محمود حبیبی کسبی در گفت‌وگو با روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی گفت: مرحوم استاد امیرحسین فردی پیر و بزرگتر نویسندگان انقلاب بود، چه از نظر کسوت که یکی از اولین رمان‌نویسان انقلاب اسلامی بود و چه از لحاظ شخصیتی که نویسندگان انقلاب را دور خود جمع می‌کرد و همه ایشان را به عنوان بزرگتر قبول داشتند.

این شاعر با اشاره به رمان «گرگسالی» که رمان ماندگار امیرحسین فردی محسوب می‌شود یادآور شد: دوره مدیریت فردی در مرکز آفرینش‌های ادبی دوره خاصی بود که خیلی از دوستان نویسنده وابسته به جریان انقلاب اسلامی را دور وی جمع کرد. در آن مقطع رمان‌ها و داستان‌های خوبی تولید شد و  شاید تصور شود چون ایشان داستان نویس بودند ارتباط زیادی با شاعران نداشتند اما دوستان شاعر در دوره وی خیلی راحت بودند و فضای خوبی برایشان مهیا شده بود.

حبیبی کسبی دوره کوتاه مدیریت امیرحسین فردی را دوره پر برکتی برای حوزه ادبیات دانست و ادامه داد: هم از نظر انتشار کتاب‌هایی که‌ منتشر شده و هم از لحاظ جشنواره‌هایی که پایه‌گذاری شد مثل جشنواره شعر و داستان انقلاب که در دوره ایشان پا گرفت و هنوز پابرجاست، با شکوفایی قابل توجهی مواجه شدیم. همچنین جشنواره شعر و داستان جوان ‌در دوره ایشان تقویت شد و با قدرت ادامه یافت و همه اینها نشان‌دهنده شخصیت علمی و ادبی امیرحسین فردی است.

 وی تاکید کرد: زنده‌یاد فردی به عنوان بزرگتر، همیشه در اختلاف نظرهایی که بین بچه‌ها پیش می‌آمد ریش سفیدی می‌کرد. یکی از دوره‌هایی که بچه‌های واحد ادبیات به همدیگر خیلی نزدیک شده بودند زمان مدیریت زنده‌یاد فردی بود که ناشی از شخصیت منحصربه‌فرد و صبوری وی این فضا شکل گرفت.

حبیبی کسبی گفت: با گذشته چند سال از درگذشت امیرحسین فردی، همیشه این حسرت در دلمان ماند که چقدر زود از بین ما رفت. روزی که فوت کرد تا ظهر در حوزه هنری حضور داشت اما متاسفانه فردای آن روز خبردار شدیم که مرحوم شدند. بعد از سالها داغشان هرگز سرد نشد مثل داغ قیصر امین‌پور یا احمد عزیزی که مرگ‌های غیرمنتظره داشتند.

وی در خصوص خاطره مشترکی که با مرحوم فردی داشته به سفری که با دوستان مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری به همدان رفته اشاره کرد و افزود: این تنها سفری بود که با خانواده رفتیم. چنین سفری موجب مودت و دوستی شد و از فوت‌های کوزه گری مدیریتی امیرحسین فردی بود. او جزء معدود افرادی است که فقط در ذهنمان خوبی‌هایش مانده و هیچ خاطره بدی از ایشان به خاطر نداریم. آخرین دیدار ما مراسم خاکسپاری مرحوم عباس براتی‌پور بود که سالها با آقای فردی دوست بود و قرار شد بعد از مرگ هم در مزار ایشان همسایه و در کنار هم باشند. این آخرین دیدار ما بود.