روز نخست نمایش فیلم های «شب های سینمای آزاد» با نمایش چهار اثر از غلامرضا مهیمن در سانس ساعت 17 در سینما سوره برگزار شد. به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، اولین نمایش فیلم های «شب های سینمای آزاد» و نشست نقد و بررسی این فیلم ها که با حضور رضا مهیمن، عطاءاله قهیری و عقیل قیومی برگزار شد. در این مراسم، فیلم‌های «غروب پشت دیوار»، «دیوارهای مشترک»، «نه هنوز است تمام» و «صدای کوبه در» به نمایش درآمد، سپس رضا مهیمن در خصوص این فیلم گفت: راوی واقعی این آثار معماری کوچه ها، خانه ها و آدم هایی است که غم و شادی هایشان یکسان است و همه در خاطرات زنده مانده اند و بیشتر افراد این فیلم اکنون مرده اند اما همه در فیلم و تصویر زنده اند. وی ادامه داد: ما همه اسیرخاک هستیم و زمانی از میان می رویم اما در فیلم، تمامی افرادی که هستند در همان سن جاودانه شده اند و این معجزه تصویر و سینماست که همه چیز را جاودانه می کند. آنچه ماندگار شده است در همین فیلم هاست که هیچ زمان و مکانی بر روی آن اثر نمی گذارد. وی تصریح کرد: در فیلم «صدای کوبه در» که داستان جرقه ای بود با الهام از داستانی از «قصه نظام رکنی» که چاپ نشد من این داستان را بومی کردم با فضای اصفهان و آدم های آن و داستان پوست انداخت و اینگونه شد و با رفتار آدم های داخل کوچه شروع می شود، من در این فیلم از رفتارهای مردمی استفاده کردم و این فیلم را بسیار دوست دارم. این فیلمساز اصفهانی در پاسخ به اینکه چه تفاوتی میان تجربه گرایی و آماتوریسم است ادامه داد: در دهه چهل و پنجاه در ایران که دوره پوست اندازی و رفتن به سوی تجربه های ناب و به سوی هنر غربی و آشنا شدن با آن بود،آدم ها را سوق می دادند به کارکردن و به تجربه کردن. وی ادامه داد: در آن زمان ما یک فضای ملتهب سیاسی و اجتماعی داشتیم که تو را مجبور می کرد که کار نو انجام دهی و دل را به دریا بزنی، سینمای آزاد هم متأثر از این احوالات بود. مهیمن تاکید کرد: در اصفهان وقتی دبیرستانی بودیم به منزل گلشیری می رفتیم و حرف‌های هنرمندانی که آنجا بودند روی ما اثر می‌گذاشت و این حرفها را بازتاب می دادیم در کارهایمان و در آن زمان در سینمای آزاد همه بچه‌ها با انگیزه کار می کردند بدون اینکه حساب سود و ضرر خود را کنند و از پول شخصی خود کار می‌کردند و خوشحال بودند که فیلم می سازند. این فیلمساز اصفهانی افزود: متاسفانه در این سینما تنها کاری که نشد کار گروهی بود، ما نتوانستیم چند سینماگر را دورهم جمع کنیم و یک فیلم واحد بسازیم، اگر این اتفاق می‌افتاد کار خوبی صورت می‌گرفت. وی ادامه داد: ما دور هم جمع می شدیم اما هر کس کار خود را انجام می‌داد و حرف خودش را می‌زد، ما فیلمسازان آن زمان سینمای آزاد اصفهان از سینمای نو فرانسه متاثر بودیم اما کارگروهی انجام نمی دادیم. سینمای آزاد فرصتی برای مطرح شدن ایده های نو عطاءاله قهیری دیگر فیلمساز سینمای آزاد افزود: فراموش نکنید که این فیلم‌ها ۵۰ سال پیش ساخته شده اند و بسیاری از تکنیک های ساخت فیلم عوض شده‌اند اما در سینما قصه ها مهم هستند که از دل سینما می‌آیند و به دل آن برمی گردند. سینما تصورات ما را به تصویر می کشد و هیچ چیز جز این هنر نمی تواند این ها را ماندگار کند. وی در خصوص دو فیلمی که در زمان دانشجویی در سینمای آزاد ساخته بود گفت: یکی از فیلم‌های من در جشنواره ای رفت و تکه تکه برگشت و دیگر قابل نمایش نبود و یکی دیگر دزدیده شد و هرگز پیدا نشد. قهیری خاطرنشان کرد: در فیلم های آقای مهیمن عنصر زندگی را شاهد هستید و در مورد تجربه گرایی باید بگویم سینمای آزاد به ایده های نو برای مطرح شدن فرصت می داد. سینمای آزاد ایجاد شد تا هرکس بتواند هرآنچه در ذهنش است را به خوبی بیان کند زیرا فاصله سینمای حرفه ای و آماتور زیاد بود و این اتفاق سبب ورود دانشجویان و علاقه مندان به سینما شد. در ادامه عقیل قیومی مجری کارشناس این برنامه گفت: پس از بیش از ۵۰ سال که جشنواره سینمای آزاد در تهران برگزار شد و اکنون ما شب های سینمایی آزاد را در اصفهان برگزار می‌کنیم وامیدوارم زاون قوکاسیان از برگزاری این برنامه در اصفهان خوشنود باشد. وی افزود: در آثار مهیمن تأثیر محمد حقوقی را می توانیم ببینیم، در واقع مهیمن در فیلم هایش یک اندیشه را نشان می دهد و یک سینماگر مولف است که پراکنده کاری در آثار او نمی بینید. قیومی بیان کرد: انتخاب نام های خوب از ویژگی‌های ادبی این فیلمساز است و در فیلم «غروب پشت دیوار» خیلی فراتر از یک فیلم اول را شاهد هستید، در این فیلم مفهوم فقدان و انتظار به خوبی نشان داده شده است. وی تاکید کرد: «نه هنوز است تمام» در خصوص شعر نیما یوشیج به نام کار شب پا است و اینکه این فیلم ساز توانسته است مفهوم ادبی یک شعر را به خوبی در فیلم و تصویر نشان دهد از موفقیت های اوست. مجری کارشناس این برنامه ادامه داد: این فیلمساز با فیلم «صدای کوبه در» در سینمایی هشت میلیمتری یک اقتباس را نشان ما داد و پیشرفت محسوسی در آثار وی محسوب می شود. در پایان این برنامه غلامرضا مهیمن در خصوص اینکه آیا می توان این نوع فیلم سازی را تکرار کرد گفت: دیگر نمی توان این فیلم ها را تکرار کرد زیرا مراکز فرهنگی آن زمان وابسته به تلویزون بود و بودجه و دوربین، فیلم خام و مقداری پول در اختیار فیلمساز قرار می داد تا بتواند فیلم بسازد اما اکنون ساخت فیلم بسیار متفاوت است و هزینه زیادی دارد. انتهای پیام/