به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، دفتر طنز از دفترهای پرکار و سرشلوغ حوزه هنری است. اصلا از همان روزهای اولی که به ابتکار زنده‌یاد ابوالفضل زرویی نصرآباد پا گرفت و جاگیر شد، حرف تازه‌ای برای زدن داشت. امروز هم درِ دفتر طنز، امروز هم بر همان پاشنه می‌چرخد. هم محافل قدیمی خود را همچنان برگزار می‌کند و هم دستی بر آتش قالب‌های جدیدتر و به‌روز دارد.
«قلمه»؛ رویدادی به وسعت ایران برای آموزش مدام طنز
اگر بخواهیم در سالی که گذشت چیزی را به عنوان دل‌مشغولی اصلی دفتر طنز حوزه هنری، در بین لیست بلند و بالای محافل، گردهمی‌ها، دوره‌ها و کلاس‌هایی که برگزار کرده‌اند مطرح کنیم، آن چیز «آموزش طنز» است، آموزش. جریان آموزشیِ دفتر طنز تحت عنوان «قلمه» فعالیت می‌کند. «قلمه» رویدادی ملی است برای کشف، استعدادیابی، آموزش و رشد علاقه‌مندان به طنز در سراسر کشور که هر دوره آن به میزبانی یک استان توسط دفتر طنز حوزه هنری برگزار می‌شود. این رویداد تلاش می‌کند استعدادهای طنز در سراسر ایران را شناسایی کند و از طریق برگزاری کارگاه‌های آموزشی آن‌ها را پرورش دهد. سرفصل‌های این رویداد آموزشی شامل: داستان‌نویسی طنز، شعر طنز، نثر طنز، استندآپ کمدی، کارتون و کاریکاتور، پادکست طنز و فن بیان و مبانی داستان‌نویسی است. همچنین برای عملیاتی کردن دانسته‌ها و آموخته‌های هنرجویان کارگاه‌های عملی نظیر «چگونگی خلق شوخی»، «از ایده طنز تا اجرای کاریکاتور»، «نقد و بررسی استنداپ کمدی»، «تحلیل موقعیت کمدی» و «پیدا کردن موقعیت طنز» در نظر گرفته شده است. اگرچه این رویداد به تمام شرکت‌کنندگانش گواهیِ شرکت در دوره اعطا می‌کند اما فارغ‌التحصیل شدن در «قلمه» معنا ندارد چون حتی بعد از تمام شدن دوره‌های آموزشی، هنرآموزان برای به سرانجام رسیدن ایده‌ها و طرح‌هایشان، حمایت می‌شوند. نمونه‌اش هم یک کتاب تازه از تنور چاپ درآمده؛ «آشخور» که به قلم مطهره حکیمیان، از هنرآموزان رویداد «قلمه» استان یزد، نوشته شده است.
گردهمی‌ها؛ مجالی برای گردآمدن علاقه‌مندان به طنز دور همدیگر!
کار آموزش و استعدادپروریِ «قلمه» فقط به سفرهای استانی‌اش ختم نمی‌شود. دفتر طنز حوزه هنری، سلسله نشست‌های هفتگی را در شاخه‌های مختلف طنز برگزار می‌کند که نام آن‌ها را «گردهمی» گذاشته است. اگر دانش‌آموز مدرسه طنز گردهمی‌ها باشید برنامه هفتگی کلاس‌های شما به شکل زیر خواهد بود:
شنبه‌ها: «بازار تماشا»؛ اهالی تئاتر و علاقه‌مندان به نمایش‌های کمدی مشتری این گردهمی هستند.
یکشنبه‌ها: «طنزینما»؛ در این کارگاه هنرجویان راه و رسم نگارش فیلمنامه طنز و کمدی را می‌آموزند.
دوشنبه‌ها: «طنزآمیز»؛ هدف این کارگاه کاوش و کشف طنز موجود در مضامین اشعار شاعران گذشته و معاصر است.
سه‌شنبه‌ها: «طنزخوانه»؛ فرصتی برای تمرین طنزنویسی، خواندن آثار در جمع نویسندگان و گرفتن بازخورد از استاد و دیگر شرکت‌کنندگان است.
چهارشنبه‌ها: «مکتب‌خانه طنز»؛ کارگاه آموزش طنزپردازی با نزدیک ده سال سابقه برگزاری است که به موضوعات مختلفی از جمله بررسی نمونه‌های طنز مطبوعاتی و تحلیل کمیک آثار سینمایی و… می‌پردازد و تا امروز خروجی‌های ارزشمندی مثل چند نویسنده جوان طنزپرداز و چند کتاب طنز داشته است.
میکرورسانه‌ها؛ فتوحات دفتر طنز حوزه هنری در گود رسانه
اما احتمالا شما دفتر طنز حوزه هنری را با ویدیوهایی که در فضای مجازی وایرال می‌شود و دست‌به دست می‌چرخد، می‌شناسید. میکرورسانه‌های دفتر طنز، با تولید محتواهای متفاوت در درگاه‌های رسانه‌ای مختلف منتشر می‌شوند اما همه یک ویژگی مشترک دارند، اینکه می‌توانیم با خیال راحت صفحه را جلوی پدر و مادر و برادر دهن‌لقِ کوچکتر و بچه فضول فامیلِ از ما بهتر و خلاصه این وَر و آن وَر باز کنیم. بی‌اینکه برای دو دقیقه خندیدن تن و بدنمان بلرزد.
اگر اهل چرخ خوردن در فضای مجازی باشید حتما اسم «هویج مدیا» به گوش و چشم‌تان خورده است. بروبچه‌های دفتر طنز حوزه هنری در صفحه «هویج مدیا» به زبان طنز و به مدد تصویر و ویدیو، مسائل اجتماعی و سیاسی را به بوته نقد و چالش می‌کشند. نقدی که بدون تحقیر و توهین و ریختن آبروی دیگران ما را به خنده می‌اندازد و به فکر فرو می‌برد.
صفحه «کتابخوران» رویکردی نوآورانه و متفاوت دارد. همه ما بارها و بارها ویدیوهای معرفی کتاب دیده‌ایم، اما توی «کتابخوران» سر شوخی را با کتاب‌های جدی هم باز کرده‌اند. «کتابخوران» یک صفحه با هدف معرفی کتاب اما به زبان طنز و سرگرم‌کننده است.
دفتر طنز حوزه هنری فعالیت‌های دیگری هم در فضای مجازی و به عنوان میکرورسانه صورت داده است که جایگاه خودشان را پیدا کرده‌اند. دو صفحه «شیرین‌آباد» و «شلمرود» با رویکرد به‌گزین کردن محتوای طنزِ تولید شده در فضای مجازی و سپس بازنشر آن‌ها خیال ما را از تماشای محتوای طنز تمیز و خانوادگی راحت می‌کنند.
پادکست؛ شنیدن، با اسانس طنز!
این روزها پای سخن دیگران نشستن و «گوش سپردن» به پادکست‌ها حسابی محبوب شده است. دفتر طنز هم بیکار ننشسته است و پادکست‌هایی با موضوعات مختلفی مثل قصه‌های طنز، تهران‌گردی به زبان طنز و لطیفه‌گویی تولید و منتشر کرده است.
«قصه مصه» پادکستی برای شنیدن و مرور کردن قصه‌های بامزه و فکاهی از نویسندگان مطرح و به نامِ طنزپرداز است.
اگر همیشه دنبال پیداکردن لطیفه‌های بامزه برای تعریف کردن در شب‌نشینی‌های خانوادگی هستید، «جاجوکی» راستِ کارِ خودتان است. پادکستی برای هِر و کِر در منظر تمیز خانواده.
اگر عاشق پیاده‌روی در شهر هستید و هم‌پای‌تان توی این سفرها، پادکست است، از اپ‌های پادگیر شنوتو و کست‌باکس سراغ «پیاده‌گرد» را بگیرید. پادکستی برای توصیف تهران به زبان طنز.
در حلقه رندان؛ از طنز گفتن و از طنز شنیدن
از هر چه بگذریم از مهم‌ترین، قدیمی‌ترین و معروف‌ترین برنامه دفتر طنز حوزه هنری نمی‌شود گذشت. محفل «در حلقه رندان»، اولین شب شعر طنز ایران. محفل ماهانه‌ای که اواخر دهه هفتاد به دست ابوالفضل زورویی نصرآباد به‌دنیا آمد و این روزها جوان بالنده‌ای شده و صد و هشتاد و نهمین جلسه خود را به تازگی برگزار کرده است. محفلی برای دور هم جمع شدن بزرگان شعر طنز و شاعران نوپای طنزپرداز که اخیرا بخش‌های خوانش نثر طنز و استندآپ کمدی هم به آن افزوده شده است.
دفتر طنز حوزه هنری محافل دیگری هم با همین کیفیت «در حلقه رندان» –البته نه با همان وسعت- برگزار می‌کند که هر کدام موضوعات خاص خودشان را دارند. مانند «دگرخند» که به مسائل تخصصی حوزه طنز می‌پردازد، «خنده در صحنه» که اجرای نمایشنامه‌خوانی طنز است و «نور، صدا و خنده» که به تحلیل کمیکِ آثار کمدی سینما اختصاص دارد.
در پس همه این فعالیت‌های ریز و درشت و متنوع می‌توان ردپای یک چیز را پی گرفت، تولید محتوای طنز فاخر، همه‌پسند و مناسب خانواده. هدفی که به نظر می‌رسد دفتر طنز حوزه هنری به قدر وسع خود از پس آن برآمده است.
گزارش از فاطمه شریفی
بیشتر بخوانید:
نظر شما