۲۴ مهر سال ۱۳۹۵ بود که رسانه‌ها خبر از درگذشت یکی از هنرمندان انقلاب دادند؛ خبری که همگان را و مخصوصا اهالی هنر را متاثر کرد: «سعید کشن فلاح در بیمارستان شهید بهشتی همدان درگذشت.»
زنده‌یاد سعید کشن‌فلاح از مدیران اسبق مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری بود که سال‌ها در این سِمَت به تئاتر انقلاب خدمت کرد و شاگردان بسیاری برای آینده آن تربیت و پرورش داد.
حوزه هنری انقلاب اسلامی پس از درگذشت زنده‌یاد سعید کشن‌فلاح، اقدامات ارزنده‌ای را به پاس زحمات و خدمات وی به عنوان پدر تئاتر انقلاب و دانشگاهی؛ که سال‌ها به دانشجویان تئاتر کشور با آموزش های خود خدمت کرده بود، انجام داد. یکی از این اقدامات نام‌گذاری تازه‌ترین پلاتو اجرای مرکز هنرهای نمایشی به نام وی بود که هم‌اکنون با امکانات مناسبی در اختیار گروه‌های تئاتری گوناگونی از جمله نمایش‌های اجتماعی، انقلابی و مذهبی قرار می‌گیرد. این پلاتو همزمان با چهل‌ویکمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و مصادف با ایام‌الله دهه فجر با عنوان پلاتو اجرا «دکتر سعید کشن‌فلاح» به همراه یک پلاتوی تمرین در سال ۱۳۹۸ افتتاح شد.
از دیگر اقدامات حوزه هنری در راستای پاسداشت خدمات این استاد تئاتر انقلابی کشور می‌توان به چاپ و انتشار کتاب «نقش سعید: شناختنامه سعید کشن فلاح» اشاره کرد.
در این کتاب به بررسی دوران زندگی و آثار «سعید کشن فلاح» پرداخته شده است که از جمله موارد گفته شده در این اثر می‌توان به متنِ گفت‌وگوهای صورت گرفته با هنرمندان و اندیشمندان ایرانی درباره سعید کشن فلاح، که در کتاب آمده است، اشاره کرد. این کتاب به کوشش مهدی مظفری ساوجی و به همت مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از انتشارات سوره مهر در سال ۱۳۹۹ راهی بازار شده است؛ کتابی قطور با حدود ۱۰۰۰ صفحه که حاوی مطالب متعدد و متنوع و تقریباً جامع درباره کشن‌فلاح است. علاوه بر مجموعه مقالات و نوشته‌ها و بخشی از گفته‌های صاحب ترجمه که در این اثر جمع‌آوری و ارائه شده (بخش‌های دوم تا پنجم)، بخش‌های ششم تا نهم کتاب (حدود ۵۰۰ صفحه) نیز حاوی اطلاعات بسیار خوبی درباره اوست.
در میان مصاحبه‌شونده‌ها در این کتاب، تاجبخش فناییان، یدالله وفاداری، سهراب سلیمی، کریم اکبری مبارکه و مسلم قاسمی، هنرمندان و شخصیت‌هایی هستند که از قبل انقلاب با او هم‌کلاس و هم‌دانشکده‌ای یا مراوادات هنری و دوستی داشته‌اند. از لابه‌لای خاطرات آنها می‌توان سعید کشن‌فلاحِ پیش از انقلاب را شناخت. محمدعلی خبری، اسماعیل بنی‌اردلان، مجید سرسنگی، محمدباقر قهرمانی، مهرداد رایانی مخصوص، اعظم بروجردی، حسین فرجی، کوروش زارعی، احمد مرتضایی‌فر، توحید معصومی، و سیروس همتی از دیگر افرادی هستند که سال‌های پس از انقلاب با او در مکان‌ها و مقام‌ها و مناصب مختلف محشور بودند.
در بخشی از این کتاب آمده است: کشن‌فلاح را باید درشمار مؤسسین حوزه هنری دانست. خودش بر این نظر است که: «طی سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ از بنیانگذاران آن و مسئول تئاتر» بوده و بعد از وقفه‌ای دوباره در ۱۳۶۱ بدانجا پیوسته است. فناییان چگونگی پیوستن خودش، کشن‌فلاح و آقای کاسبی به حوزه هنری را اینچنین تعریف می‌کند: «توسط آقای [فرج‌الله] سلحشور به حوزه هنری دعوت شدیم، زیرا ایشان از مؤسسین حوزه بودند. ایشان در رادیو هم می‌خواستند کار کنند و با ما آشنا شدند و متوجه شدند که ما تحصیلکرده تئاتر هستیم و در حوزه هم عمدتاً بچه‌ها در این رابطه تحصیلاتی نداشتند، به همین دلیل از ما خواستند که به حوزه رفته و کمکشان کنیم. مجید حداد عادل به سربازی رفت و خیلی طول نکشید که در لباس سربازی به شهادت رسید و ما مدیرِ همراهمان را که بسیار چابک و باهوش و خوش‌زبان و هم سن و سالمان بود از دست دادیم و دیگر رادیو برایمان جذابیتی نداشت، بنابرین هر سه نفر پیشنهاد حوزه را یعنی من و سعید و آقای کاسبی پذیرفتیم».
انتهای پیام/
نظر شما