الهام عابدینی، کارشناس روابط بین الملل درباره تاثیر آثار هنری بر افکار عمومی می‌گوید: «طبق تجربه‌ام درحوزه بین‌الملل، آثار هنری می‌توانند اتفاقات مهمی را در سطح بین المللی رقم بزنند، به طوری که گاه اکران یک فیلم یا برگزاری یک نمایشگاه باعث آغاز یک جریان یا جنبش یا اعتراض می‌شود. برای مثال در جنگ اوکراین یک سری نمایشگاه از عکس‌های جنگ برگزار شد و من به یاد دارم بعد از آن، بازدیدکنندگان مصمم به حمایت از اوکراین شدند. یا در نمونه‌ای دیگر می‌توان به این نکته اشاره کرد که جنایت‌های نازی‌ها در ساخت فیلم‌ها تاثیر بسیار زیادی داشته است و به خاطر دارم که در مصاحبه با بازدیدکنندگان اردوگاه آشویتس افراد به این نکته اشاره می‌کردند که از روی فیلم فهرست شیندلر، متوجه چنین نسل‌کشی‌ای شده‌اند.»
یکی دیگر از نقاط تلاقی هنر و روابط بین الملل برگزاری رویدادهای هنری بین المللی است، او درباره اثر این رویدادها در روابط بین کشورها توضیح می‌دهد:
«اینکه توجه افراد به واسطه فیلم یا تولیدات هنری به یک موضوع جلب می‌شود و طرفداری از یک سمت می‌کنند، در رویداد بعدی بین‌المللی بسیار تاثیرگذار است. برای اقدام در عرصه بین‌الملل بخصوص وقتی کنش ما کنش سختی باشد مثل راه انداختن یک جنگ یا صلح و ایجاد روابط عادی، نیاز به همراه کردن افکار عمومی است و مهمترین ابزار برای اقناع افکار عمومی استفاده از هنر و رسانه‌ها است. »
عابدینی درباره تقویت روابط بین کشورها از طریق کانال‌های فرهنگی و هنری روابط بین ایران و روسیه را مثال می‌زند و می‌گوید: «در بحث دیپلماسی فرهنگی هم برگزاری نمایشگاه‌های مشترک کشورها، تاثیر زیادی در نشان دادن روابط دو کشور دارد. در صحبت با رایزن فرهنگی‌مان در کشور روسیه متوجه شدم در چندسال اخیر که روابط ایران و روسیه بهتر شده در جشنواره فیلم مسکو هر ساله هنرمندان و آثار ایرانی به عنوان برگزیدگان بخش‌های مختلف انتخاب و معرفی می‌شوند، بنابراین از روی برنامه‌های هنری می‌توان به روابط دو کشور پی برد. کمااینکه دو کشور متخاصم به هنرمندان گروه‌های اپوزیسیون فضا می‌دهند و این اقدامی است که خیلی از آن استفاده می‌شود.»
کار هنری خاصی برای فلسطین نشده است!
این روزها که مسائل بین فلسطین و رژیم اشغالگر در جریان است، هنر و آثار هنری که در این رابطه تولید شده است را بسیار زیاد مشاهده می‌کنیم. او اقدامات انجام شده و آثار هنری‌ای که تابحال در این موضوع تولید شده را آنقدرها اثر گذار نمی‌داند و معتقد است کار هنری خاصی تابحال برای فلسطین انجام نشده!
«در مورد فلسطین آنچه که افکار عمومی را درگیر کند، ندیدم. البته در حوزه فیلم و سریال تاحدی می‌توان به آثاری مثل «بازمانده» و «چشمان آبی زهرا» اشاره کرد که باعث ایجاد فضای ضد صهیونیستی جدی شد.
در مورد رژیم صهیونیستی هم باید به این اتفاق اشاره کنم که چندسال پیش ، «یوروویژن» که جشنواره موسیقی است ، علیرغم انتقادهای گسترده در سرزمین‌های اشغالی برگزار شد. انصراف برخی از شرکت‌کننده‌ها از حضور در این رویدادهنری بسیارجریان‌ساز شد و از سوی دیگر، برگزاری این جشنواره در سرزمین‌های اشغالی بر عادی نشان دادن چهره رژیم صهیونیستی تاثیرگذار بود وچهره هنردوست و آرامی از رژیم صهیونیستی را نشان داد.»
هنر، دیپلماسی فرهنگی و افزایش قدرت نرم
عابدینی در پاسخ به این سوال که «یک اثر یا رویداد هنری برای اینکه بتواند به درستی بر مسائل بین‌المللی اثرگذار باشد باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟» نیز توضیح می‌دهد:
«فکر می‌کنم باید خبرنگاران کشورهای مختلف را در پوشش رویدادهای هنری سهیم کرد و حتی با دعوت شخصی از آنها ، زمینه پوشش رسانه‌ای را گسترش داد. در کشورهای دیگر هم برای همراه کردن رسانه‌ها، رسانه‌ها و کار هر خبرنگار رصد می‌شود و حتی با هزینه شخصی از خبرنگاران دعوت می‌شود برای پوشش رسانه‌ای یک رویداد به آن کشور روند. یعنی اگر بهترین رویداد بین‌المللی را برگزار کنیم ولی نتوانیم بازتاب رسانه‌ای برای آن داشته باشیم در بحث دیپلماسی فرهنگی و افزایش قدرت نرم تاثیری که انتظار داریم داشته باشیم را نخواهیم داشت و این نکته مهمی است، اگرچه رویداد هم باید کیفیت قابل توجهی برای بازتاب داشته باشد. معتقدم نکته مغفول مانده این است که معمولا تیم‌های برگزاری رویدادهای فرهنگی هنری به بازتاب رسانه‌ای توجهی ندارند چراکه همه درگیر کم و کیف برگزاری می‌شوند و از بازتاب رسانه‌ای آن غافل می‌مانند.»
انتهای پیام/
نظر شما