۱۴۰۴.۰۵.۱۴

دبیر اولین رویداد ملی بازی نامه‌نویسی گفت: در عرصه‌هایی مثل بازی محیطی و رومیزی و اتاق فرار، حداقل یک متولی مشخص در کشور نداریم.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی به نقل از فارس، محمدرضا امامقلی دبیر رویداد ملی بازیستا با تأکید بر اهمیت بازی‌های خانوادگی و گروهی در عصر سیطره فضای مجازی، بازی را عنصری جدایی‌ناپذیر از تربیت دانست و از ضرورت توجه بیشتر به این حوزه سخن گفت.

وی با اشاره به فضای برگزاری این رویداد در حوزه کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: چیزی که من این روزها دیدم، انگیزه بالای بچه‌ها و داوران بود که کارها را داوری می‌کردند. خود بچه‌ها هم باانگیزه فراوان، بازی‌ها را توضیح می‌دادند و شرکت‌کنندگان اعم از مسئولین یا گروه‌های مختلف، از نحوه ارائه و کیفیت کارها رضایت داشتند.

به گفته دبیر جشنواره، مهم‌ترین دستاورد بازیستا، «کنار هم قرار گرفتن بچه‌ها برای یک هدف مشخص و مشترک» بود.

وی تأکید کرد: این رویداد، فرصتی برای نمایش توانمندی‌های نوجوانان ایرانی در عرصه بازی‌سازی و سرگرمی‌های فکری فراهم آورد و امیدواریم این اتفاق سرآغازی برای ادامه فعالیت ها در این عرصه باشد.

بازی‌های رومیزی و محیطی پیوند دوباره خانواده‌ها

امامقلی در پاسخ به چرایی تمرکز بر بازی‌هایی نظیر بازی رومیزی، اتاق فرار و بازی محیطی، اظهار کرد: از ابتدایی که ما این ایده را مطرح کردیم، به دنبال همین بودیم که به سراغ بازی‌ها یا بهتر است بگویم سرگرمی‌هایی برویم که خانواده‌محور باشند.

وی با اشاره به گسترش سیطره فضای مجازی و بازی‌های رایانه‌ای در زندگی کودکان و نوجوانان، این نوع بازی‌ها را راهکاری برای دورهم جمع شدن همسالان، دوستان و خانواده دانست و تأکید کرد: این بازی‌ها، افراد را از فضای فرو رفتن در فضای مجازی یا بازی رایانه‌ای، فاصله می‌دهند و به فضای ریل و واقعی نزدیک‌ترشان می‌کنند و ارتباط انسانی را مستقیم‌تر می‌سازند.

ضرورت حمایت از بازی‌های فکری در کشور

دبیر جشنواره «بازیستا» بر ضرورت گسترش این‌گونه رویدادها تأکید کرد و گفت: گسترش بازهای فکری و محیطی برای کودکان و نوجوانان از اوجب واجبات است و مسئولان فرهنگی و متولیان بخش کودک و نوجوان در هر سازمان و ارگانی باید این موضوع را در هرم برنامه‌های خود قرار دهند.

وی با بیان اینکه هزینه آن‌چنانی برای این بازی‌ها وجود ندارد، به تفاوت سرمایه‌گذاری در بازی‌های رایانه‌ای و بازی‌های فکری اشاره کرد و گفت: در کشور ما هزینه‌های زیادی برای تولید بازی رایانه‌ای می‌شود و متولی مشخصی هم دارد، اما در عرصه‌هایی که عرض کردم، مثل بازی محیط و رومیزی و اتاق فرار، ما حداقل یک متولی مشخصی در کشور نداریم.

امامقلی ابراز امیدواری کرد که کنشگران فرهنگی-هنری به این موضوع برسند که عرصه بازی، عرصه‌ای است که نباید از آن غافل شد. تقابل از عرصه بازی در آینده خودش را نشان می‌دهد. این یک نگاه آینده‌نگرانه است.

بازی و تربیت دو عنصر جدایی‌ناپذیر

امامقلی به بحث پیوند ناگسستنی بازی و تربیت پرداخته و تاکید کرد: وقتی از بازی نام می‌بریم در واقع بحث تربیت هم با آن همراه می‌شود. بازی در واقع نوعی تربیت است. قطعاً یکی از عناصر اصلی تربیتی، بازی است.

وی با اشاره به سیره ائمه اطهار و توصیه پیامبر عظیم‌ الشأن اسلام به بازی برای آموزش برخی از مفاهیم به کودکان این موضوع را ریشه‌دار در فرهنگ و تمدن ایرانی نیز دانسته و خاطرنشان کرد: بازی روشی بوده برای انتقال پیام و مفاهیم متعالی؛ مفاهیمی مثل دوستی، برادری، مودت.

وی با مثال‌هایی از بازی‌های سنتی مانند «یه قل دو قل» و «گرگم به هوا» تأکید کرد: این بازی‌ها مفاهیم مختلفی را در قالب بازی به کودکان می‌آموختند که امروزه بازی‌های گروهی در هرج و مرج فضای مجازی کمرنگ شده است بنابراین بازی را نمی‌شود از مقوله تربیت تفکیک کرد و هر دو در کنار هم معنا پیدا می‌کنند و این وظیفه ارگان‌های متولی است که بازی‌های مناسب را در دسترس بچه‌ها قرار دهند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha