به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، نشست ادبی «دوشنبهها، به وقت کتاب» به همت دفتر ادبیات داستانی مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری انقلاب اسلامی، روز دوشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۴ در سالن صفارزاده حوزه هنری برگزار شد و رمان «روایت دلخواه پسری شبیه سمیر» نوشته محمدرضا شرفی خبوشان با حضور مهدی کفاش منتقد و مدرس داستاننویسی، مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
حمید بابایی، مجری این نشست، درباره دلیل انتخاب این کتاب گفت: زبان استفاده شده و شیوه روایت در این کتاب متفاوت است و مطالعه و بررسی آن میتواند بهانهای برای گفتوگو درباره ادبیات انقلاب اسلامی باشد.
کفاش، نویسنده و منتقد ادبی در سخنانی مطرح کرد: نویسنده رمان «روایت دلخواه پسری شبیه سمیر» به خاطر آثار با کیفیت قبلیاش توقع ما را بالا برده است اما این کتاب این انتظار را برآورده نمیکند.

کفاش با ارائه خلاصهای از داستان بیان کرد: داستان این کتاب درباره سمیر و محسن است و در بستر تاریخ معاصر عراق رخ میدهد اما به جای اینکه با یک رمان تاریخی مواجه باشیم، با یک داستان مواجه هستیم که مقدار زیادی اطلاعات تاریخی صرفا به آن متصل شدهاند و نقشی در داستان ندارند.
وی همچنین درباره بازیهای زبانی که نویسنده از آنها در کتاب بهره برده، مطرح کرد: شیوهای که محمدرضا شرفی خبوشان از ترکیب عربی و فارسی در این کتاب استفاده کرده است، در ساختار رمان کارکردی ندارد و باید حذف میشد.
کفاش در پایان سخنانش گفت: نویسنده غیرمستقیم به تفاوت انگیزه مردم ایران و عراق در طول دفاع مقدس اشاره کرده است یا استفاده از این ایده که مردگان قبرستان وادیسلام با هم در ارتباط باشند یک قصه را روایت کنند، جذاب است اما هیچکدام اینها نقشی در پیشبرد داستان اصلی ایفا کنند و حضورشان در قصه غیر ضروری است.
حمید بابایی نیز در تایید سخنان دیگران گفت: این نوع روایت فقط یک شیوه روایی ساده نیست بلکه نماینده تفکر عدم قطعیت است. نمیشود در داستان از این شیوه برای روایت مسائل و اتفاقات حتمی به همین راحتی استفاده کرد.

بابایی در ادامه به نوع روایت در این کتاب اشاره کرد و گفت: وقتی از راویان متعدد در یک کتاب استفاده میکنیم باید تفاوت لحن ایجاد شود که خواننده متوجه این تفاوت شخصیتها بشود.
وی اظهار کرد: تفاوت جهانبینی، سن، جنسیت و ... همه عواملی هستند که باید در شیوه روایت تغییر ایجاد کنند اما در این کتاب، حتی روایتهای زنانه و مردانه تفاوتی ندارند.
بابایی در ادامه این سخنان، با اشاره به ضعفهای ساختاری کتاب در داستان پردازی گفت: بزرگترین مشکل این کتاب لاغر بودن قصه است. نویسنده تلاش کرده است با بازیهای فرمی و زبانی داستان را کش بدهد که موفق نشده.
بابایی در پایان تاکید کرد: این کتاب شاید برای یک نویسنده کتاب اولی مناسب باشد اما محمدرضا شرفی خبوشان توقع خواننده را از آثار و قلم خود بالا برده و مشکلات به خصوص ایرادات ساختاری - کتاب بیش تربهچشم میآید. نویسنده ای که در هر اثرش کاری جدید و در خور ارائه کرده است
نظر شما