به گزارش روابط عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی به نقل از فارس، در ادامه اجرای نمایش «کهته» در تهران، با کارگردان این اثر درباره وضعیت تئاتر در جزیره خارک، محدودیتها، تجربههای شخصی و نگاهش به حمایتهای نهادی از تئاترهای شهرستان گفتوگو کردیم. او با صراحت، از دشواریهایی میگوید که گروهش پشت سر گذاشته، و از امیدی که حالا با شکلگیری حمایتهایی مانند باشگاه تئاتر سوره، جانی دوباره یافته است.
حسین اسدی کارگردان نمایش «کُهته» که این شبها در سالن چهارسوی مجموعه تئاترشهر روی صحنه است، درباره این نمایش و مفهومی که به مخاطب خود انتقال میدهد، عنوان کرد: سعی ما در این نمایش به تصویر کشیدن افکار پوسیدهای است که حتی با گذشت زمان و حرکت به سوی پیشرفت و توسعه و مدرنیته همچنان مقابل تغییر، سد میشوند و بر افکار قدیمی و پوسیده خود پافشاری میکنند. «کُهته» قصهای شفاف و صریحی دارد که در لایههای متن خود به تعصبات قبیلههای جنوبی و تاکید بر سنتها و افکار پوسیده اشاره میکند.
وی درباره جزیره خارک و ویژگیهای آن گفت: ما در جزیره خارک آکادمیک درس نخواندیم، اما ۱۵ سال تجربه کار مستمر داریم. تمام اعضای گروه با من بزرگ شدهاند. فضای جزیره خاص است؛ زندگی با نظم ۱۴ روز کار – ۱۴ روز مرخصی پیش میرود و همین باعث میشود تمرینات طول بکشد. اما ما همیشه ادامه دادیم، حتی وقتی هیچ نتیجهای نبود.
این کارگردان درباره سختیهایی که با آنها مواجه بودهاند، بیان کرد: بزرگترین چالش ما طراحی صحنه بود. متریال ساختوساز بهسختی وارد جزیره میشود و باید از خارج جزیره وارد و با کشتی جابهجا کنیم. در جشنواره فجر، ساخت دکور شبانهروز زمان برد. همچنین در جزیره، بازیگر بالای ۵۰ سال نداریم. برای همین نقشهایی که نیاز به سن بالا داشت، مثل «نمرود»، از خارج از جزیره به گروه ما اضافه شد، اینها نکاتی است که گروههای پایتخت کمتر با آن مواجهاند.
کارگردان نمایش «کُهته» درباره همکاری با باشگاه تئاتر سوره توضیح داد: از باشگاه تئاتر سوره و تیم همراهشان صمیمانه تشکر میکنم. واقعاً حامی بودند، چه در بخش تولید و چه در اجرا. همینکه «کهته» اولین اثری بود که با حمایت آنها روی صحنه رفت، افتخاری برای ماست. امیدوارم این روند ادامه پیدا کند. همچنین باید بگویم که اینگونه حمایتها باید به هنرمندانی برسد که «ارزش» آن را میدانند؛ کسانی که تجربه رنج را دارند. من خودم از نسلی هستم که سالن را با دست خودم تمیز کردهام، اجرا را طراحی کردهام و دکور را ساختهام به همین دلیل ارزش این حمایتها را میدانم.
او درباره وضعیت تئاتر استانها عنوان کرد: زمانی که بیش از ۸۵٪ آثار جشنواره فجر از تئاتر استانها بودند به این معناست که تئاتر استانها زنده است و میجنگد. اما هنوز هم حمایت از آنها کافی نیست. همیشه برای ما، حمایت دیر میرسد؛ آن هم بعد از مرگ. باید هنرمند را در زمان حیاتش دید، در زمان اجرا، در زمان سختی.
اسدی در پایان بیان کرد: امیدوارم همدیگر را ببینیم و از یکدیگر حمایت کنیم. اگر من به عنوان یک هنرمند از دوستان هنرمندم حمایت نکنم، دیگر امیدی باقی نمیماند. دوست داریم هنرمندان بیایند و نمایش ما را ببینند. فارغ از نقد یا تحسین، تنها برای حمایت. تئاتر با جمع ساخته میشود، نه با فرد. این را ما در جزیره خارک سالها با گوشت و پوست لمس کردهایم و آن را با عشق زنده نگه داشتهایم.
بیشتر بخوانید:
نظر شما