نشست تخصصی «حماسه در ادبیات ایران» با حضور ساسان ناطق و سیدمحمود مهدوی در اردبیل برگزار شد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، در این نشست که روز دوشنبه با حضور اعضای باشگاه داستان حوزه هنری استان و دیگر نویسندگان در سالن جابر عناصری برگزار شد، ساسان ناطق مدیر دفتر ادبیات داستانی حوزه هنری گفت: اعتبار حماسه به حضور مردم است، حزب بعث عراق، مغولان قرن بیستم بودند اما مردم با ایستادگی و دفاع از وطن، جوابی داندان‌شکن به آنها دادند. در دل این حماسه‌ها رازی نهفته است و آن این است که هر اتفاقی بیفتد، باید فرهنگ و هویت خود را حفظ کنیم وگرنه در آینده نامی از ما نخواهد بود. ناطق افزود: قهرمان‌ها از دل حادثه‌ها و جنگ‌ها بیرون می‌آیند، آنها نماد یک ملت و باورهای مردم‌شان هستند. در این بین جامعه‌ای که به قهرمانانش بی‌اعتنا باشد، باید نگران آینده باشد، چرا که به شهروندانش یاد نمی‌دهد در مقابل اسطوره‌ها و حماسه آفرینانش با احترام رفتار کند. مدیر دفتر ادبیات داستانی حوزه هنری اضافه کرد: هر چه زمان بگذرد، ارزش حفظ داشته‌های تاریخی بیشتر می‌شود چرا که جوامع تهی از تاریخ و فرهنگ، به سوی دارایی‌های معنوی سرزمین‌های دیگر دست دراز خواهند کرد. ساسان ناطق با اشاره به دوران جنگ تحمیلی گفت: ملت تازه برآمده از انقلابی جوان، با دفاع جانانه‌اش دنیا را به حیرت و تحسین واداشت. این دفاع ارزش پرداخت چندباره و از زوایای مختلف و نو را دارد. هنوز رد و نشان بعضی از حماسه‌سازان مردم از چشم‌ها پنهان است و گاهی یک پلاک، استخوان و سربند، آنها را از دل خاک و اروند و خلیج فارس، به دنیای ما می‌کشاند و ما تازه می‌فهمیم همه آنها را که برای حفظ این سرزمین جنگیده‌اند، به درستی نشناخته‌ایم. در ادامه نشست سیدمحمود مهدوی نویسنده و مدرس باشگاه داستان حوزه هنری اردبیل هم گفت: حماسه همیشه در نبرد بین دو پهلوان اتفاق نمی‌افتد و نویسندگان باید از دل حماسه‌های بومی، ماجراها را بیرون بکشند و زوایای دیده نشده را منظرگاه خود قرار بدهند. قطعا همان مرزبان اردبیلی که در شهریور 1320 به تنهایی مقابل سربازان روس‌ها مقاومت می‌کند، حماسه می‌آفریند، گرچه این مرزبان در نهایت هم می‌میرد ولی مرگش در یادها می‌ماند و شرح قهرمانی‌هایش، سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر می‌رسد و مگر حماسه غیر از این است؟ برگزیده دومین دوره جشنواره داستان حماسی اظهار کرد: معمولا ادبیات حماسی را به پنج بخش اساطیری، اسطوره‌ای، دینی، تاریخی و بومی تقسیم می‌کنند و من هم در رمان «چاه سرخ» تمامی حوادث را بر اساس سه بخش (دینی، تاریخی و بومی) طراحی کرده و ماجراها را پیش برده‌ام. بستر کار بیشتر، در شهر اردبیل اتفاق می‌افتد و جنگ چالدران هم شاه بیت رمان است. در این نبرد ملی میهنی که به تعبیری از آن به عنوان شکست حماسی یاد می‌کنند، در زیر صدای شیهه اسب‌ها و چکاچک شمشیرها، قهرمان‌پردازی‌ها شکل می‌گیرد. روایت‌ها به دنبال هم می‌آیند و قهرمان‌ها جلوی چشم مخاطب در آن دشت غمبار، دلیرانه نبرد می‌کنند و با آتش گلوله توپ تکه تکه می‌شوند. در پایان نشست تخصصی «حماسه در ادبیات ایران» ضمن اشاره به نمونه‌ها و ویژگی‌های آثار حماسی، به سوال‌های نویسندگان پاسخ داده شد. انتهای پیام/