به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، دکتر قدمعلی سَرّامی، استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگر حوزه زبان و ادبیات فارسی، در ابتدای این جلسه که به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و با هدف ارائه ظرفیت‌های زبانی و ادبی سعدی در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، سخنانش را با این بیت معروف سعدی «به نام خداوند جان آفرین/ حکیم سخن در زبان آفرین» آغاز کرد.
وی پس از مطرح کردن پرسشی مبتنی بر علت ستایش سعدی از خداوند در مقام حکیم سخن در زبان آفرین گفت: پاسخ استادم زنده‌یاد سید حسن سادات ناصری در جواب به این پرسش این بود که والاترین پدیده عالم، سخن است. اکنون پس از گذشت 58 سال از آن روزها، درک شخصی من هم این است که در جهان، بخصوص جهان انسانی، هیچ پدیداری از سخن والاتر نبوده و نخواهد بود چراکه کلام ، بزرگترین آفریده خداوند و انسان است و این همان تعبیری است که سعدی در سرآغاز بوستان از خداوند یاد کرده است.
نامگذاری کودکان در فرانسه با نام سعدی
دکتر قدمعلی سَرّامی در ادامه با اشاره به برگزاری بزرگداشت‌های متعدد توسط سازمان جهانی یونسکو و سایر ملل برای این شاعر شهیر ایرانی خاطرنشان کرد: سعدی دانشوری بلند آوازه است و بزرگانی همچون هانری ماسه، ایران‌شناس، مترجم و نویسنده کتاب تحقیق درباره سعدی و همچنین ارنست رنان لغت‌شناس، فیلسوف، تاریخ‌نگار و نویسنده فرانسوی نیز در مدح او سخنانی ایراد کرده‌اند. رنان درباره سعدی گفته است: «سعدی به مانند من فرانسوی است و ما او را مثل خود می‌دانیم»
این پژوهشگر درادامه به نامگذاری کودکان در فرانسه با نام سعدی اشاره کرد و اظهارکرد: هنوز در کشوری مانند فرانسه برخی از افراد نام فرزندان خود را سعدی می‌گذارند.
سعدی، انسان‌شناس‌ترین مرد زمانه خود و تمام زمان‌ها
دکتر قدمعلی سَرّامی به بررسی سطح دانش و اشراف سعدی پرداخت و دراین باره خاطرنشان کرد: سعدی شخصیتی است که همه سویه‌های دانش‌های انسانی را ادراک کرده است، به طوری‌که با لحن او می‌توان به تمام این دانش‌ها دست یافت. درواقع، سعدی نه تنها انسان‌شناس‌ترین مرد زمانه خود که انسان‌شناس‌ترین مرد در تمام زمانه‌هاست. میراث او، به غیر از کتبی که از او به جامانده، در اصل شأن روانشناسانه، شأن تعلیم و تربیتی و دیگر شأن‌هایی را داراست که در جلسات بعدی بدان‌ها خواهیم پرداخت.
کلیات سعدی ماحصل سفرهای بیرونی و اندرونی سعدی است
دکتر قدمعلی سَرّامی در ادامه، کتاب کلیات سعدی را ماحصل سفرهای متعدد بیرونی سعدی به نواحی مختلف و اندرونی او به خویشتن خود دانست و با خواندن این بیت از سعدی «به گیتی نوردی نکن پای‌ریش/ سفر می‌توان کرد از خود به خویش» خاطر نشان کرد: حکمت اینکه گذشتگان و نیاکان ما برای انسان دو ضمیر خود و خویش در نظر گرفته‌اند این است که در اصل دو ضمیر داریم، یکی ضمیر پنهان ما یعنی خویش که از ازل تا بدو تولد با ما بوده است و دیگری ضمیر پیدا یعنی خود، که پس از به دنیا آمدن همراه ما است.
این استاد دانشگاه در ادامه این دو ضمیر را متمایز از یکدیگر دانست و گفت: ما بدون خود و با خویشتن خویش به دنیا می‌آییم و پس از به دنیا آمدن، با آموزش از پیرامون خود به خودآگاهی می‌رسیم یعنی همان ضمیری که آن را خود می‌نامیم سعدی هم در این باره می گوید: در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود.
دکتر سَرّامی در این باره ادامه داد: در اصل، بزرگترین سفر بشر در طول زندگی خود، سفر از خود به خویشتن است. به عبارتی ما از خودآگاهی‌مان، که از زمان حیات آغاز می‌شود، به ناخودآگاه‌مان، که از ازل تا بدو تولد با ما بوده است، سفر می‌کنیم که درواقع همه راه هم همین است.
سلسله جلسه‌های سعدی خوانی، هر دو هفته یک‌بار، شنبه‌ها از ساعت 16 تا 18 به همت دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری و با ارائه دکترقدمعلی سَرّامی، استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و پژوهشگر ایرانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی، در سالن سلمان هراتی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به حافظ، روبروی کوچه پورموسی برگزار می‌شود.
انتهای پیام/
نظر شما