به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، بیستمین نشست از سلسله جلسات دوره ادبی تماشا امروز ۷ دیماه ۱۴۰۴ در سالن صفارزاده حوزه هنری برگزار شد. این نشست که یکی از رویدادهای مستمر حوزه هنری و دورهای آموزشی برای بانوان شاعر است، با حضور اعضای این دورهٔ ادبی و با موضوعات گوناگون، میزبان چهرههای ادبی و فرهنگی بود که در آن به تبیین الزامات روایتپردازی، نقد ادبی و شعر پرداخته شد.
ابتدای برنامه به سخنرانی محمدامین نخعی اختصاص داشت، مدرس و پژوهشگر در حوزه روایت و انسان. نخعی، که علاوه بر مدیریت مدرسه روایت انسان، سابقه حضور در میزهای آموزشی و پژوهشی دارد، به تعمیق مبانی روایت پرداخت و بر وفاداری به واقعیت در روایت تأکید کرد.
او گفت: روایتگر، کاشف واقعیت است نه خالق آن و با این وجود باید قصهمندی و جذابیت داستانپردازی را حفظ کرد تا مخاطب بتواند هم حقیقت را فهم کند و هم از تجربه روایت لذت ببرد.

به گفته نخعی، محدود کردن تخیل به سود وفاداری به واقعیت است و تنها در صورت فهم دقیق جهان داستان میتوان مفاهیم عمیق آن را دریافت کرد.
نخعی همچنین به فلسفه و گستره دوره روایت انسان اشاره کرد؛ دورهای که سیر تاریخی انسان را از دوران حضرت آدم تا امروز و سپس تجربههای پس از مرگ روایت و تحلیل میکند.
او تأکید کرد که برای فهم درست روایت باید به کنه داستان و عمق آن رفت، موضوعی که در بخش دیگر نشست با پرسشوپاسخ مشارکتکنندگان ادامه یافت. در این بخش، مباحثهای حول آیات قرآن درباره انسان و آفرینش شکل گرفت که نشان از ارتباط میان ادبیات، فلسفه و دین در فضای فکری برنامه داشت.
در ادامه بیستمین نشست دوره ادبی تماشا، مراسم رونمایی و نقد مجموعه شعر «ماهرود» سروده ماهرخ درستی برگزار شد. این کتاب که نمونهای از خروجی آموزههای دوره ادبی تماشاست، عصاره دغدغههای شعری یک شاعر زن جوان را به مخاطب عرضه میکند. در بخش نقد و بررسی، علی محمد مودب به تحلیل کتاب پرداخت.
مودب که خود شاعری شناخته شده و صاحب تجربه در نقد و روزنامهنگاری ادبی است، با اشاره به حکایت مشهور خرگوش و لاکپشت یادآور شد در عرصه ادبیات و هنر، استمرار و ممارست بازدهی بیشتری نسبت به استعداد دارد.
او تأکید کرد: شاعران زیادی طی مقاطعی در محافل ادبی و رسانهای مطرح میشوند اما به دلیل غرور و توقف در تمرین، مسیر پویایی ندارند.

مودب با اشاره به اینکه از «ماهرود» به امید و استمرار و تمرین نویسنده پی برده است گفت که کتاب نشان میدهد حتی در میان دغدغههای سنگین زندگی، پیگیری، علاقه و توانمندی شخصی ممکن است و هرگز برای آغاز دیر نیست. میلاد عرفانپور، علی داودی، افسانه غیاثوند و فریبا یوسفی نیز هریک درباره ویژگیهای این کتاب سخن گفتند.
پس از نقد کتاب، محمدرضا سنگری سخنران دیگر این کلاسهای آموزشی بود. سنگری، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی شناخته شده که آثار بسیاری در حوزه شعر و ادبیات مذهبی و اجتماعی دارد، سخنانش را با روایتی از جرج جرداق درباره محل ولادت امام علی (ع) آغاز کرد و گفت به باور جرداق، خداوند امام علی را در کعبه متولد کرد تا جان کلام و کعبه را نمایندگی کند.
وی سپس به بررسی دیوان اشعار امیرالمؤمنین، امام علی (ع) پرداخت و اشاره کرد که قالبهای شعری او عمدتاً قصیده و رجز هستند و بخشهایی نیز غزل را شامل میشوند. این تحلیل از قالبهای شعری کهن، نگاه سنگری را به پیوند میان ادبیات کلاسیک اسلامی و سنت ادبی فارسی برجسته کرد.
سنگری همچنین به وجه اندرزگونه و پندآمیز اشعار امام علی (ع) اشاره کرد؛ سبکی که ریشه در سنت ادب کلاسیک فارسی دارد و عملکرد پندآموزی را در متن شعری تقویت میکند.

در پایان این بخش، خوانش چند نمونه از اشعار امام علی همراه با روایت زمینههای سرایش آنها، به جمع حاضر این امکان را داد که از نزدیک با بافت تاریخی و معنایی این متون روبهرو شوند.
ساعت پایانی این نشست، به گفتوگوی فریبا یوسفی با اعضای این دوره ادبی اختصاص داشت که متمرکز بر انتقال تجربیات، و البته بدون حضور رسانههای خبری، برگزار شد.
بیستمین رویداد دوره ادبی تماشا، افزون بر انتقال دانش و تجربه ادبی به شاعران جوان و برگزیده، نمودی از تعامل میان روایتپردازی، نقد ادبی و شعر بود و فضایی برای گفتوگوی میان هنرمندان، پژوهشگران و دوستداران ادبیات فراهم آورد.
نظر شما