به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، در شب پایانی اجراها، حضور مخاطبان در حدی بود که با وجود ظرفیت ۸۰۰ نفری تالار اندیشه، عده‌ای ایستاده نظاره‌گر اجرا بودند. اقبال عمومی از این مجالس، نشانگر میل مردم به دیدن مجالسی از این دست است. این استقبال و مقبولیت هر چند مایه مباهات است، اما عجیب نیست چرا که این گونه نمایشی برآمده از کلان فرهنگ اصیل ایرانی است و تنیده در تار و پود ایرانیان است.
مجالس مضحکه، اثری نمایشی و متفاوت با درون‌مایه فکاهی بوده که پس از ۴۰ سال در کشور با سرپرستی استاد ابوالفضل میرزا احمدی و به همت مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، احیاء و اجرا شد.
مجلس مضحکه اعرابی جاسوس ۲۴ بهمن، مجلس مضحکه ابوخلیق ۲۵ بهمن و جشن عروسی بلقیس و حضرت سلیمان ۲۶ و۲۷ بهمن ماه از ساعت ۱۹ در تالار اندیشه حوزه هنری به روی صحنه رفتند.
نمایش‌های شبیه مضحک یا به اصطلاح تعزیه‌های شاد از مهجورترین و ناشناخته‌ترین شبیه‌خوانی‌ها محسوب می‌شوند که به دلیل کم‌توجهی مدیران فرهنگی، با چنین مهجوریتی، از عموم جامعه دور شده‌اند. چه این نوع شبیه‌خوانی چه مجالس غریب،کمتر اجرا شده یا اصلا پس از انقلاب اجرا نشده یا نسخه‌های آن ناپیدا مانده، میراث گران بهایی از فرهنگ و هنر سرزمین ما محسوب می‌شوند و باید به آن توجه اساسی شود. در اینجا نقش محققان در پیدایی و یافتن نسخه‌های شبیه مضحکه و مجالس غریب موثر بوده و حضور محققان شبیه‌خوانی در این مهم می‌تواند کارآمد و کارگشا باشد. متاسفانه آنچنان که شایسته است، تحقیق و پژوهش و نمونه‌سازی در این زمینه انجام نشده است و این در حالی است که بزرگترین نظریه‌پردازان نمایش در جهان، نگاه ویژه‌ای به نمایش‌های اصیل ایرانی دارند. حفظ و تصحیح نسخه‌های موجود و نیز تلاش برای یافتن دیگر نسخ ناپیدا و به دست آوردن آنها از اقدامات مهمی به شمار می‌رود و لازم است ارکان فرهنگی و هنری کشور، به آن همت گمارند.
ساختار اصلی در تعزیه تقابل خیر و شر است. در بخشهای طنزآمیز شبه مضحکه‌ها، رفتار، کردار و گفتار اشقیا مورد تمسخر قرار گرفته و زبونی، دنیادوستی، ستمگری و مقامپرستی آنها در مقایسه با نیکخواهی و ازخودگذشتگی اولیا به نمایش در میآید. اشقیای تعزیه معمولاً با کلام، رفتار و خلق و خوی ناسالم، فطرت زشت خود را بروز میدهند و گاهی با حرکات مذبوحانه طنزآمیز تماشاگران را به خنده میاندازند.
در شبیه‌خوانی قیام مختارثقفی «ابوخلیق» شاعری از اشقیاست که به امید فرار از مجازات، خودش را به دیوانگی میزند و با پوشیدن لباسهای پاره همچون دلقکها رفتارهای مضحک و مسخره از خود بروز میدهد.
شبه مضحکه در همان نمایش‌خانه‌ها در اعیاد مذهبی، جمعه‌ها و جشن‌ها هنگامی که جمعیت بیشتر و بانی بخشنده‌تر بود، در مقدمۀ اصلی بازی می‌شد. بازیگران هم تقریباً همان‌ها بودند ولی گاه از لوتی‌های مطرب و تقلیدچی و مسخره هم کمک می‌گرفته‌اند.
حسین فرهمند- حسین منصور-محمدرضا میرزا احمدی-عباس نیک فلاح-یحیی فارسی-آرتین عسکری-صادق پرده دار-محسن ذوالفقاری-محمد عزیزی-علی اصغر خلعتبری-سعید شفیعیان-علی صدیقیان- جواد چراغعلی-سید حسین شهیدیان-طاها پژمان-علی سمیعی-علی حجازی-علی سعادتی-سجاد قریشی- سید تقی شفیعی-یداله اکبری-ذکر اله اکبری شبیه‌خوانان این مجالس بودند. همچنین ابوالفضل میرزا احمدی سرپرستی گروه شبیه‌گردانان را برعهده داشت.
نظر شما