«حالا که به ما غذا و دارو نمی‌دهید، کفن بدهید!»؛ این نه یک تیتر زرد رسانه‌ایست برای کلیک و لایک بیشتر، نه دیالوگ دهان‌پرکن فیلمی معروف، بلکه حقیقت تلخی است که مثل سیلی به صورت دنیای امروز می‌خورد آن هم از زبان منیر البرش، مسئول وزارت بهداشت فلسطین در غزه.

او همین چند روز قبل در گفت‌وگو با «الجزیره» گفت «اقداماتی که رژیم اشغالگر در شمال نوار غزه انجام می‌دهد، یک جنایت جنگی تمام عیار است. رژیم اشغالگر بیش از ۲۰۰۰ تن از کادر پزشکی نوار غزه را به قتل رساند و بیمارستان‌ها را هدف اصلی طرح خود برای کوچاندن ساکنان از شمال نوار غزه قرار داد. رژیم اشغالگر به کوچاندن فلسطینی‌ها در شمال نوار غزه و محاصره بیمارستان‌ها و ممانعت از انتقال دارو، غذا و آب به این منطقه ادامه می‌دهد.

او افزود: اگر این جنایات در سایه سکوت جامعه جهانی ادامه یابد، بیمارستان‌ها به گورهایی دسته‌جمعی تبدیل خواهند شد. ما دیگر برای شهدایمان کفن نداریم.

این مسئول فلسطینی در ادامه گفت: از جهانی که  در حفاظت و تامین پناهگاه برای مردم ما شکست خورد و نتوانست غذا و دارو را وارد کند، می‌خواهیم تمام تلاش خود را برای ارسال کفن برای پوشاندن اجساد شهدا در پیش بگیرد.»

با این اوصاف امروز «کفن»، نه واژه با تعریف مشخص از لباس آخرت برای آدمی بلکه نشان روشنی است بر جنایات صهیونیست و رژیم اشغالگر قدس.

نشانه‌ای که این روزها هنرمندان سراسر جهان در گستره ۵ قاره، در «همچنان طوفان»؛ نمایشگاهی بین‌المللی دایر در حوزه هنری از آن به زبان هنر سخن گفته‌اند و مظلومیت و حق را توأمان بر بوم تصویر کرده‌اند.

تصاویری چون  نقاشی مردی  که کودک کفن‌پیچ شده‌اش را در آغوش گرفته، پشت سرش ماه دیده می‌شود و موشک‌ها و سیاهی بر سرش فرود می‌آیند.

یا آنجا که زنی فرزندی کفن‌پوش و گلگون را در آغوش گرفته، گویی وطن زخمی‌اش را بغل کرده و او نماینده هزاران زن چون خود است، یک تصویر که از ثبت لحظه‌ای حقیقی توسط محمد سالم در عکس «بیمارستان ناصر»، بازآفرینی شده است.

در قاب بعدی،  نقاشی کودکی ترسیده  را می‌بینیم که بین پیکر شهدای در کفن پیچیده و غرق در خون قدم برمی‌دارد و نگاهش از آن‌ها برداشته نمی‌شود.

آن یکی اما پوستری است که در آن کفن‌ها بسیار منظم و دردناک در کنار هم چیده شده‌اند و کافی است کمی از دورتر تماشا کنید؛ شکل نوارغزه که با کفن‌ها ترسیم شده کاملا مشهود است.

«CEASE FIRE NOW» نوشته‌ای در یک نقاشی دیجیتال است که روی تصویر نیمرخ یک زن که کفن فرزندش را در آغوش گرفته، نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند. این نقاشی هنرمندانه مظلومیت و درخواست برای آتش بس را به تصویر می‌کشد.

«ننگ بزرگ» از دیگر تصاویری در قالب پوستر است که کوهی از شهدای در کفن را در کنگره آمریکا به تصویر می‌کشد و آنجا دولت‌مردانشان ایستاده برای این جنایات کف می‌زنند. قابی که سخنان رهبری ایراد شده در هفتم شهریور ماه درباره این «ننگ بزرگ»، در گوشه پایین سمت راست توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند.

«?WHY IS MY CHILD'S LIFE LESS VALUABLE THAN YOURS» نوشته‌ایست که لباس مردی کلاه دار که از اشک از چشمانش جاری است و نوزاد در کفن پیچیده شده اش را تماشا می‌کند، نقش بسته. جمله‌ای که می‌پرسد چرا جان بچه من کمتر از جان شما ارزش دارد و حتی بدون این جمله و پرسش هم کفن چون قنداق نوزاد که قلبی کوچک روی او حک شده، گویای همه چیز است.

و در آخر در پوستری تصویرسازی شده، مقام نخست در المپیک آدمکشی با کفنی خونین در سکوی اول به رژیم اشغالگر قدس می‌رسد و در مقام‌های دوم و سوم هم سلاح‌های جنگی این جنایت جنگی قرار دارند تا پازل بی‌رحمی و استراتژی حذف و اشغال کامل شود.