اولین جلسه از سلسله نشست‌های پاورقی که به بررسی کتاب‌های تولیدی مراکز استانی حوزه هنری می‌پردازد در محل تماشاخانه ماه حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی حوزه هنری؛ در این برنامه، کتاب «روزهای پیام بری» اثر روح الله شریفی مورد نقد و بررسی قرار گرفت. این اثر در استان قزوین تولید شده و به زندگی غلامحسن حداد زادگان می‌پردازد که در سال‌های جنگ مسئولیت اعلام خبر شهادت بعضی از رزمندگان استان قزوین را به خانواده آن‌ها داشته است.
در این نشست علاوه بر نویسنده کتاب، مرتضی سرهنگی و محمد قاسمی پور هم به عنوان کارشناس و منتقد دقایقی صحبت کردند.
فضای سازی خوب نویسنده «روزهای پیام بری»
میثم رشیدی مهرآبادی به عنوان کارشناس- مجری در ابتدای این برنامه، درباره کتاب توضیحاتی کوتاهی داد و گفت: یکی از ویژگی‌های این کتاب اینکه غلام حسن حداد زادگان خبر شهادت برخی از رزمندگان قزوینی را که در لشکر 17 علی ابن ابی طالب بودند و همچنین جمعی از شهیدان این استان را به خانواده‌های آن‌ها می‌رسانده است. در این کتاب قلم روح الله شریفی کمک کرده تا فضا سازی خوبی انجام شود.
کتابی بکر به لحاظ موضوعی
در ادامه مرتضی سرهنگی به عنوان کارشناس و فردی که کتاب «روزهای پیام‌بری» زیر نظر وی به چاپ رسیده است گفت: این کتاب حاصل زحمات آقای قاسمی پور هم هست. چرا که زحمات آماده سازی کتاب‌های استانی حوزه هنری با ایشان است.
وی درباره کتاب هم گفت: این کتاب به لحاظ موضوع تازه بود و در این سال‌ها کتابی با این مضمون ندیده‌ام. اینکه خاطراتی کسی که به خانه شهدا می‌رفته و خبر شهادت عضو خانواده را منتقل می‌کرده است منتشر شده، در نوع خود جالب است.
سرهنگی افزود: پیشتر آشنایی با آقای شریفی نداشتم و حین این کار با او آشنا شدم. کتاب «روزهای پیام‌بری» کتاب خوبی است و نویسنده از پس موضوع برآمده است.
نقد سرهنگی به ضعف برخی آثار حوزه جنگ و پایداری
در ادامه این نشست که تا حدی جنبه کارگاهی و آموزشی برای نویسندگان و علاقمندان به آثار حوزه ادبیات پایداری پیدا کرد، سرهنگی تاکید کرد: کتاب‌های جنگ مشکلات عمده‌ای دارد. به خصوص در استان‌ها نویسندگان در بخش مصاحبه مشکل دارند. متن‌ها ناقص است و به‌هم ریختگی دارد. مستندات کار‌ها نیز ضعیف است. با چنین شرایطی کار نوشتن به راحتی از آب در نمی‌آید.
وی افزود: اگر قرار است نویسنده با رفتگر یا راننده تاکسی مصاحبه کند باید بداند برای چه این مصاحبه را انجام می‌دهد. یکسری از کار‌ها مبنایش تحقیق هستند.
این کارشناس با اشاره به اینکه مصاحبه‌کننده نباید محو صحبت‌های مصاحبه‌شونده شود، تاکید کرد: مصاحبه یک حرفه است و بچه‌ها وقتی جلوی راوی می‌نشینند نباید محو صحبت‌ها باشند. لازم است از دل مصاحبه سوال در بیاید. مصاحبه باید همراه با احساس و عاطفه باشد.
وی ادامه داد: شریفی در کتاب «روزهای پیام بری» بر کارش مسلط بوده و راوی اثر هم یک طنز تلخی دارد.
مصاحبه شاه کلید کارهاست
سرهنگی در پاسخ به این سوال مجری که به نظر می‌آید در این کتاب گاهی حضور نویسنده از راوی پررنگ‌تر است با بیان اینکه چنین چیزی را در متن ندیدم، گفت: هرجا نویسنده وارد می‌شود کار را مختل می‌کند. گاهی می‌بینیم در کار‌های جنگ حضور نویسنده پر رنگ است و راوی را نمی‌بینیم.
سرهنگی سپس با بیان اینکه شاه کلید کار‌ها مصاحبه است، در پاسخ به نقدی درباره پرداخت یکی از خاطرات کتاب گفت: در کار‌های خاطره مگر چند موقعیت عالی و درجه یک وجود دارد؟ وقتی چنین موقعیتی وجود دارد نویسنده باید حداکثر استفاده را بکند. فکر می‌کنم این موضوع هم به هوش آقای شریفی بر می‌گردد.
وی در ادامه گفت: داستان تازه داستانی است که می‌توانید سر میز شام نقل کنید. وقتی چنین داستانی را می‌شنوید، شما هم می‌روید برای دیگران تعریف می‌کنید. شریفی درک چنین موقعیتی را داشته است. ما هم باید از خاطراتی استفاده کنیم که حرف‌های تازه‌ای داشته باشد.
رشیدی مهر آبادی در بخش دیگری با طرح سوالی مبنی بر اینکه چرا بین کتاب‌های حوزه هنری که در تهران چاپ می‌شوند با کتاب‌های استانی تفاوت در میزان استقبال وجود دارد که سرهنگی گفت: شاید این از نقص ما باشد که تبعیض قائل شدیم.
لازم است عناصر زیبایی داستان را بشناسیم
سپس سرهنگی با تاکید بر اینکه باید عناصری که به زیبایی و پر کشش بودن داستان کمک می‌کند را بشناسیم اظهار داشت: این توجه به اقناع مخاطب کمک می‌کند. بعضی کتاب‌ها نه اثری از عشق دارند نه طنز؛ برخی فکر می‌کنند که ادبیات جنگ ما عبوس است، اما اصلا این طور نبود. جبهه‌های ما جوان بودند و این روحیه را به اردوگاه‌های اسارت نیز منتقل کردند!
محمد قاسمی پور، کارشناس دیگر حوزه ادبیات پایداری در بخش دیگری ضمن تاکید بر اینکه نویسنده کتاب «روزهای پیام‌بری» پر تلاش است، شریفی را فردی کتاب شناس و کتاب‌خوان توصیف کرد.
وی یکی از رمز‌های موفقیت نسل جوان نویسندگان حوزه ادبیات جنگ و پایداری را در داشتن روحیه شاگردی توصیف کرد.
در بخش دیگری قاسمی پور یکی از مشکلات انتشار اثر در استان‌ها را چاپ اثر توسط ناشران گمنام عنوان کرد و افزود: یک مشکل این است که کتاب‌ها در شبکه کتابخانه‌های کشور نمی‌آید. کتاب‌هایی هم که توسط انتشارات سوره مهر چاپ می‌شوند زمان زیادی در صف انتظار می‌مانند.
کتاب «روزهای پیام بری» حاصل بیست جلسه مصاحبه است
روح‌الله شریفی نیز در این نشست گفت: یک روز آقای حداد زادگان مراجعه کرد و خواست کتابی را آماده کنم.
وی افزود: 20 جلسه مصاحبه انجام دادیم و برای نگارش هم خدمت آقای سرهنگی بودم.
شریفی در پاسخ به این سوال مجری نشست که در بعضی جا‌های کتاب همچون خبر شهادت شهید رزاقی حضور نویسنده پر رنگ است، این‌طور پاسخ داد: در این مورد علاوه بر راوی با آقای شه‌روش، رئیس وقت بنیاد شهید و برادر شهید هم مصاحبه انجام دادم و اطلاعاتی داشتم که تاحدی آقای حداد زادگان نداشت. ضمن اینکه خودم در بازار قزوین تردد داشتم و منطقه آن خاطره را می‌شناختم.
نویسنده کتاب «روزهای پیام بری» درباره کتاب بعدی خود نیز توضیح داد و گفت: یک کار جدیدی درباره شهید رضا حسن پور، جانشین لشکر 17 دارم که در عملیات خیبر به شهادت رسید.
رشیدی مهر آبادی در پایان ضمن تاکید بر اینکه برای کتاب «روزهای پیام بری» عکس‌های جالبی انتخاب شده، ابراز امیدواری کرد این اثر در جشنواره‌های مختلفی به‌ویژه جشنواره جلال شرکت داده شود چرا که توانایی برنده شدن جایزه را دارد.
سرهنگی نیز در پایان ضمن تاکید بر سختی کار نویسندگان حوزه ادبیات پایداری و جنگ گفت: در این کتاب‌ها سرباز (رزمنده) به گذشته‌اش برمی‌گردد؛ و این ما هستیم که حرف‌های داخل سینه رزمندگان را به سینه کاغذ منتقل می‌کنیم؛ این تلاش یک نوع اسباب کشی است.
[video width="960" height="640" mp4="https://media.hozehonari.ir/d/old/wp-content/uploads/2022/11/پاورقی-11.mp4"][/video]
انتهای پیام/
نظر شما