به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، نمایشگاه «از دل نور» کار جمعی از هنرمندان آینه‌کار به سرپرستی استاد سیاورش طرزی و کوفی‌نگار به سرپرستی استاد همایون مقدس است که طی دو سال گذشته در مرکز معماری اسلامی آموزش‌های لازم را برای تسلط به این دو هنر گران‌سنگ کهن دیده‌اند.

آثار جمع‌آوری شده به وسیله اکبر شیرمحمدزاده مدیر هنری نمایشگاه طی فرآیندهای هنری و داوری گروهی جمع‌آوری شده و برای بازدید و فروش به گالری شماره یک فرهنگسرای نیاوران منتقل شده‌اند.

این نمایشگاه قرار است طی مراسمی، روز جمعه ۱۷ آذر ماه ساعت ۱۶ در محل برگزاری واقع در فرهنگسرای نیاوران با حضور جمعی از هنردوستان، مسئولین کشوری و لشگری و نیز اساتید این حوزه افتتاح شود.

علاقه‌مندان به تماشا یا خرید آثار هنری هنرمندان شرکت‌کننده در نمایشگاه «از دل نور» می‌توانند از روز شنبه ۱۸ تا پنجشنبه ۲۳ آذر ماه از ساعت ۱۰ تا ۱۹ و روز جمعه از ساعت ۱۴ تا ۱۹ به محل برگزاری نمایشگاه مراجعه کنند.

لازم به یادآوری است، آب و آینه دو عنصر در فرهنگ ایرانیان است که نماد پاکی و روشنایی، راستگویی و صفا به حساب می‌آید و همین امر دلیل بر استفاده از آن در معماری نیز می‌تواند باشد. علاوه بر این ریشه‌های اقتصادی آینه‌کاری را نباید فراموش کرد. جالب است بدانید به گفته مورخان در سده ۱۰هجری قمری آینه از اروپا (به ویژه از ونیز) به ایران وارد می‌شد که قسمتی از این آینه‌ها در هنگام  حمل و نقل و جابه‌جایی در مسیر ارسال می‌شکست. هنرمندان ایرانی با ابتکاری که به خرج دادند برای بهره‌گیری از قطعات شکسته راهی یافتند و از آن‌ها برای آینه‌کاری استفاده کردند و آینه‌کاری در واقع با کاربرد آن‌ها آغاز شد. آینه‌کاری در ابتدا با نصب جام‌های یکپارچه آینه بر بدنه بناها شروع شد.

این هنر تزیینی اکثرا در اماکن مذهبی و آرامگاه ها جلوه خاصی ایجاد می‌کرد. افراد هنرمند زیادی در ایران به این حرفه و هنر مشغول هستند که مرکز معماری اسلامی در این سال‌ها با پرورش و آموزش هنرآموزان تلاش بسیاری برای احیای این هنر دیرین داشته است. همچنین این مرکز تلاش کرده است تا در حوزه احیای سنت‌های دیرین معماری به سراغ خط کوفی برود؛ خطی که در سده‌های گذشته به دلیل رواج خط نسخ از دستور کار خطاطان و هنرمندان برای تزئین بناهای معماری کنار گذاشته شد اما امروزه به دلیل آنکه این خط از دل آیات نورانی قرآن به وجود آمده مورد توجه هنرمندان قرار گرفته و باعث رشد و نمو آن در گستره هنر ایران شده است، جالب است بدانید که با آنکه کهن‌ترین نمونه‌های باقی‌مانده از قرآن با خط حجازی نگاشته شده‌اند، اما می‌توان کمابیش گفت هم‌زمان با ظهور اسلام، خط کوفی هم شکل گرفت و قرآن با خط کوفی نوشته شد و بعدها با سوادآموزی یاران و شاگردان حضرت محمد (ص) این خط بسط یافت.

در نخستین سده‌های اسلامی در پی نیاز به داشتن خطی منزه که بتوان آن را بدون غلط خواند خط کوفی مراحل تکامل را به‌سرعت طی کرد. دبیره عربی و به تبع آن خط کوفی که رسمی‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین شیوه نگارش این خط بود، اصلاحات و ابداعاتی را در کم‌تر از دو سده از سر گذراند، تا به خطی کامل برای ثبت قرآن و سایر متون تبدیل شود. البته این تغییرات با مخالفت‌هایی نیز روبه‌رو بود و گروهی معتقد بودند که باید قرآن همچنان به همان شکل زمان ابتدایی نوشته شود. اما سرانجام نیاز شدید به خطی بر اساس قاعده و نظم آسان بر نظر محافظه‌کاران پیروز شد و خط کوفی شکل گرفت با این حال همان طور که اشاره شد پس از سده ها رو به فراموشی سپرد و اینک دوباره از دل تاریخ سربرآورده است.