب ما شاهد شکوفایی بیشتری خصوصاً در حوزه داستاننویسی بودیم، گفت: به عنوان مثال زنان در داستاننویسی ورود کردند و درباره جنگ دفاع مقدس که خودشان حضور نداشتند شروع به داستاننویسی کردند، همچنین ما در دوران پهلوی شاهد شکوفایی در داستاننویسی زنان نبودیم که بعد از انقلاب این اتفاق خوب رقم خورد.
وی در همین راستا افزود: صاحبنظران مخالف آموزش در رشتههای نویسندگی هستند، آنها معتقدند که فرد باید خودش بنویسد و با مطالعه زیاد نویسنده خوبی شو. این در حالی است که در دنیای غرب هم حاص این کار شاهد نویسندههای خوبی برجای گذاشت.
پارسینژاد ادامه داد: صاحبنظرهای دیگر معتقد هستند که دوره آموزشی باید باشد به نظر من دوره آموزشی اگر وجود داشته باشد باید کارگاهی باشد و نویسندگان آثار خود را بنویسند و گروه ۴۰ یا ۵۰ نفری هم آن آثار را نقد کنند.
پارسینژاد با تأکید بر اینکه هر اتفاقی که در حوزه ادبیات و هنر رخ دهد تأثیرگذار است گفت: هنر توانسته تا حد قابل قبولی به نظرات، خواستهها و باورهای مردم پاسخگو باشد و مطرح کند، اما صرفاً مطرح کردن کافی نیست، چرا که باید در لایههای زیرین هنر یک نوع تحلیل وجود داشته باشد، یعنی به نوعی به صورت سؤال و جواب مطرح شود که آیا مردم به اهداف خودشان رسیدهاند یا خیر؟
این روزنامهنگار و پژوهشگر ادبیات در پایان گفت: نسل جوان ما که انقلاب را ندیده و تجربه نکرده است، تحت تأثیر رسانههای بیگانه و داخلی که فقط یک سری فیلمها از دوره انقلاب به نمایش میگذارند و هیچ گونه نگاه عمیقی ارائه نمیدهند، دچار سردرگمی میشود. به سؤالاتی که برای جوانها پیش آمده باید پاسخ داده شود و اگر بتوانیم این کار را انجام دهید و پاسخ به علت و عوامل رویدادهای مختلف داشته باشیم، مردم هم جذب این نوع آثار میشوند.
انتهای پیام/
نظر شما